یکی از موضوعات مهمی که در ادوار مختلف ریاست جمهوری و یا انتخابات های دیگر در جمهوری اسلامی جای بحث است دوگانه انتخاب اصلح و یا حضور حداکثری مردم است. موضوعی که در آستانه انتخابات در محافل مختلف سیاسی و اجتماعی از آن نام برده می شود این است که اصل مهم، مشارکت حداکثری و یا انتخاب فرد اصلح می باشد.
در پاسخ به این دوگانه باید گفت شاید ایجاد این دوگانه از اساس اشتباه باشد و گزینه درست شاید محقق شدن هردوی این دو موضوع مهم توامان با یکدیگر است. از آنجایی که نظام جمهوری اسلامی یک نظام مبتنی بر مردم سالاری دینی است هم مشارکت حداکثری در اولویت است و هم انتخاب اصلح و جدایی و اولویت دادن مصنوعی به هریک از این دوگانه ها به نظر می آید با مبانی نظام در تضاد باشد.
در جمهوری اسلامی به نظر می رسد مشارکت حداکثری با انتخاب اصلح نیز روبه رو خواهد شد هرچند در تاریخ 42 ساله انقلاب استثنائاتی نیز وجود دارد و کسانی که از الگوها و چهارچوب های غیر از این نام می برند و هر یک از این دو را به عنوان یک امر مهم تر تلقی می کنند نسبت به راهبردهای انقلاب می بایست تجدید نظر اساسی داشته باشند.
برای اینکه موضوع را بهتر تجزیه و تحلیل کنیم با نگاهی مختصر به راهبردهای امامین انقلاب به خوبی خواهیم فهمید که هر دوی این دوگانه ها برای نظام جمهوری اسلامی مهم و حیاتی است و جدایی بین آن دو و در اولویت قرار دادن یکی از این دو با نگاه و راهبردهای امامین انقلاب در تضاد است.
آخرین نمونه مصداقی این امر نیز در صحبت های روز 29 بهمن ماه حضرت آقا با مردم تبریز نشان دهنده مهم بودن هردو گزاره ذکر شده در این گفتمان است. ایشان در سخنرانی که به صورت تصویری با مردم تبریز داشتند فرمودند: هم مشارکت حداکثری مهم است و هم انتخاب اصلح و اگر این مشارکت حداکثری با انتخاب اصلح همراه باشد نور علی نور است.
نگارنده:محمد مهدی جعفری هادی سیاسی سپاه شهرستان آبیک
