خداوند متعال به انسان عقل تفضل نمود تا او با قوه عاقله انتخاب کند و برای همین نعمت پربهای انتخاب است که خداوند بهشت و جهنم را خلق کرد تا بنا به انتخاب‌های انسان و آنچه او با انتخاب خود رغم می‌زند، سعادت و شقاوت خود را مشخص کند.
خبرگزاری بسیج-گروه سیاسی، علی ترسلی؛ در بین موجودات هستی خداوند به انسان حق انتخاب داد، چون به او عقل داد و، چون عقل داد مختارش آفرید تا بیاندیشد و انتخاب کند. در واقع خدا به انسان عقل تفضل نمود تا او با قوه عاقله انتخاب کند و برای همین نعمت پربهای انتخاب است که خداوند بهشت و جهنم را خلق کرد تا بنا به انتخاب‌های انسان و آنچه او با انتخاب خود رغم می‌زند، سعادت و شقاوت خود را مشخص کند.
ما انسان‌ها همواره در همه زمان‌ها و مکان‌ها و در همه عرصه‌ها و لحظه‌ها در حال انتخاب هستیم، از انتخاب‌هایی روزانه و لحظه‌ای که در پیش رو داریم، که برویم یا نرویم، انجام بدهیم یا ندهیم، بخریم یا نخریم، بخوریم یا نخوریم و… انتخاب‌های زیادی که بخاطر همه این‌ها نیز باید به خود، خانواده، همسر، استاد، رئیس و… پاسخگو هم باشیم. پس همه ما انسان‌ها در حال انتخاب هستیم و در قبال آن هم باید پاسخگو باشیم. حال شاید برخی انتخاب‌ها برای بعضی خیلی مهم نباشد مثلاً خوردن یا نخوردن آن غذای خاص، رفتن یا نرفتن به مکانی مشخص، ولی باز انتخاب‌هایی در زندگی همه ما هستند که نقش مهم‌تر و بیشتری دارند که ما ناچار به انتخاب هستیم، مثل انتخاب رشته تحصیلی که می‌تواند مسیر زندگی ما را تغییر دهد یا انتخاب شغل و پیشه کاری که از انتخاب‌های مهم زندگی همه انسان‌هاست. از جمله انتخاب‌های مهم زندگی هر انسانی انتخاب همسر می‌باشد که به نوبه خود در سعادت و شقاوت انسان تاثیر دارد. پس حتی اگر نسبت به انتخاب‌های جزیی روزانه بی‌تفاوت باشیم و برایمان اهمیت نداشته باشد، انتخاب‌هایی در زندگی است که اهمیت زیادی در سرنوشت ما دارد و ما نمی‌توانیم بی‌تفاوت به آن باشیم.
در مدرسه، دانشگاه، مجتمع مسکونی و مسافرت‌های جمعی وقتی نماینده‌ای انتخاب می‌کنید یعنی بخش عمده‌ای از سرنوشت خود را به نماینده خود سپردید، اگر او نماینده خوبی باشد در برابر مدیر مدرسه و معلمان به خوبی از حق دانش‌آموزان دفاع می‌کند و موجبات رشد و ترقی شما را فراهم می‌کند. اگر نماینده شما در دانشگاه فرد صالح و توانمندی باشد در برابر اساتید و کار راه‌اندازی دانشجویان موفق عمل می‌کند. اگر نماینده مجتمع مسکونی شما نیز فردی صالح و توانمندی باشد خیلی از امورات محل سکونت شما را بدون افزایش هزینه‌ها ساماندهی و امورات مجتمع مسکونی شما را به خوبی اداره خواهد کرد.
اگر ما در هریک از این انتخاب‌های زندگی خود بی‌تفاوت باشیم، در واقع سرنوشت خود را به دست دیگران واگذار کردیم، و آینده و زندگی‌مان برایمان اهمیت ندارد که این توهین به خود است. اگر در مجتمع مسکونی به شما حق انتخاب دادند یعنی برای شما ارزش قائل شدند حال اگر شما بی تفاوت بودید یعنی برای خودتان ارزش قائل نیستند و به خود بی احترامی کردید. اگر به شما حق انتخاب شغل دادند، حق انتخاب همسر دادند، حق انتخاب رئیس خودتان را دادند، در واقع به شما احترام گذاشتند و هر انتخاب در زندگی یعنی احترام به خود است. خدا ما را مختار و محترم آفرید یعنی برای انسان ارزش قائل شد که راه سعادت یا شقاوتش خود را انتخاب کند.
