مجوزهای بدون ملاحظه صنایع؛ گریبانگیر امروز یزد

به گزارش خبرگزاری بسیج از یزد؛ قطعی برق، چالشی که در این روزهای گرم تابستان دستش را با ویروس منحوس کرونا یکی کرده است و امان مردم به ویژه در مناطق کویری یزد بریده است.

همه کارشناسان و مسئولان دولتی بر اینکه دلیل اصلی برق کاهش تولید برق در نیروگاه های کشور است اتفاق نظر دارند اما دولتی ها این کاهش را با بهانه هایی چون خشکسالی و نبود منابع آبی مناسب در پشت سدها توجیح می کنند اما با کمی بررسی می توان دریافت که سال های گذشته ایران از لحاظ خشکسالی در شرایط بسیار بدتر بوده است اما هرگز چنین قطعی مکرر برق را تجربه نکرده بودند و از این رو کارشناسان این حوزه دلیل کمبوددر تولید برق را چیزهای دیگری می دانند.

آنچه مشخص است کاهش تولید برق محدود به یک روز و دو روز ناکارآمدی و تصمیمات غلط دولتمردان نیست بلکه ریشه در سال ها مدیریت غلط دارد تا مثل چنین روزهایی که دولت در یک قدمی آخرین روز کاریش است چالش هایی چون بی برقی و بی آبی گریبان مردم را بگیرد.

اما چرا امسال واحدهای نیروگاهی کشورمان از تأمین برق مصرفی شهرهای مختلف عاجر ماندند؟! آیا در توان تولیدی نیروگاه‌های کشور تغییری ایجاد شد یا توسعه این واحدها با مشکل مواجه شده است؟!

پشت پرده معاهده پاریس و توقف احداث نیروگاه های سوخت ترکیبی

در این میان، برخی قطعی‌های پیاپی برق امسال را به اجرای پنهان "توافقنامه پاریس" مرتبط می دانند؛ اما توافقنامه پاریس چیست و چگونه می‌تواند به مسئله تولید برق در کشورمان مرتبط باشد؟! و آیا اساساً تعهداتی که ایران بر اساس این توافقنامه به‌عهده خواهد داشت، واقعاً می‌تواند دلیل قطعی برق باشد؟!

باید اشاره کرد که "توافقنامه پاریس" در تاریخ 12 دسامبر سال 2015 با شرکت نزدیک به 196 کشور جهان و در چارچوب کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد مصوب شد؛ هدف بلندمدت توافق پاریس این است که دمای کره زمین با سرعت کمتری افزایش یابد.

در کشورمان نیز این توافقنامه در دولت یازدهم به‌تصویب رسید و مجلس پیشین شورای اسلامی نیز پیوستن به توافقنامه آب‌وهوایی پاریس را بررسی و تصویب کرد.

دولت نباید اصلا در چنین توافقنامه ای ورود پیدا می کرد

محمد صالح جوکار رییس کمیسیون شوراهای مجلس در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به معاهده پاریس ابراز کرد: یکی از موضوعاتی در بروز مشکلات امروز قابل بحث است همین معاهده پاریس است چراکه به خاطر حفظ منافع مردم دولت نباید اصلا در چنین توافقنامه هایی ورود پیدا کند.

وی با اشاره به بهانه کاهش مصرف سوخت های فسیلی در معاهده پاریس عنوان کرد: امروز در دنیا چه کسانی بیشترین مصرف سوخت های فسیلی دارند؟! مطمئنا پاسخ کشورهای اروپایی و آمریکاست که منشا اصلی آلایندگی های جهان هستند.

جوکار ادامه داد: امروز بنا به تعهداتی که ایران در معاهده پاریس داده برای کاهش مصرف سوخت های فسیلی در ایجاد و راه اندازی نیروگاه های سوخت ترکیبی دچار توقف شده ایم و همین باعث کاهش شدید سرمایه گذاری در بخش توانیر و تولید برق می شود و در نهایت نتیجه چیزی می شود که امروز گریبان مردم را گرفته کسی هم پاسخگوی این همه مشکلات نیست.

نماینده یزد و اشکذر تصریح کرد: حتی خود اروپایی هم به تعهداتشان در معاهده پاریس پایبند نیستند اما کشورهایی چون ایران را به زیر یوغ قراردادهایی می برند که اصلا جایگاهی در آلایندگی دنیا ندارند مثلا در تولید گازهای گلخانه ای، سهم ایران نسبت به اروپا یم هزارم هم نیست اما چوب خرابکاری های غرب را باید مردم ایران بخورند.

