قصه پرغصه‌ی خصوصی‌سازی در صنایع پوشش ایران با بیکاری ۴۰۰۰ کارگر

به گزارش خبرگزاری بسیج، صنایع پوشش ایران در دهه 50 شروع به فعالیت نمود در سالیان نه چندان دور حدود 4000 کارگر در هریک از واحدهای تولیدی آن فعالیت داشت و از مجهزترین کارخانجات ریسندگی، بافندگی، رنگرزی و ... در ایران و خاورمیانه بود که در روند خصوصی سازی در سال 83، بدون کارشناسی مناسب در راستای اجرای اصل 44 قانون اساسی به بخش خصوصی ناکارآمد و غیر متخصص واگذار شد.

در زمستان سال 83، بابت برف سنگین بخشی از سقف سالنها آسیب دیده و بهانه ای شد برای تعطیلی کامل کارخانه و حراج اموال و فرو ریختن سالنها بدست سرمایه گذار نااهل که هدف مالکان آن، فقط تغییر کاربری زمین بوده و شرکتی که در بهترین منطقه شهر با بهترین زیرساختها و امکانات در سال 51 تأسیس شده بود به خرابه ای تبدیل گردید. بهترین دستگاههای مدرن ریسندگی و بافندگی یا به تاراج رفت و یا در باران و برف رها گردید.

شرکتی که بهترین و مرغوب ترین پارچه را به 10 کشور دنیا صادر می نمود، خریداران فاقد اهلیت اموالش را در سال 83 و 84 و 90 و 91 به حراج گذاشتند و هزاران کارگر بیکار گردیدند.

با ورود دستگاه قضائی در پاییز 99 برای احیاء و راه اندازی تولید و با تلاش رئیس کل دادگستری استان گیلان جناب آقای خلیلی و دادستان محترم، استارت فعالیت و ابلاغ احیای شرکت به مدیران گروه سرمایه گذاری آتیه دماوند زده شد.

با ورود آیت الله رئیسی رئیس وقت قوه قضاییه در اواخر سال 99 در بحث حل مشکل قضایی شرکت و قول مساعد جهت حل پرونده قضائی، بارقه امید در دل کارگران باقیمانده در شرکت ایجاد شد.

از اوایل اردیبهشت 1400 مناقصه احیاء و بازسازی و مقاوم سازی سالن 8000 متری شرکت پوشش که تنها سالن باقیمانده شرکت بود در دستور کار قرار گرفت و فعالیت ساخت و ساز آن از اواخر اردیبهشت آغاز و هم اکنون 80 درصد تعمیرات و بازسازی و ایجاد زیرساخت برای سالن ریسندگی پوشش آماده گردیده که بلافاصله پس از ترمیم 20% باقیمانده سالن دستگاههای رتیرسوئیس که دو خط کامل ریسندگی میباشد و در سال 82 خریداری و همچنان آکبند توسط کارگران شرکت از دست غاصبان بیت المال در امان مانده بود این دو خط راه اندازی و حداقل130 کارگر با راه اندازی آن اشتغال خواهند یافت.

امید است با افتتاح اولین سالن تولیدی در پوشش، با کمک همه دلسوزان استان و کشور این شرکت بسان گذشته بعنوان قطب نساجی کشور با ایجاد شهرک نساجی از ریسندگی – بافندگی – رنگرزی – دوزندگی – پوشاک، جان دوباره ای گرفته و با توجه به موقعیت مکانی اراضی کارخانه مانند دسترسی به فرودگاه و راه آهن، منطقه ویژه اقتصادی انزلی و با پتانسیل لازم در بخش صادرات، رویای ایجاد استغال دوباره برای 3500 گیلانی فراهم گردد.

با توجه به مزایای استان برای ارتقای صنعت نساجی و وجود نیروهای ماهر، شرایط آب و هوائی مناسب در کاهش هزینه و نیاز به رطوبت در صنعت نساجی، وجود بازار مصرف در کشور و مناطق حاشیه خزر، همراهی و مشارکت سرمایه گذار دارای اهلیت امری مهم و اساسی است.

انتهای پیام/