به گزارش خبرگزاری بسیج از کرمانشاه، اواخر سال ۱۳۵۹ در ماه‌های ابتدایی آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، رژیم بعثی با هجوم همه جانبه به غرب کشور توانست ارتفاعات مهم و حساس «بازی‌دراز» در استان کرمانشاه را به اشغال خود درآورد و با استقرار امکانات و تجهیزات جنگی پیشرفته خود در آنجا علاوه بر داشتن دست برتر در جنگ، یک کمربند دفاعی برای دشت بغداد ایجاد کند.
ارتفاعات بازی‌دراز واقع در غرب شهرستان سرپل ذهاب منطقه‌ای صعب العبور و صخره‌ای با قله‌های بلند، شیب‌های تند و بریدگی‌های ممتد است که در زمان جنگ تحمیلی به عنوان محور دسترسی به پایتخت کشور پس از عبور از مناطق قصرشیرین، سرپل ذهاب، کرمانشاه و نهایتاً قزوین و تهران محسوب می‌شد. این ارتفاعات نقطه مشترک شهرستان‌های هم مرز با کشور عراق یعنی قصرشیرین، گیلانغرب و سرپل ذهاب بود.
دشمن در آغازین روزهای جنگ از ارتفاعات بازی‌دراز به دلیل اهمیت و نقش استراتژیک این منطقه در برتری و تسلط بر منطقه غرب کشور برای دیده بانی استفاده می‌کرد. اهمیت این ارتفاعات به حدی بود که صدام تمام امکاناتش را برای حفظ سلطه خود بر این منطقه به میدان آورد.
ارتفاعات بازی‌دراز مهمترین منطقه‌ای بود که دشمن در جبهه غربی ایران در اختیار داشت، زیرا از یک سو بر دشت و شهر سرپل ذهاب، پادگان ابوذر (مهمترین پادگان مرزی در جبهه غرب کشور) و راه‌های ارتباطی آن مسلط بود و از سوی دیگر یک مانع طبیعی عالی برای حفظ شهرهای اشغال شده قصرشیرین و خانقین محسوب می‌شد. بنابر این دلایل رژیم بعثی با جاده سازی بر روی این ارتفاعات امکان دسترسی سریع و راحت تر یگان‌ها و نیروهای پشتیبانی خود را به منطقه بازی‌دراز فراهم کرده بود.
این اقدام دشمن علاوه بر اینکه گستره دید و سلطه خود را خود بر شهرستان‌های قصرشیرین و سرپل ذهاب افزایش داده بود، موجب غیر ممکن شدن باز پس گیری این منطقه برای نیروهای ایرانی نیز شده بود.
اما آزادسازی ارتفاعات بازی‌دراز نقش مهمی در بازدارندگی نقشه‌ها و حملات گسترده دشمن به قصد سیطره کامل بر ایران محسوب می‌شد. بنابراین در تاریخ یکم اردیبهشت سال ۱۳۶۰ پس از سه ماه برنامه ریزی و کار شناسایی، نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران در یک اقدام مشترک عملیات نیمه گسترده‌ای را با نام بازی‌دراز برای آزادسازی ارتفاعات استراتژیک این منطقه آغاز کردند.
نخستین تجربه مشترک همکاری نیروهای سپاه و ارتش جمهوری اسلامی
عملیات بازی‌دراز نخستین تجربه مشترک همکاری نیروهای سپاه و ارتش در سایه بی اعتمادی به بنی‌صدر رئیس‌جمهور وقت بود که با پشتیبانی تیزپروازان رشید و جان بر کف هوانیروز کرمانشاه در رأس آنها خلبان شهید علی اکبر شیرودی یکی از سخت‌ترین نبردها را با رژیم بعث آغاز کردند. در این عملیات ۲ گردان از نیروهای سپاه و ۲ گردان از نیروهای ارتش حضور داشتند.
در ابتدا نیروهای رژیم بعث در منطقه حدود سه هزار نفر تخمین زده شده بود، اما در واقع آنها بیش از ۱۰ هزار نفر بودند.
نبرد در جبهه غرب کشور به دلیل ماهیت کوهستانی بودن متفاوت است. همین ویژگی در عملیات بازی‌دراز که هشت شبانه روز به طول انجامید، منجر به شکل گیری تک با پاتک‌های متقابل زیادی بین نیروهای ایرانی و دشمنان بعثی شد.
