شناخت و عمل به مکتب شهیدان نیاز جامعه امروزی است

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، همسر شهید علی عدالت منش در گفت و گو با خبرنگار بسیج با بیان اینکه این شهید والامقام همیشه در عرصه های انقلاب اسلامی حضور داشت و شاگردانش نیز در همین راه شهید شدند، اظهار داشت: همسرم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با هماهنگی شهید مصطفی چمران در سفر چند ماهه ای به لبنان گزارشاتی از اوضاع آن منطقه تهیه و پس از بازگشت به استحضار نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دفتر نخست وزیری رساندند.

وی با اشاره به اینکه با شروع جنگ تحمیلی چندین بار به طور داوطلبانه و امداگرانه و بسیجی وار از سوی سپاه پاسداران کرج به جبهه ها اعزام شد، بیان کرد: شهید بزرگوار در آن جا نیز هم در کنار حضور در جبهه های حق به تبلیغ هم مشغول بود.
وی افزود: همسرم در یک خانواده کاملا مذهبی و قرآنی متولد شد و چندین بار در جهت مبارزات خود با رژیم طاغوت به زندان های ساواک رفتند.

همسر شهید علی عدالت منش همچنین با اشاره به وصیت نامه و نوشته های شهید والامقام، بیان کرد: شهید در منطقه مریوان با همراهی رزمندگان دیگر توانسند راهی برای انتقال آّب به مجاهدان جبهه ها ایجاد کنند، در آن زمان رزمندگان برای تهیه آب یا دچار جراحت و شهید می شدند که طرح ایجاد پمپ آب در آن منطقه باعث کاهش آسیب به رزمندگان شد.

وی با بیان اقدامات و فعالیت های انقلابی خود در زمان رژیم طاغوت، ابراز کرد: حضور و ثابت قدمی شهید بزرگوار در میدان ولایت مداری و در خط رهبری بودن باعث شد من و فرزندانمان نیز در همین میدان باشیم؛ فرزندانمان راه تقوا و ولایت پذیری پیش گرفته اند، خانواده ما با افکار و مکتب بسیج زندگی کردیم، اهداف و راه روش بسیج شاخصه اصلی زندگیمان است.

وی عنوان کرد: صحبت های نادرست در ارتباط با رفتن رزمندگان و مجاهدان به جبهه های حق علیه باطل یک غصه بزرگ در دل ما خانواده شهداء و ایثارگران است، شهید والامقام از قبل انقلاب شخصیتی شناخته شده، بودند، در زمان جنگ بعد از فرمان امام خمینی (ره) برای حضور در جبهه ها هیچ کس به فکر مادیات و غیره نبودند.

همسر شهید علی عدالت منش در پایان خاطر نشان کرد: همسرم علی عدالت منش در سال 61 در منطقه قوچ سلطان مریوان به مقام شهادت نائل آمد، مقام معظم رهبری به ما توصیه و رهنمود کردند که وصیت نامه های شهداء را مطالعه کنیم و جوانان و نسل آینده انقلاب اسلامی با خانواده های شهداء و رزمندگان دیدار و گفت و گو داشته باشند و ولایت پذیر باشیم.