از جمله انتخاب‌های مهم و سرنوشت ساز هر قوم بشری، انتخاب حاکمان و والیان خود بوده است و در هر عصری اگر امکان انتخاب به مردم یا سران قبایل داده می‌شد به شکلی انجام می‌شده است. در عصر حاضر آنچه در تمام دنیا مرسوم است انتخابات با صندوق آرای عمومی است.
در جمهوری اسلامی ایران نیز از شکل گیری و قالب خود حکومت، قانون اساسی تا اجزا حکومت و حتی انتخاب رهبر نیز به شکل انتخابات و مردم سالاری دینی بوده است که در طول تاریخ بشریت این نوع حکومت بی بدلیل بوده است. یکی از انتخابات‌های سرنوشت ساز در جمهوری اسلامی ایران، انتخابات ریاست جمهوری است، انتخاب کسی که فرمان و سکان اجرایی کشور در دست اوست. کسی که مهمترین و مؤثرترین مدیریت کشور را در اختیار می‌گیرد.
رئیس جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری است که مسئولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه‌مجریه را جز در امور مربوط به رهبری برعهده دارد. امضای عهدنامه‌ها و قرارداد‌ها با سایر دولت‌ها، امضای پیمان‌نامه‌های بین‌المللی پس از تصویب مجلس با رئیس جمهور است.
مسئولیت برنامه و بودجه کشور (بیش از ۹۰ درصد بودجه کشور حتی بودجه سایر قوا)، مسئولیت امور اداری و استخدامی (۹۵ درصد از منابع انسانی کشور در وزارتخانه‌ها، سازمانها، ادارات، فرمانداری‌ها، بخشداری‌ها)، ریاست هیئت وزیران به عنوان عالی‌ترین نهاد مدیریتی کشور، هماهنگ ساختن تصمیمات وزیران، ابلاغ مصوبات مجلس شورای اسلامی برای اجرا، انتخاب وزرا که اصلی‌ترین لایه مدیریتی کشور هستند با رئیس جمهور و عزل آن‌ها نیز در اختیار اوست. نظارت بر کار وزیران، انتخاب سفرای ایران بر عهده رئیس جمهور است، انتصاب معاونین و رؤسای سازمانها و گماردن مسئولین مهمی مانند معاون برنامه و بودجه، معاون حقوقی، معاون اجرایی، معاون پارلمانی و رؤسای سازمان‌های حساسی مانند سازمان انرژی اتمی و… همگی در اختیار رئیس جمهور است و حتی به مصوبه مجلس نیازی ندارد.
تعیین و انتخاب مشاوران، قبول استعفای وزرا یا هیئت وزیران و انتخاب سرپرست برای وزارتخانه‌ها و انتخاب ۳۱ استاندار و انتصاب حدود ۴۵۰ فرماندار و ۱۰۷۱ بخشدار با واسطه وزیر کشور و زیر نظر شورای عالی اداری که ریاست آن با رئیس جمهور است.
ریاست شورای عالی امنیت ملی، ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی، ریاست شورای عالی اقتصاد، ریاست شورای عالی فضای مجازی، ریاست شورای عالی اشتغال، شورای عالی انرژی، شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی، شورای عالی جوانان، شورای عالی صنایع دریایی (جمعاً ۲۷ شورا مستقیم و ۱۳ شورا غیر مستقیم) به عهده رئیس‌جمهور است.
حال آیا باید نسبت به انتخاب چنین فرد و حق انتخابی که به ما دادند، بی تفاوت باشیم؟ بی تفاوتی به چنین انتخاب مهمی در سرنوشت خود، خانواده، فرزندان و آینده نسل خود یعنی بی احترامی به خود، یعنی مسلوب الاختیار کردن خود، یعنی سپردن سرنوشت خود بدست دیگران، یعنی رها ساختن سرمایه عمر و زندگی خود بدست دیگران، حال دیگران اگر درست انتخاب کنند سعادت نیز شامل حال ما خواهد شد، ولی اگر انتخاب درست نباشد و کار دست اهلش نیفتد گرفتاری وعذاب هم برای دیگران و هم برای ما خواهد بود، ولی دیگر آنجا ما حق اعتراض و شکایت نداریم. عدم شرکت در انتخابات یعنی من حق شکایت و اعتراض در حوادث و اتفاقات آینده سرنوشت خود را ندارم چرا که در واسپاری قدرت به رئیس خود و مردمم بی تفاوت بودم.
رای من و تو سرنوشت یک ملت و امتی را می‌تواند به سعادت برساند و می‌تواند به شقاوت برساند حال تو خود انتخاب کن که می‌خواهی تاثیرگذار در بهبودی و رشد و تعالی کشورت باشی یا نه می‌خواهی به خودت و آیندگانت بی احترامی کنی؟! اگر فکر کردی و انتخاب کردی که در انتخابات شرکت کنی کسی را انتخاب کن که هم صالح باشد هم توانمند. به شعار‌ها و حرف‌های شب انتخاباتی نباید نگاه کرد، به گذشته و کارنامه کاندیدا‌ها باید نگاه کرد، در یک جمله «نگاه نکن چه می‌گویند نگاه کن تا بحال چه کردند».
