به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،

مروری بر زندگی زنان کارآفرین موفق که ایده‌هایشان دنیایشان را تغییر می‌دهد، بسیار جذاب و خواندنی است. "صفیه مونسان" بانوی کارآفرین ۶۵ ساله سرخه‌ای، یکی از این زنان کارآفرین و بااعتماد به نفس است که هنر ۳۰۰ ساله‌ای را احیا و زنان خانه‌دار زیادی را صاحب شغل کرده است.
مونسان درباره فعالیت‌های خود به خبرنگار طنین یاس، گفت: سال ۱۳۷۹ یک تعاونی را با ۱۸۰ نفر عضو تاسیس کردم. ابتدا کار خود را با گلیم بافی، قالی بافی، نما سنگ، نما نقره، گل چینی و عروسک دوزی شروع کردم اما در این زمینه‌ها خیلی موفق نبودم.

کارآفرینی و تحت پوشش قرار دادن ۲۰۰ زن سرپرست خانواده
این بانوی کارآفرین ادامه داد: حدود چهار سالی بود که کار تعاونی را کنار گذاشته و به پخت نان سرخه‌ای مشغول بودم که به یکباره تصمیم گرفتم هنر آبا اجدادی‌ام را در سرخه که همان صنعت حوله بافی با قدمتی ۳۰۰ ساله بود را احیا کنم و هم اکنون ۱۰ سال است به این کار مشغول شده‌ام و ۲۰۰ نفر از زنان شهرستان سرخه که اکثرا بسیجی و سرپرستان خانواده هستند را تحت پوشش دارم.
اسم کارگاهم را به نام مادرم "ننه کوکب" گذاشتم
این بانوی کارآفرین سرخه‌ای، با بیان اینکه هنر حوله بافی، هنری است که مادر و مادربزرگش مشغول به آن بوده‌اند و وی نیز پای چرخ‌های نخ ریسی آنها بزرگ شده و آن را آموخته است، گفت: اسم کارگاهم را به نام مادرم "ننه کوکب" گذاشتم و الان تولیداتم با این برند بفروش می‌رسد. من تمام تلاشم را کرده‌ام که این صنعت زنده بماند و امیدوارم هنر حوله بافی دست به دست به نسل‌های بعدی برسد. اما متاسفانه در طول یکسال گذشته که کرونا شیوع پیدا کرده و نخ نیز گران شده، فروش نداشتیم و الان جنس‌ها در مغازه‌مان انباشته شده است و عدم حمایت از ما، تهدیدی برای ادامه حیات این هنر به شمار می‌آید.

وی درباره مشکلات کارش گفت: ابتدای کارم، شش سال طول کشید تا بتوانم وام دریافت کنم. با آغاز کرونا، نیز درخواست ۱۰ میلیون تومان وام کردم اما بقدری با پیچیدگی های آن روبرو شدم که در نهایت انصراف دادم. اکنون با وضعیتی که کرونا بوجود آورده است، مانند سابق نمی‌توانیم در نمایشگاه‌ها شرکت کنیم و مسافر نیز به شهرمان نمی‌آید که به عنوان کادو از تولیداتمان بخرد. من از مسئولان گلایه مندم زیرا رهبر در هر سال بر جهش تولید و خودکفایی تاکید می کند اما مسئولان هیچ حمایتی از من برای ادامه کارم در شرایط کرونایی نکردند.
بانو مونسان درباره تنوع تولیدات شان گفت: هنر ما منحصر به حوله بافی نمی‌شود بلکه شامل پتوی مسافرتی، انواع دستمال و خشک کن آشپزخانه، سفره نان، روبالشتی، جانماز و ... می‌شود و هر چیزی که مشتری سفارش بدهد را با دستگاه می‌بافیم. علاوه بر اینکه این هنر می‌تواند درآمدزا باشد، موجب خودکفایی و تولید نیازمندی‌های خانه هم می شود.

همسرم و فرزندانم کمکم کردند
این کارآفرین سرخه‌ای که پنج فرزند دارد و آنها نیز در توسعه کارش کمک حالش بودند، گفت: من تاکنون تعداد زیادی لوح تقدیر گرفته‌ام. میراث فرهنگی من را نمایشگاه‌های مختلف می فرستاد و حتی کم و بیش مشتری خارجی هم داشته‌ام. به دلیل استقبال توریست‌های خارجی، وام برای بسته بندی جدید و صادرات تولیداتم خواستم که آن را نیز ندادند. در این راه همسرم و فرزندانم بسیار کمکم کرده‌اند زیرا من سواد پایینی دارم و اگر کمک آنها نبود به مشکلات زیادی برمی‌خوردم.

وی با اشاره به تبلیغات فراوان برای شناساندن این هنر عنوان کرد: تمام تلاشم را کرده‌ام که این صنعت زنده بماند و اکنون از جوانان می‌خواهم کار من را به دست بگیرند و این هنر را ادامه بدهند.
اختراع دستگاه حوله بافی
بانو مونسان کسب درآمد از طریق هنر حوله بافی را بسته به پشتکار و علاقه و اراده افراد دانست و گفت: به بانوانی که برای آموزش نزد من می آیند گفته ام که اگر در خانه به دلیل اینکه منازل امروز اکثرا آپارتمانی است مشکل دارند و نمی‌توانند پس از یادگیری این هنر، دستگاه را به خانه ببرند و از این راه کسب درآمد کنند؛ درب این کارگاه به رویشان باز است و می‌توانند در همین جا مشغول به کار شوند. ناگفته نماند دستگاه‌هایی که ابتدا روی آن کار می‌کردم، زمینی و جنس آن هم چوبی بود و من شروع به ساخت آن با آجر کردم و آن را به‌صورت مدل صندلی درآوردم. بعد کم‌کم به فکر افتادم تا جنس آن را تغییر دهم و آن را آهنی کنم تا همه بتوانند به‌راحتی جابه‌جایش کنند و حتی در خانه‌هایشان استفاده کنند. اکنون این دستگاهی که ساخته‌ایم را بانوان علاقه‌مند به هنر حوله‌بافی می‌توانند به‌راحتی به خانه‌های آپارتمانی و ویلایی ببرند و از آن استفاده کنند و سه متر بیشتر جا نمی‌گیرد.
گفتگو از فرزانه همتی/*