به گزارش خبرگزاری بسیج خوزستان ، در همین روز‌ها بود که نفس‌های حکومت فاسد پهلوی به شماره افتاد و شاه که خود را بیش از پیش در مقابل ملت آزادی خواه و استقلال طلب ایران ناتوان می‌دید، فرار را بر قرار ترجیح داد. مردم در جای جای ایران یقین پیدا کردند که پیروزی نزدیک است.
در جبهه رژیم و طرفدارانش، پس از خروج شاه روحیه کلیه نیرو‌های نظامی، تضعیف و به کلی متزلزل شد، به طوری که فرار بسیاری از سربازان و درجه‌داران از ارتش و ارگان‌های نظامی به طور چشم‌گیری افزایش یافت و کسانی هم که در پادگان‌ها باقی مانده بودند، کارآیی و توان نظامی خود را از دست داده بودند.
درست یک روز پس از خروج شاه، نظامیان در اهواز فاجعه آفریدند. آن‌ها که با فرار شاه کاخ آمال و آروز‌های خود را به باد رفته می‌دیدند با خروج از پادگان‌ها و حمله مسلحانه با تانک و ادوات زرهی، شهر و مردم بی‌دفاع را به خاک و خون کشیدند.
بلافاصله پس از خروج شاه از ایران جامعه روحانیت اهواز در اقدامی لازم و مناسب نسبت به صدور اطلاعیه‌ای در همین خصوص اقدام کرد.
پیش از ظهر روز چهارشنبه ۲۷ دی ماه ۱۳۵۷، نظامیان در خیابان‌های اصلی اهواز به تظاهرات و حمایت از شاه پرداختند. تیراندازی‌های نظامیان به سوی مردم آغاز شد و ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند. تیراندازی در خیابان‌های نادری، پهلوی، سی‌متری و رضاشاه ادامه داشت. نظامیان به حسینیه اعظم و دانشگاه جندی‌شاپور هجوم آوردند و زخمیان زیادی به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی منتقل شدند. صدای تیراندازی در خیابان‌های اهواز بلند بود؛ نظامیان خواستار بازگشت شاه بودند.
از ساعت ۱۰ صبح چهارشنبه، تانک‌ها وارد خیابان‌ها شده و مغازه‌ها و اتومبیل‌ها را به آتش کشیدند. هجوم وحشیانه نظامیان طرفدار شاه تلفات بسیاری به همراه داشت. حادثه خونین چهارشنبه ۲۷ دی ماه ۱۳۵۷ در اهواز بیش از صدنفر کشته و زخمی بر جای گذاشت.
این اقدام وحشیانه نه تنها سودی برای رژیم در بر نداشت بلکه موجب شد مردم اهواز مبارزه خود را علیه رژیم جنایت‌کار پهلوی گسترش دهند و تا پیروزی انقلاب اسلامی پیش روند.
