برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش جمهوری اسلامی ایران، نشان فداکاری به شهید «ایرج نصرت‌زاد» تعلق گرفت.
کد خبر: ۹۳۳۱۴۸۲
|
۱۵ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۶:۰۸
 
 

به گزارش سرویس بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت خبرگزاری بسیج،  به نقل از دفاع پرس،  برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به پاس فرماندهی، رشادت و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت‌ساز دوران پیروزی انقلاب و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام، «ایرج نصرت‌زاد» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستاده‌اند، تعلق گرفت.

نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.

بنابراین گزارش، شهید ایرج نصرت‌زاد در مرداد ۱۳۱۲ در شهرستان رشت پا به عرصۀ وجود گذاشت.

وی پس از طی دوران تحصیل در زادگاهش، سال ۱۳۳۲ با ورود به دانشکده افسری ارتش مرحله دیگری از زندگی اش را آغاز کرد. او پس از گذراندن دوره مقدماتی دانشکده افسری، خدمت نظامی خود را در استان فارس و شهر کازرون شروع کرد. مدتی بعد به شیراز منتقل شد و در تیپ ۵۵ هوابرد خدمتش را ادامه داد. در آن تیپ مسئولیت‌هایی نظیر فرماندهی گروهان تا فرماندهی گردان را بر عهده داشت و همانجا موفق به اخذ گواهی‌نامه استادی در رشته چتربازی و دوره رنجر شد. سپس به آلمان اعزام شد تا برخی فنون عالی نظامی را در آنجا آموزش ببیند.

وی در ایام پیروزی انقلاب اسلامی و چند ماه پس از آن در ستاد نیروی زمینی ارتش مشغول به کار شد. پس از آن که عوامل تجزیه‌طلب بیگانه، کردستان را آماج فعالیت‌ها و اهداف شوم خود قرار دادند، او از جمله نیرو‌های فداکار و شجاع نیروی زمینی بود که داوطلب مبارزه با ضد انقلاب شد.

شهید نصرت‌زاد در تاریخ ۸ دی ۱۳۵۸ با انتصاب به فرماندهی تیپ یکم لشکر ۲۸ پیاده نیروی زمینی ارتش با درجه سرهنگی به منطقه کردستان اعزام شد و در پادگان سنندج، خدمت خود را شروع کرد. او در بدو ورود به لشکر، به سازماندهی دوباره تیپ یکم پرداخت و رعایت اصول نظامی، سلسله مراتب، حفظ انضباط و انسجام به واحد‌های نظامی را در دستور کار خود قرار داد.

در فروردین ۱۳۵۹ شهید نصرت‌زاد که برای نظارت بر اعزام ستون، به سوی سه‌راهی سنندج – سقز - سدقشلاق حرکت کرده بود، از کمین و درگیری ضد انقلاب با نیرو‌های خودی در یکی از روستا‌های منطقه مطلع شد. او بلافاصله با نیرو‌هایی از گردان ۱۱۶ برای تأمین ارتفاعات مشرف بر روستای مذکور حرکت کرد.

این شهید والامقام پس از صعود به ارتفاعات و مشاهده صحنه، برای قطع درگیری و اجرای ضد کمین، از عناصر جلودار ستون درخواست آتش کرد. در خواست وی توسط توپخانه لشکر، پاسخ داده شد. ضد انقلاب که موقعیت خود را در خطر دید و همچنین متوجه شد نیرو‌هایی از ارتش، ارتفاعات مشرف بر منطقه درگیری را در اختیار دارند، عده‌ای را مأمور کرد با صعود به ارتفاعات مزبور و محاصره نیرو‌های ارتش، مانع دیده‌بانی آن‌ها شوند. طولی نکشید که ضد انقلاب، نیرو‌های ارتش به فرماندهی سرهنگ نصرت‌زاد را محاصره و هر لحظه، حلقه محاصره را تنگ‌تر کردند.

سرهنگ نصرت‌زاد که زخمی شده بود، وضعیت خود را با بی‍سیم به لشکر مخابره کرد. این نظامی فداکار درخواست اجرای آتش برای محل استقرار شخصی خود کرد تا بدین وسیله در آخرین لحظات هم باعث نابودی بیشتر ضد انقلاب شود.

سرانجام ایشان و همراهان شجاعش، به دست مزدوران ضد انقلاب به اسارت آمدند. شهید نصرت‌زاد در مدت اسارت، مورد شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت و وقتی از او خواسته شد که با بی‍سیم دستور تخلیه و واگذاری پادگان سنندج را صادر کند، این‌چنین با شجاعتی بی‌نظیر بانگ برآورد که «من سرهنگ ستاد ایرج نصرت‌زاد، جانم فدای ایران، درود بر رهبر انقلاب، زنده باد ارتش جمهوری اسلامی ایران، زنده باد فرماندهان گردان تیپ یکم، خداحافظتان، نصرت‌زاد». مزدوران ضد انقلاب خائن نیز که از پیام او سخت عصبانی و ناراحت شده بودند او را در همان لحظه (۳۱ فروردین سال ۱۳۵۹) به شهادت رساندند.

حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی) در خطبه‌های نماز جمعه سال ۱۳۵۹ که در تهران انجام شد، از مقام شهدای کردستان و از دلاوری و شجاعت‌های شهید ایرج نصرت‌زاد، تجلیل به عمل آوردند.

کتاب «ترکه‌های درخت آلبالو» که توسط اکبر خلیلی نگاشته شده است به زندگینامه و شرح دلاورمردی‌های شهید نصرت‌زاد می‌پردازد.

ارسال نظرات