روی دوم علل قطعی های برق

اما این یک روی سکه است که در سطح ملی بسیار بیشتر از هر آنچه در این گزارش گفته شد جای بحث دارد اما روی دیگر وضعیت امروز برق کشور را می توان در همین نزدیک تر جستجو کرد مثلا در همین استان یزد!

استان یزد که همیشه به صنعتی بودن خود مفتخر بوده است در سه دهه اخیر چنان آغوش خود را برای ایجاد و راه اندازی صنایع پر مصرف آلاینده باز کرده است که امروز حتی برای حامیان "یزد صنعتی" هم این افتضاح قابل تامل است.

صنایع فولادی برق یزدی ها را می بلعند

یزد به عنوان یکی از قطب های صنایع فولادی و کاشی و سرامیک و شیشه که در بلیعدن آب و برق همتایی ندارند امروز بجایی رسیده است که به اذعان مدیر عامل شرکت برق منطقه‌ای یزد بیش از 70 درصد انرژی الکتریکی استان در بخش صنعت مصرف می شود و این در حالی است که روند این مصرف بصورت سرسام آوری رو به افزایش است.

در سال 96 کل صنایع فولاد استان یزد 3600 گیگاوات ساعت برق مصرف کردند که بازای هر 1 کیلووات ساعت برق، 21 صدم لیتر آب و 25 صدم مترمکعب سوخت گاز مصرف شده و 700 گرم گازهای آلاینده محیط‌زیست تولید می‌شود.

از ابتدای دولت یازدهم استان یزد سه استاندار مختلف را به خود دیده است که در کارنامه هرکدام مجوزهای فولادی مختلفی به چشم می خورد که در هر دوره با انتقادات بسیار زیادی به ویژه از سوی مردم مناطق میبد، اردکان و اشکذر به عنوان سه شهر مستقر در دشت یزد اردکان روبرو بوده است و قابل تامل اینکه هر کدام از استانداران در دوره خود به ظاهر با افزایش صنایع فولاد در استان یزد مخالفت کرده اند!

این اتفاق زمان جالب تر می شود که گویا محیط زیست هم با سیاست بله قربان گویی مدیر غیر بومی ان در چند سال گذشته چراغ سبز خود را برای احداث صنایع فولادی در استان یزد به مسئولان بالادستی خود نشان داده است.

از اینکه بفهمیم صنایع چه بلایی بر سر شهرهایی چون اشکذر، میبد و اردکان آورده اند نیاز به عملیات خاصی نیست با یه جستجوی می توان خیلی سریع به وضعیت آلودگی هوا و نبود آب در این مناطق پی برد.

سال ها مسئولان استان یزد با همدستی نماینده اردکان که سال ها باید شهرش تاوان تصمیمات بد او را بدهد دشت یزد اردکان را به کام مردم این منطقه تلخ کردند و حالا نوبت به شهرستان اشکذر رسیده است.

سه طرح صنعتی و معدنی شامل شمش فولادی شرکت پارس بوتیل در یزد ، واحد تولید کاشی و سرامیک جواهر در اشکذر و طرح گندله‌سازی شرکت آهن اسفنجی اردکان که اخیرا به بهره برداری رسید خود گواه این است که هنوز ترمز مجوز صنایع فولادی در استان یزد کشیده نشده است.
پهنه خضرآباد اشکذر دارای منابع آبی زیرزمینی است که مورداستفاده شهر یزد قرار گرفته است و به زبان ساده تر تامین کننده بخشی از آب یزد است اما مدیران دولت تدبیر که دشت یزد اردکان را به ورطه نابودی کشاندن گویا در واپسین روزهای عمر مدیریت خود کمر به نابودی پهنه خضرآباد هم بسته و مجوز های مختلف صنایع آلاینده و پرمصرف را امضا کرده اند.

همین میراث کثیف آقایان باعث شده تا امروز برق استان یزد توسط صنایع بلعیده شوند و در کنار خاموشی بخشی از نیروگاه های یزد و خسارت هایی که همین صنایع به خاطر خاموشی های اجباری متحمل می شوند مردم استان یزد در روزهای گرم و طاقت فرسای تابستان ساعت ها و روزها را با بی برقی و بی آبی سر کنند.