
به گزارش خبرگزاری بسیج از قم،حجت الاسلام نبوی مسئول مرکز بسیج اساتید حوزه علمیه قم با بیان خاطراتی از آیتالله یزدی گفت: آشنایی من با آیتالله یزدی از قبل از انقلاب هست. قبل از انقلاب ایشان از اساتیدی بودند که در رابطه با انقلاب امام (ره) و دفاع از امام (ره) از قم تبعید شدند. ازجمله آنها آیتالله مشکینی بود، آیتالله خزعلی و عدهای از علما که به نقاط مختلف کشور تبعید شدند. آنوقت ما اصفهان بودیم، بعد که به قم آمدیم این حضرات مدت تبعیدشان تمامشده بود و عدهای برگشتند به قم از جمله آیتالله یزدی، وقتی برگشتند، منزلشان نزدیک منزل علامه طباطبایی بود.
وی ادامه داد:شب بود که رفتیم خانه ایشان، دیدیم که انگارنهانگار که ایشان تبعید بودند چنان باقوت حرفهای انقلابی میزد و با تن صدای غرا و جدی هم که ایشان داشتند برای ما خیلی درسآموز بود. برای ما که جوانی بودیم که تازه وارد این عرصهها شده بودیم، درس شجاعت و ایستادگی و مقاومت بود.
حجت الاسلام نبوی گفت:ایشان درحالیکه انقلابی بودند سبقهی اخلاقی هم داشتند. حالا تن صدای ایشان را که وقتی برخیها از دور میشنیدند فکر میکردند یک آدم عصبی هست! نخیر تُن صدایشان اینطور بود. وقتی نزدیک میرفتی و با ایشان صحبت میکردی بسیار متخلق بودند و از جهات مختلف سعهی صدر و روحیهی بسیار خوبی داشتند.
وی تاکید کرد: من هیچ خاطرهای از ایشان بهجز تقویت نظام و رهبری در ذهنم نیست و ملاکش اسلام بود و بر اساس معتقداتش این کار را میکرد.
مسئول مرکز بسیج اساتید حوزه علمیه قم افزود:یکی دیگر از ویژگیهای دیگر ایشان مقاومت در مسائل انحرافات بود که این واقعاً جهاد اکبر بود. واقعاً در طول حوادث انقلاب کار سخت بود. مثلاً در فتنهی ۸۸، آیتالله یزدی یک نامهای در مقابل آن نامهی معروف بدون سلام آن شخص نوشت. این «مداد العلما افضل من دماء الشهداء» واقعاً آنجا به نظر من عینیت پیدا کرد. این کلام و بیانیه ایشان که آنجا دادند، بهاندازه چندین نفر که شهید بشوند برای رفع فتنه تأثیر داشت و واقعاً فتنه را عقب راند، واقعاً خیلی مؤثر بود.
وی ادامه داد:من بعد از فوت ایشان احساس کردم که بچههای حزبالهی دیگر پشتوانه ندارند. این برای یک شخصیت خیلی مهم هست که «اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لایسدها شئ». دقیقاً اینطوری است که یک کسی فوت میکند، پنجاه نفر دیگر بجایش هستند، ولی وقتی یک کسی مثل ایشان نیست واقعاً خلأ حس میشود؛ این از مصادیق بارز شخص آیتالله یزدی بود.
حجت الاسلام نبوی تاکید کرد:این را بگویم که خیلی از آن چیزهایی که در انقلابی ماندن حوزه مؤثر بود اگر پشتیبانی این دو بزرگوار (آیت الله مؤمن و آِت الله یزدی) نبود از بین میرفت و نمیشد و جایی که میرسیدیم و میگفتیم اینجا ضربه به انقلاب و اسلام هست، اینها محکم حمایت میکردند.
وی تصریح کرد:آنهایی که میگویند ایشان تند است، خودشان کند هستند خودشان بیتفاوت و گاهی اوقات خودشان منافق هستند. ایشان تند نبودند و من ایشان را واقعاً تند نمیدانم. الآن ایشان بشدت جایشان خالی است و ما آدمی را میخواهیم که اگر خلافی دارد اتفاق میافتد یا بدعتی دارد اتفاق میافتد، حرفی بزند، نه اینکه بگوید اگر حرفی بزنیم میگویند تند و افراطی هست. ما باید کلاً کندی و بیتفاوتی را ضد ارزش بدانیم نه اینکه کسی باصلابت از حق دفاع کند بگوییم این ناهنجاری هست.
مسئول مرکز بسیج اساتید حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: ایشان قبل از انقلاب سطوح عالی تدریس میکردند. خیلی از کسانی که الآن سطوح عالی تدریس میکنند، در آن زمان هنوز به دنیا نیامده بودند. ایشان دروس سطوح عالی میگفتند و دائماً ممارست علمی داشتند و اجازه اجتهاد را از امام گرفتند. در حالی که امام ره به این زودی به کسی اجازه اجتهاد نمیدادند.
انتهای پیام/