به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، سردار «علی فضلی» جانشین معاون هماهنگ‌کننده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی امروز در مراسم بزرگداشت عملیات کربلای 5 که با حضور خانواده‌های معظم شهدا در تالار شهیدان نژاد فلاح کرج برگزار شد، اظهار داشت: قدردان خدایی هستم که امروز توفیق داد در محضر شما مردم عزیز و هم‌رزمان و خانواده‌های شهدا حضور پیدا کنم. علمداران لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) که حق بزرگی بر گردن همه ما دارند، شاهد و ناظر این محفل نورانی هستند.
وی با اشاره به اینکه شاید روایت‌های دوران دفاع مقدس بتواند اندکی نسبت به نورچشمی‌های امامین انقلاب ادای دین کند، افزود: به 35 سال پیش بازمی‌گردیم، پیش از عملیات کربلای 5، رزمندگان اسلام عملیات کربلای 4 را رقم زدند. آن‌ها حدود 6 ماه برای این نبرد همت، تلاش و دشمن‌شناسی کردند و در بالاترین سطح از آمادگی رزمی قرار گرفتند. در دوران دفاع مقدس، هیچ‌گاه به اندازه این عملیات به رزمندگان فشار وارد نشد زیرا عملیات تعیین‌کننده‌ای پیش رو بود.
فرمانده لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) در دوران دفاع مقدس با اشاره به آمادگی رزمندگان برای انجام این عملیات مطرح کرد: پس از تمارین، آموزش‌ها و رزمایشات، رزمندگان باید یک راهپیمایی 320 کیلومتری را با تجهیزات پشت سر می‌گذاشتند که هر گردان و رزمنده‌ای در این میدان نمره قبولی را کسب می‌کرد، اجازه ورود به عملیات را به او می‌دادند. یک هزار جلسه تحلیل نبرد برای آمادگی در این عملیات برگزار شد بنابراین از حیث آمادگی هیچ کم و کسری نداشتیم و در بالاترین سطح آمادگی نبرد بودیم.
سردار فضلی عنوان کرد: مقرر شد رزمندگان لشکر 41 ثارالله بخشی از جزیره ام الرصاص را تصرف و رزمندگان لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) از خط عبور کنند؛ پیشروی به‌سوی بخش جنوبی بصره به این لشکر مأموریت داده شد اما در همان آغاز نبرد، به دلیل عدم امکان عبور زمینی رزمندگان از رود کارون، چهار گردان قدرتمند در اسکله‌ای نزدیک این رود بیتوته و برای نبرد لحظه‌شماری کردند. در همان زمان، اخبار متعددی در شبکه مخابراتی به گوش می‌رسید که حکایت از عدم الفتح داشت.
وی افزود: شهید کلهر به‌منظور اعلام آخرین وضعیت به قرارگاه قدس رفت و با بیسیم اعلام کرد که در این نبرد شرایط دشواری حکم‌فرماست، خوف و رجاست، هنوز همه اهداف تصرف نشده‌اند، در حال مواجهه با عد‌م‌الفتح هستیم و ممکن است دستور عقب‌نشینی به ما داده شود. حوالی ساعت پنج صبح فرمان رسید که عملیات متوقف شده و لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) باید به مواضع قبلی خود بازگردد که جلسه‌ای با حضور هیئت‌رئیسه، معاونین و فرماندهان تیپ‌ها و گردان‌های لشکر به‌منظور مشورت برای سالم به عقب آوردن رزمندگان برگزار شد.
جانشین معاون هماهنگ‌کننده سپاه ادامه داد: پس از بیان پیشنهادات مختلف، با توجه به اینکه 20 کیلومتر عقب‌تر از مسجد جامع خرمشهر عقبه‌ای بود که امکان تأمین امنیت رزمندگان در سنگر میسر بود، محاسبه کردیم که اگر خودروهای لشکر رزمندگان را سوار کنند و به مقصد برسانند، در فشرده‌ترین حالت یک ساعت و نیم الی دو ساعت زمان نیاز است. شب عملیات کربلای 4 یکی از آتش‌بارترین شب‌ها در دوران دفاع مقدس بود؛ شلیک گلوله‌های پی‌درپی، بمباران هوایی و اوج عصبانیت عراقی‌ها آغازگر عملیات شیمیایی غیرقابل‌توصیفی شد.
