به گزارش خبرگزاري بسيج از سمنان؛ اختتامیه دوره توانمندسازی شهید والا مقام حجت الاسلام تهرانی ویژه شبکه تربیتی صالحین استان سمنان در بستر روبیکا برگزار شد.
در این مراسم که به صورت پخش زنده برقرارشده بود،سردار شوقانی جانشین فرماندهی سپاه استان سمنان به نکات ذیل اشاره داشتند:
اهداف دوره شهید تهرانی:
تحقق تربیت بخشی از مجموعه 8 تا 10 میلیون جوان مومن انقلابی پای کار.
تمرکز بر نهاد خانواده به عنوان محور اصلی تعلیم و تربیت.
تقویت روندهای مثبت و متوقف نمودن روندهای منفی اجتماعی.
ارتقاء سواد رسانه ای.
وي افزود: در کل کار خوبی که در این دوره صورت گرفت توجه به سند راهبردی اعتلای بسیج بوده است که بایستی تداوم داشته باشد.
ايشان ادامه داد: مواردی هم که می توان در آینده برای آن محتوا در نظر گرفت عبارتند از: بالا بردن توان تجزیه و تحلیل فرایندهای مختلف مانند فرایندهای اقتصادی و...، ترویج فرهنگ عفاف و حجاب و پوشش مناسب در بین مردان و زنان و.....
دقیقا آن چه مد نظر است این است که ارکان شبکه تربیتی طوری نقش آفرینی نمایند که پایگاه مقاومت و مسجد به عنوان یک مأمن جهت حل تمام مشکلات محله با اولویت های احصاء شده مثل تعلیم و تربیت، اجرائیات، محرومیت زدایی، ارتقاء سطح اجتماعی و... تبدیل شود.
سردار شوقاني ادامه داد: با زحمتی که در این دوره کشیده شد به یک گفتمان واحد در شبکه تربیتی در حوزه های مربوط به تعلیم و تربیت رسیدیم. ان شاءالله استمرار بیش از پیش شبکه تربیتی را به صورت پر رنگ هم در فضای مجازی و هم در برنامه های حضوری شاهد باشیم.
در بخش دیگری از مراسم حجت الاسلام طوسی معاون تعلیم و تربیت بسیج استان سمنان به بیان نکات ذیل پرداختند:
معنای تعلیم و تربیت و تعامل آنها: تعلیم به معنای انتقال علم از یکی به دیگری است و تربیت به معنای به فعلیت رساندن استعداد و به کمال رساندن مستعدِکمال است.
وي افزود: وقتی تعلیم را با تربیت مقایسه می کنیم به این نتیجه می‌رسیم که تعلیم شاخه‌ای از تربیت است. بنابراین معلوماتی که به مخاطب و متربی می‌دهیم، اگر حقیقی و اصیل باشد می‌تواند زمینه‌ای برای جهتِ مفید، باشد. و اگر کاذب و موهوم باشد، حرکت را از سیر تکاملی منحرف می‌کند.
ايشان ادامه داد: پس بین تعلیم و تربیت یک نوع ارتباط اساسی موجود است؛ مخصوصاً در زمینه علومی که با (جهتِ انسان) رابطه پیدا می کند.
وي افزود: تاثیر روش تعلیم درنتیجه تربیت:گاهی تعلیم به گونه ای است که به تدریج قدرت ابتکار و استقلال فهم را از متعلم می‌گیرد و گاهی به گونه‌ای است که این قدرت را رشد می‌دهد. این دو روش به این جهت دو نتیجه کاملاً مختلف دارد که روش اول، بر خلافِ حرکتِ رو به رشد و نمو و طبیعی انسان است.
حجت الاسلام طوسي تصريح کرد: به عبارت دیگر باید آموزش های بیرونی با تحولات درونی انسان هماهنگ باشد تا به مطلوب برسد. وقتی موجودی در حال باز شدن و شکوفایی است، زمینه بیرونی مناسب، زمینه‌ای است که در مقابل پیشروی این موجود عقب نشینی کند.
وي افزود: توجه داشته باشیم که هر چه استعداد فرد شکوفاتر می شود از عهده تکالیفش بیشتر بر می آید.
