نگاهی بر زندگی‌نامه مبارز انقلابی شهید آیت‌الله «سید اسدالله مدنی»

به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، به مناسبت سالروز شهادت شهید آیت الله «سید اسدالله مدنی دهخوارقانی» مختصری بر زندگینامه این شهید مبارز پرداخته می‌شود.

آیت الله سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۲ شمسی، در آذرشهر از توابع تبریز به دنیا آمد و در چهار سالگی مادر و در ۱۶ سالگی پدر را که آقا میر علی نام داشت از دست داد.

وی علوم مقدماتی دینی را نزد میرزا محمد حسن منطقی و میرزا محسن میرغفاری از علمای آذرشهر آموخته و برای ادامه تحصیلات عازم حوزه علمیه قم شد.
او در پاسخ به اعتراض دوستانش که به او گفتند: اکنون وقت این سفر نیست، چون رضاخان فعالیت علمای اسلام را محدود ساخته و اجازه تبلیغ نمی‌دهد، می‌گفت: «حداقل برای خودم که ملا و واعظ می‌شوم.»

آیت الله مدنی در قم تحصیلات خود را به پایان رساند؛ وقتی آیت الله شهید نواب صفوی مصمم به مبارزهٔ مسلحانه شد، در تهیهٔ جنگ‌افزار وی را یاری کرد. سپس چندین سال در حوزهٔ علمیهٔ نجف به تدریس مشغول شد. در حوزهٔ نجف در بین دوستان معروف بود که اسلحه‌ای که شهید والامقام نواب صفوی تهیه کرد با پول کتاب‌های ایشان بود.

آیت الله مدنی در حوزه نجف در کنار تحصیل تدریس می‌کرد. کفایه، رسایل، مکاسب و درایه از جمله دروس و کتاب‌هایی بود که وی تدریس کرد.

در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و بر اثر مخالفت با حکومت پهلوی دوم به کنگان تبعید شد.
به دنبال مبارزات آیت الله مدنی، وی طی دهه ۱۳۴۰ چندین بار توسط ساواک دستگیر و تبعید شد. در چنین شرایطی مدنی به بیماری سل ریوی مبتلا شد. با بررسی پرونده پزشکی مدنی و قوت گرفتن احتمال درگذشت مدنی در اثر این بیماری، ساواک برای فرار از فشار‌های طیف مذهبی جامعه در سال ۱۳۵۱ آیت الله مدنی را به دره مرادبیک در حوالی استان همدان تبعید کرد.

پس از ارتحال آیت الله روح‌الله کمالوند بنیانگذار حوزه علمیه کمالیه، مدنی به خرم‌آباد مهاجرت کرد. وی تا سال ۱۳۵۴ اقدام به انتشار توضیح‌المسائل و تحریرالوسیله از آثار امام راحل کرد و سخنرانی او به مناسبت دوازهمین سالگرد تظاهرات ۱۵ خرداد در مسجد شاه خرم‌آباد ساواک را نسبت به اقدامات او حساس کرد.

همچنین ایشان از سوی امام خمینی (ره) به عنوان نماینده در استان لرستان انتخاب شده بود و همین عوامل باعث شد تا ساواک اقدام به تبعید وی به نورآباد ممسنی استان فارس کند.

از جمله خدمات اجتماعی این روحانی مبارز را میتوان به احداث مهدیه در همدان، راه‌اندازی صندوق قرض‌الحسنه در همدان، احداث درمانگاه مهدیه همدان، ساخت حمام، حسینیه، مسجد و مدرسه، کتابخانه و صندوق قرض الحسنه در روستای مرادبیگ، راه‌اندازی صندوق قرض‌الحسنه در قصر شیرین، احداث تعدادی خانه در یکی از روستا‌های بوئین‌زهرا، ساخت مسجد در نورآباد ممسنی و... نام برد.

این عالم شهید درنهایت ساعت ۱۳:۴۵ ظهر ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ شمسی پس از اتمام مراسم نماز جمعه توسط منافقین به شهادت رسید و در بیست و یکم شهریورماه پیکر او در تبریز و قم تشییع و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.

امام خمینی (ره) در پیامی وی را شخصیتی دانست که عمری را در تهذیب نفس و خدمت به اسلام و تربیت مسلمانان و مجاهده در راه حق علیه باطل گذراند و جز درباره خدمت به اسلام و مسلمانان نمی‌اندیشید.

شادی روح شهدا صلوات

انتهای پیام/ فرزانه