وی در اشاره به علل این فراوانی ادامه داد: متأسفانه پژوهش ملی و منسجمی در این رابطه صورت نگرفته و استنادات مبتنی بر مطالعات جهانی است که در آن افزایش سن ازدواج، تاخیر در فرزندآوری، سبک زندگی و تغذیه و ... مطرح شدهاند؛ به نظر میرسد در کشور ما سهم افزایش سن زنان بیش از سایر دلایل تاثیرگذار است، در بررسی پایهای علل نازایی سهم ناباروری مردان 60 درصد و زنان 40 درصد است، یعنی قاعدتاً شایعترین علت ناباروری در جهان مشکلات و بیماریهای مردان است اما در ایران این شیب به سمت دلایل و مشکلات بانوان بوده که نیازمند بررسی و تأمل بیشتر است.
رتبه برتر بورد تخصصی دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: در سالهای اخیر طرحها و برنامههای خوبی در جهت کاهش افزایش سهم بیمهها و حمایتهای دولتی از بیماران صعبالعلاج و خاص صورت پذیرفته است اما مقوله ناباروری مغفول باقی مانده و تعهدات بیمه بالاخص در حوزه دارو با رویکردی حداقلی مورد توجه تصمیم سازان بوده است، یکی دیگر از مشکلات این حوزه مقوله واردات داروهای ناباروری است که متأسفانه به رغم واردات لجام گسیخته در حوزههای مکملهای دارویی، ترکیبات آرایشی و ... این موضوع مورد بی توجهی قرار گرفته است.
وی افزود: سومین معضل در عرصه ناباروری فقدان مراکز درمانی در شهرستانهای محروم است، امروزه نزدیک 50 مرکز درمانی در تهران وجود دارد اما در شهرستانهای دورافتاده خلأ این مراکز و مشکلات ایاب و ذهاب موجب میشود که در روند درمان بیماران اختلال ایجاد شود.
این متخصص جراحی زنان و زایمان با اشاره به طرح اخیر مجلس درباره ناباروری تصریح کرد: یکی از دغدغههای امروزه، مقوله کاهش رشد جمعیت است که به دلیل ناباروری و تحمیل هزینههای هنگفت، دسترسی سخت به مراکز درمانی و داروهای مورد نیاز، لاقیدی بیمهها در پوشش ارائه خدمات بسیاری از زوجین به رغم تمایل به فرزندآوری از این حق خود محروم میشوند، در طرح اخیر مجلس شورای اسلامی تلاش شده است تا زوجین نابارور به عنوان بیماران خاص درنظر گرفته شوند تا بتوانند از بستههای حمایت دولتی بهرهمند شوند و بخشی از این مسیر برای ایشان هموار شود.
وی افزود: یقیناً قوانین نیازمند بستهها و پیوست فرهنگی در راستای ضمانت اجرایی هستند تا زمینه بسیاری از کارشکنیها و بیتفاوتیها سد شود؛ در شرایط کنونی حداقل هزینه درمان ناباروری و"ivf" حتی در مراکز دولتی به دلیل عدم پوشش بیمهای داروها بیش از 20 میلیون است و این هزینه مضاف بر سختی رفت و آمد و فقدان مقطعی داروها و نگرانیهای زوجین کار را سخت میکند و ضرورت توجه ویژه وزارت بهداشت و درمان از یک سو و سایر نهادهای نظارتی برای شناسایی گلوگاههای آسیبزا و اقدام عاجل در جهت رفع را اجتناب ناپذیر میکند.
رئیس پژوهشکده زنان سازمان بسیج مستضعفین یادآور شد: وقتی روند نزولی رشد در جامعه به عنوان تهدیدی بالقوه در عرصه قدرت و امنیت مطرح میشود لاجرم برنامهریزی در راستای رفع آن باید دغدغهای ملی شود و تمام همت مسئولین امر چه در عرصه تقنینی و اجرایی چه نهادهای قضایی و نظارتی در راستای برخورد عاجل با مسئولین که ترک وظیفه کردهاند، باید بر این حوزه متمرکز شود.