شاعران شعر فاطمی معرفت و بن‌مایه ابیات را دریابند
به گزارش خبرگزاری بسیج، ادبیات ایران‌زمین از دیرباز تاکنون بخش جدی از شعر خود را به مدح و مرثیه برای ابراز عقاید مذهبی و چهره‌های مبارک اسلام اختصاص داده و امروز به طلیعه قابل تأملی از شعر آئینی رسیده است.
شعر مذهبی از اشعار عاشورایی گرفته تا فاطمی و غیره شاعران متعددی را نیز معطوف به خودداشته و این جریان به نظر می‌رسد در کمیت و کیفیت اشعار نیز پرمحتوا به پیش می‌رود. هرچند برخی شاخه‌های حوزه سرایش شعر دینی، ممکن است در قیاس با برخی دیگر بهتر و یا کم‌کارتر با این حال شعر آئینی روزهای قابل قبولی را پشت سر می‌گذرد.
تاریخ مشخص می‌کند در شعر فاطمی چه کرده‌ایم
احد ده‌بزرگی، شاعر پیشکسوت انقلاب و شعر آئینی همزمان با ایام فاطمیه و در ارتباط با شعر این مناسبت دینی گفت: نه فقط شعر آئینی بلکه ذیل آن یعنی شعر فاطمی نیز وضعیت بسیار خوبی دارد و به لطف تلاش شاعران، کماکان می‌توان شاهد اشعار و ابیات درخور توجه و شایسته‌ای نیز بود.
شاعر «پنجره‌های همیشه باز» با تأکید بر اینکه شعر فاطمی حاوی سروده‌های پرباری است، گفت: فراوانی شعر فاطمی زیاد است اما مهم آن چیزی است که ماندگار می‌شود. گذشت زمان مشخص می‌کند چه شعری قابلیت ماندگاری دارد. شعرای ما در گویش‌ها، لهجهها و بافتهای مختلفی مشغول سرایش هستند که این همتشان نیز قابل تقدیر است اما باید تاریخ بگوید که ما چه کرده‌ایم.
موج ایجاد شده در شعر فاطمی را باید به سرانجام مطلوب رساند
ده‌بزرگی در عین حال در آسیب‌شناسی این حوزه گفت: زمانی شعرای شعر رضوی در دایره واژگان خاصی مثل کبوتر و حرم و غیره می‌ماندند اما کم‌کم فهمیدند که باید از این ادبیات گذر کنند. شعر فاطمی نیز همین گونه است و نباید اسیر برخی کلمات تکراری شد. این موج ایجاد شده در شعر فاطمی را باید به سرانجام مطلوب رساند.
وی به شعر فاطمی اشاره کرد و گفت: با وجود اشعار باکیفیت اما شعر فاطمی به این بلا نیز مبتلا هست اما جوان‌ها باید کم کم به شکل معرفتی شعر بگویند و با این دید به شخصیت حضرت زهرا(س) نگاه کنند.
در شعر فاطمی فقط به احساس تکیه نکنیم
سراینده «خطبه خون» تأکید داشت: شعر فاطمی در عین توجه به مضمون، باید در ساختار هم جنس ادبیات را رعایت کند. شعر بدون درونمایه البته ماندگار نمی‌شود و مثل موج می‌آید و می‌رود. در شعر فاطمی هم مثل شعر عاشورایی نباید به صرف احساس ورود کرد بلکه باید مطالعه داشت.
ده‌بزرگی اشاره داشت: چنانکه دیدیم در شعر عاشورایی هم به رغم قوت شعر این حوزه اما چه بسا افراد بسیاری بودند که شعر گفتند اما چون مطالعه نداشتند و احساسی به کربلا نگاه کردند، ماندگار نشدند. متأسفانه عمدتا نیز اشعار مداحی‌ها ماندگاری ندارد چرا که بقا در ساختار خوب و معرفت درونی است.
شعری که معرفت نداشته باشد، شعر لحظه‌ای است
صاحب کتاب «شروه‌ها» همچنین گفت: هیئات کمتر به شعر فخیم روی می‌آورند درحالی که این شعر فخیم است که در دل تاریخ باقی می‌ماند. شعر هیئتی اشعار ساده و غم‌انگیزتری هستند بنابراین این نقد به آنان وارد است که کمتر از استحکام برخوردارند. جنس شعر فاطمی باید از قوت کافی در ساخت و محتوا برخوردار باشد.
وی با تأکید بر اینکه اگر شعر آئینی معرفت و درونمایه نداشته نباشد، شعری در لحظه خواهد بود، گفت: همچنان این فراوانی و کمیت در اشعار آئینی ادامه می‌یابد اما فعالین عرصه شعر آئینی همچون شعر فاطمی، باید مقداری که جلوتر می‌روند، بر گذشته مکث کنند و ارزیابی کنند که چه کرده‌اند؟ طوری شعر را جلو نبریم که مجبور باشیم به ناچار به اشعار گذشته برگردیم.