به امید انتخاباتی پرشور و انتخابی آگاهانه و درست، ان‌شاءالله.
ما انسان‌ها همواره در همه زمان‌ها و مکان‌ها و در همه عرصه‌ها و لحظه‌ها در حال انتخاب هستیم، از انتخاب‌هایی روزانه و لحظه‌ای که در پیش رو داریم، که برویم یا نرویم، انجام بدهیم یا ندهیم، بخریم یا نخریم، بخوریم یا نخوریم و… انتخاب‌های زیادی که بخاطر همه این‌ها نیز باید به خود، خانواده، همسر، استاد، رئیس و… پاسخگو هم باشیم. پس همه ما انسان‌ها در حال انتخاب هستیم و در قبال آن هم باید پاسخگو باشیم. حال شاید برخی انتخاب‌ها برای بعضی خیلی مهم نباشد مثلاً خوردن یا نخوردن آن غذای خاص، رفتن یا نرفتن به مکانی مشخص، ولی باز انتخاب‌هایی در زندگی همه ما هستند که نقش مهم‌تر و بیشتری دارند که ما ناچار به انتخاب هستیم، مثل انتخاب رشته تحصیلی که می‌تواند مسیر زندگی ما را تغییر دهد یا انتخاب شغل و پیشه کاری که از انتخاب‌های مهم زندگی همه انسان‌هاست. از جمله انتخاب‌های مهم زندگی هر انسانی انتخاب همسر می‌باشد که به نوبه خود در سعادت و شقاوت انسان تاثیر دارد. پس حتی اگر نسبت به انتخاب‌های جزیی روزانه بی‌تفاوت باشیم و برایمان اهمیت نداشته باشد، انتخاب‌هایی در زندگی است که اهمیت زیادی در سرنوشت ما دارد و ما نمی‌توانیم بی‌تفاوت به آن باشیم.
در مدرسه، دانشگاه، مجتمع مسکونی و مسافرت‌های جمعی وقتی نماینده‌ای انتخاب می‌کنید یعنی بخش عمده‌ای از سرنوشت خود را به نماینده خود سپردید، اگر او نماینده خوبی باشد در برابر مدیر مدرسه و معلمان به خوبی از حق دانش‌آموزان دفاع می‌کند و موجبات رشد و ترقی شما را فراهم می‌کند. اگر نماینده شما در دانشگاه فرد صالح و توانمندی باشد در برابر اساتید و کار راه‌اندازی دانشجویان موفق عمل می‌کند. اگر نماینده مجتمع مسکونی شما نیز فردی صالح و توانمندی باشد خیلی از امورات محل سکونت شما را بدون افزایش هزینه‌ها ساماندهی و امورات مجتمع مسکونی شما را به خوبی اداره خواهد کرد.
اگر ما در هریک از این انتخاب‌های زندگی خود بی‌تفاوت باشیم، در واقع سرنوشت خود را به دست دیگران واگذار کردیم، و آینده و زندگی‌مان برایمان اهمیت ندارد که این توهین به خود است. اگر در مجتمع مسکونی به شما حق انتخاب دادند یعنی برای شما ارزش قائل شدند حال اگر شما بی تفاوت بودید یعنی برای خودتان ارزش قائل نیستند و به خود بی احترامی کردید. اگر به شما حق انتخاب شغل دادند، حق انتخاب همسر دادند، حق انتخاب رئیس خودتان را دادند، در واقع به شما احترام گذاشتند و هر انتخاب در زندگی یعنی احترام به خود است. خدا ما را مختار و محترم آفرید یعنی برای انسان ارزش قائل شد که راه سعادت یا شقاوتش خود را انتخاب کند.
از جمله انتخاب‌های مهم و سرنوشت ساز هر قوم بشری، انتخاب حاکمان و والیان خود بوده است و در هر عصری اگر امکان انتخاب به مردم یا سران قبایل داده می‌شد به شکلی انجام می‌شده است. در عصر حاضر آنچه در تمام دنیا مرسوم است انتخابات با صندوق آرای عمومی است.
