به گزارش خبرگزاری بسیج زنجان؛ یکی از القاب امام محمد باقر (ع) باقرالعلوم است، ایشان علم را می شکافت و به اصل آن پى مى برد و فروع علم را از آن استنباط می کرد و دامنه علوم را می شکافت و وسعت مى داد.
ایشان را باقر میخواندند و این کلمه از «بقر الارض» اخذ شده است، یعنی آنکه زمین را میشکافد و مکنونات آن را آشکار میکند. زیرا او نیز گنجینههای نهانی معارف و حقایق احکام و حکمتها و لطایف را که جز از دید کوته نظران و ناپاکان پنهان نبود، آشکار میکرد. گفته میشود امام محمد باقر (ع) شکافنده علم و جامع آن و نیز آشکار کننده و بالا برنده علم و دانش است.شیخ صدوق در علل الشرایع به نقل از عمرو بن شمر آورده است: از جابر جعفی پرسیدم چرا به امام پنجم، باقر میگفتند؟ گفت: «چون علم را میشکافت و اسرار آن را آشکار میکرد».در تاریخ آمده است که پنجمین امام هدایت، حضرت ابو جعفر محمد بن علی (ع)، سه لقب داشت: باقرالعلوم (شکافنده دانش ها)، شاکر (سپاسگزار) و هادی (راهنما). در میان القاب مشهور ایشان (باقر) است. از جابر جعفی، یکی از یاران ایشان پرسیدند که چرا امام را باقر مینامند؟ پاسخ داد: «زیرا آن حضرت، دانش را موشکافی و حلاجی میکند و آنچه را شایسته است، آشکار میسازد».«باقر» به معنای شکافنده است؛ باقر العلوم لقب کسی است که در تبیین و توضیح علوم متفاوت، متبحر و ممتاز باشد.علت این که لقب باقر العلوم به امام پنجم داده شده است، چون آن بزرگوار آغاز گر حرکت و نهضت علمی بود که پس از او با امام صادق ادامه یافت و به کمال خود رسید. امام محمد باقر (ع) شکافنده و باز کننده در دانش به سوی مسلمانان بود و امام صادق ادامه دهنده راه و مسیر امام باقر (ع) است.