در ابتدای این عملیات نیروهای مشترک سپاه و ارتش از سمت شمال و جنوب دشت ذهاب به طرف ارتفاعات بازی‌دراز حمله کردند و عکس العمل نیروهای بعثی با بهره‌گیری و حمایت یگان‌های زمینی و پشتیبانی هوایی موجب نبرد شدیدی در منطقه شد.
آغاز عملیات غرور آفرین بازی دراز با آزادسازی ۲ قله ارتفاعات بازی دراز
مرحله نخست این عملیات با حرکت رزمندگان اسلام به سمت قله‌های ۱۰۵۰ و سپس ۱۱۰۰ آغاز و در نتیجه آن، این ۲ قله جنوبی آزادسازی شد. در سوی دیگر، قله ۱۱۰۰ و ۱۱۵۰ شمالی قرار دارد که منطقه دشت مانندی ما بین این ۲ قله قرار گرفته است. در آن زمان نیروهای بعثی از ترس حمله نیروهای ایرانی در تاریکی شب، سراسر این دشت را مین گذاری کرده بودند.
قوای دشمن به دلیل توپولوژی خاص منطقه بازی‌دراز، این منطقه را با دقت زیر نظر گرفته بود و با نزدیک شدن نیروهای ایرانی، از سه طرف با آر. پی. جی هفت، تانک و تک تیرانداز سربازان ایرانی را زیر آتش رگبار گلوله خود قرار می‌داد. این امر پیروزی عملیات و آزادسازی این ارتفاعات را با سختی مواجهه کرده بود، اما با کار شناسایی دقیق، مجاهدت‌ها و رشادت‌های رزمندگان اسلام بالاخره بعد از سه شبانه روز نبرد شدید آخرین و مهمترین قله ارتفاعات بازی‌دراز از اشغال دشمن بعثی درآمد.
ارتش عراق جاده شیار مانندی را بر روی بلندترین قله ارتفاعات بازی‌دراز با هدف حفظ این ارتفاعات و سهولت بیشتر در تصرف شهرهای منطقه غرب ایجاد کرده بود. این جاده شیار مانند به سه جاده تدارکاتی در پایین قله منتهی می‌شد.
آزادسازی ارتفاعات استراتژیک و صعب‌العبور بازی‌دراز نقش مهم و کلیدی در تأمین امنیت مرزهای غربی کشور و نیز در موفقیت سایر عملیات‌ها طی دوران دفاع مقدس از جمله نجات شهر آبادان داشت، به این دلیل که طبق اطلاعات دریافتی نیروهای ایرانی، ارتش عراق ۲ لشکر را آماده تصرف آبادان کرده بود اما عملیات بازی‌دراز باعث شد صدام با تمام قدرت نیروهای خود را از سمت جنوب به غرب بکشاند و در نهایت رشادت‌ها و جانفشانی‌های رزمندگان اسلام در این عملیات غرور آفرین موجب تار و مار شدن نیروهای بعثی در منطقه و از بین رفتن سازمان این ۲ لشکر شد.
چه بسا اگر عملیات بازی‌دراز در آن برهه زمانی انجام نمی‌گرفت ممکن بود آبادان به طور کامل به اشغال عراق در می‌آمد. از همه مهم‌تر، صدام آرزوی تصرف تهران و اشغال کامل کشور را در سر داشت و محور عملیاتی غرب ایران مناسب‌ترین راه برای برای تهاجم و اشغال پایتخت ایران بود که با شکست بعثیون در این عملیات تهاجم و حرکت به سمت تهران برای همیشه از ذهن صدام خارج شد.
این عملیات نهم اردیبهشت سال ۱۳۶۰ با شکست کامل نیروهای بعثی و پیروزی مقتدرانه رزمندگان اسلام در منطقه بازی‌دراز به پایان رسید. سربازان ایرانی در این عملیات با اقتدار، عزت، ایثار و از خودگذشتگی سه فروند هواپیما، ۲ فروند بالگرد، ۵۴ دستگاه تانک نفربر، ۲ دستگاه ادوات مهندسی جنگی دشمن را منهدم و تجهیزات نظامی بسیاری را به غنیمت گرفتند. در عملیات بازی‌دراز بیش از یک هزار و ۵۰۰ نیروی بعثی کشته و زخمی و ۷۰۰ نفر نیز به اسارت گرفته شد.
