به گزارش خبرگزاری بسیج، حفیظی در این کتاب با اشاره به الگوهای مختلف مدیریت و مواجهه با بحران به مدیریت بحران با اتکاء به ظرفیت های مردمی تاکید میکند و نقش نهادها و گروه های مردمی از جمله بسیج به عنوان یک تشکیلات بی بدیل در جهان مورد توجه قرار میگیرد.
تجربه نشان میدهد عموماً دولت ها در کنترل و مدیریت بحران های بزرگ با محدودیت های اساسی رو به رو بوده و ناتوانند و تنها راه مقابله با بحران جلب مشارکت های مردمی با سازماندهی مناسب خواهد بود.
لذا در این کتاب با بررسی تجارب و الگوهای موفق با اتکا به پژوهش میدانی به مدل های کاربردی در علم مدیریت بحران می پردازد.
امروزه علی رغم پیشرفت تکنولوژی شاهد ضعف کشورهای پیشرفته در مهار و کنترل بحران‌های طبیعی هستیم و علت اصلی آن محدود بودن امکانات، ظرفیت و توان دولتها در کنترل بحران‌های با مقیاس بالا میباشد.
به نظر می‌رسد با این شرایط بهترین و موثرترین روش، اتکاء به توان و مشارکت مردمی در کنترل خسارات بحران‌ها میباشد که در ایران طی سالیان اخیر با سازماندهی گروهها و نهادهای مختلف مردمی، خیریهها و گروه‌های جهادی بخشی از محدودیت و ضعف دولت در مدیریت بحران جبران شده است و این حضور داوطلبانه مردمی در زلزله، سیل و بلایای گوناگون طبیعی در استان‌های مختلف کشور محسوس و بسیار موثر بوده است.
اما نکته مهم عدم پرداختن علمی و کارشناسانه به پیشگیری از وقوع بحران و در واقع مدیریت بحران پیش از وقوع بحران است که متاسفانه مورد توجه جدی مسئولین و دستگاه‌های متولی بحران در کشور نمی‌باشد که نویسنده این کتاب به پیشگیری و مدیریت صحیح بحران با تاکید بر مشارکت گروه های مردمی اشاره کرده است./انتها پیام