در جمهوری اسلامی ایران نیز از شکل گیری و قالب خود حکومت، قانون اساسی تا اجزا حکومت و حتی انتخاب رهبر نیز به شکل انتخابات و مردم سالاری دینی بوده است که در طول تاریخ بشریت این نوع حکومت بی بدلیل بوده است. یکی از انتخابات‌های سرنوشت ساز در جمهوری اسلامی ایران، انتخابات ریاست جمهوری است، انتخاب کسی که فرمان و سکان اجرایی کشور در دست اوست. کسی که مهمترین و مؤثرترین مدیریت کشور را در اختیار می‌گیرد.
رئیس جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری است که مسئولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه‌مجریه را جز در امور مربوط به رهبری برعهده دارد. امضای عهدنامه‌ها و قرارداد‌ها با سایر دولت‌ها، امضای پیمان‌نامه‌های بین‌المللی پس از تصویب مجلس با رئیس جمهور است.
مسئولیت برنامه و بودجه کشور (بیش از ۹۰ درصد بودجه کشور حتی بودجه سایر قوا)، مسئولیت امور اداری و استخدامی (۹۵ درصد از منابع انسانی کشور در وزارتخانه‌ها، سازمانها، ادارات، فرمانداری‌ها، بخشداری‌ها)، ریاست هیئت وزیران به عنوان عالی‌ترین نهاد مدیریتی کشور، هماهنگ ساختن تصمیمات وزیران، ابلاغ مصوبات مجلس شورای اسلامی برای اجرا، انتخاب وزرا که اصلی‌ترین لایه مدیریتی کشور هستند با رئیس جمهور و عزل آن‌ها نیز در اختیار اوست. نظارت بر کار وزیران، انتخاب سفرای ایران بر عهده رئیس جمهور است، انتصاب معاونین و رؤسای سازمانها و گماردن مسئولین مهمی مانند معاون برنامه و بودجه، معاون حقوقی، معاون اجرایی، معاون پارلمانی و رؤسای سازمان‌های حساسی مانند سازمان انرژی اتمی و… همگی در اختیار رئیس جمهور است و حتی به مصوبه مجلس نیازی ندارد.
تعیین و انتخاب مشاوران، قبول استعفای وزرا یا هیئت وزیران و انتخاب سرپرست برای وزارتخانه‌ها و انتخاب ۳۱ استاندار و انتصاب حدود ۴۵۰ فرماندار و ۱۰۷۱ بخشدار با واسطه وزیر کشور و زیر نظر شورای عالی اداری که ریاست آن با رئیس جمهور است.
ریاست شورای عالی امنیت ملی، ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی، ریاست شورای عالی اقتصاد، ریاست شورای عالی فضای مجازی، ریاست شورای عالی اشتغال، شورای عالی انرژی، شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی، شورای عالی جوانان، شورای عالی صنایع دریایی (جمعاً ۲۷ شورا مستقیم و ۱۳ شورا غیر مستقیم) به عهده رئیس‌جمهور است.
حال آیا باید نسبت به انتخاب چنین فرد و حق انتخابی که به ما دادند، بی تفاوت باشیم؟ بی تفاوتی به چنین انتخاب مهمی در سرنوشت خود، خانواده، فرزندان و آینده نسل خود یعنی بی احترامی به خود، یعنی مسلوب الاختیار کردن خود، یعنی سپردن سرنوشت خود بدست دیگران، یعنی رها ساختن سرمایه عمر و زندگی خود بدست دیگران، حال دیگران اگر درست انتخاب کنند سعادت نیز شامل حال ما خواهد شد، ولی اگر انتخاب درست نباشد و کار دست اهلش نیفتد گرفتاری وعذاب هم برای دیگران و هم برای ما خواهد بود، ولی دیگر آنجا ما حق اعتراض و شکایت نداریم. عدم شرکت در انتخابات یعنی من حق شکایت و اعتراض در حوادث و اتفاقات آینده سرنوشت خود را ندارم چرا که در واسپاری قدرت به رئیس خود و مردمم بی تفاوت بودم.
رای من و تو سرنوشت یک ملت و امتی را می‌تواند به سعادت برساند و می‌تواند به شقاوت برساند حال تو خود انتخاب کن که می‌خواهی تاثیرگذار در بهبودی و رشد و تعالی کشورت باشی یا نه می‌خواهی به خودت و آیندگانت بی احترامی کنی؟! اگر فکر کردی و انتخاب کردی که در انتخابات شرکت کنی کسی را انتخاب کن که هم صالح باشد هم توانمند. به شعار‌ها و حرف‌های شب انتخاباتی نباید نگاه کرد، به گذشته و کارنامه کاندیدا‌ها باید نگاه کرد، در یک جمله «نگاه نکن چه می‌گویند نگاه کن تا بحال چه کردند».
به امید انتخاباتی پرشور و انتخابی آگاهانه و درست، ان‌شاءالله.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