سردار فضلی عنوان کرد: اگر رزمندگان آمادگی مواجهه با عملیات شیمیایی دشمن را نداشتند تلفات بسیار زیادی داده می‌شد اما پس از جمع‌بندی نظرات و با توجه به زمان‌بر بودن انتقال رزمندگان با استفاده از خودرو، مقرر شد رزمندگان و گردان‌ها ستونی هر یک با دو متر فاصله به‌صورت بدو رو این 20 کیلومتر را طی کنند. وقتی این دستور به فرماندهان گردان‌ها داده شد، بی‌درنگ با تجهیزات سنگین این مسیر را دویدند. در آن شب که با بمباران هوایی مواجه بودیم تنها یک رزمنده به شهادت رسید.
وی افزود: با توجه به قرارگیری رزمندگان لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) زیر انبوهی از آتش دشمن، به لطف خداوند، همه سالم به عقب منتقل شدند. پس از عقب‌روی، طی جلساتی با حضور فرمانده کل سپاه، فرماندهان تیپ‌ها، لشکرها و قرارگاه در حضور جانشین فرمانده معظم کل قوا سه شبانه‌روز بحث و تبادل‌نظر و علل شکست رزمندگان اسلام در عملیات کربلای 4 احصا شد. باید خود را برای نبرد دیگری مهیا می‌کردیم بنابراین جبهه‌های جنوب، جنوب غرب، غرب و شمال غرب مورد ارزیابی قرار گرفتند.
فرمانده لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) در دوران دفاع مقدس با اشاره به ارزیابی منطقه شلمچه خاطرنشان کرد: بین ما و دشمن سه تا 10 کیلومتر آب‌گرفتگی، باتلاق، میدان مین و سیم‌خاردار بود. زمانی که مقابل دژ شلمچه قرار می‌گرفتیم، از عمق سه کیلومتری این باتلاق‌ها عبور می‌کردیم و با کمین عراقی‌ها و سپس دژ تاریخی جنگ مواجه می‌شدیم. این دژ مستحکم‌ترین دژ تاریخ جنگ با ارتفاعی حدوداً 6 تا 7 متر بود که عراقی‌ها از بالای بلندی به دشت اشراف داشتند و همه‌جا زیر تیر آتش آن‌ها بود.
سردار فضلی بیان داشت: مقابل دژ، 250 متر سیم‌خاردار حلقوی به‌هم‌پیوسته قرار گرفته بود. بعد از آن نیز کانال پرورش کاهی با طول بیش از 30 کیلومتر، عرض یک کیلومتر و عمق چهار متر واقع شده بود. پس از آن نیز شهرک دوعیجی شلمچه، کانال زوجی به سمت اروند، رودخانه اروند صغیر و اروند کبیر و پس از آن‌ها نیز سلسله جزایری بین این دو رودخانه واقع شده بود. به دلیل نزدیکی به بصره، عراقی‌ها آنجا را مملو از مانع کرده بودند بنابراین هیچ فرماندهی برای عملیات اعلام آمادگی نکرد.
وی ادامه داد: سایر جبهه‌ها ارزیابی شد و ندا رسید که فرمانده معظم کل قوا فرمان داده‌اند که رزمندگان اسلام عملیات کربلای 5 را انجام دهند. بلافاصله پس از صدور این فرمان، در جلسه‌ای همه برای خط‌شکنی اعلام آمادگی کردند. مقرر شد شب اول، قرارگاه کربلا عملیات کند که قرعه به نام رزمندگان لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) افتاد و به سمت دژ شلمچه به طول پنج و نیم کیلومتر که هدف آن‌ها بود پیشروی کردند. خرسند بودیم که سخت‌ترین مرحله عملیات و شکستن هیمنه دشمن در این دژ را بر عهده گرفته‌ایم.
به گفته جانشین معاون هماهنگ‌کننده سپاه، صبح روز 4 دی از عملیات کربلای 4 عبور کردیم و پس از سه شبانه‌روز بحث و تبادل‌نظر، در شب هشتم دی تعیین تکلیف و مقرر شد رزمندگان لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) به دژ شلمچه برسند. عملیات شب 19 دی بود و حدود 10 روز فرصت داشتیم. با ابلاغ این مأموریت، پس از استنتاج ستادی و مشورت، مقرر شد گروه‌های اطلاعات و عملیات و تیم‌های ساماندهی شده با محوریت قهرمان شناسایی کربلای 5، شهید غلامرضا کیانپور برای شناسایی اقدام کنند.
سردار فضلی با اشاره به اعزام این گروه‌ها برای شناسایی عنوان کرد: شهید کیانپور در اعلام گزارش عملکرد گفت که از کمین اول و دوم عراقی‌ها عبور کرده و وقتی به سیم‌خاردار حلقوی مقابل دژ رسیده‌اند، بخشی از معبر عراقی‌ها را زده‌اند و با توجه به نزدیکی به روشنی هوا، بازگشتند تا شب‌های بعدی کار شناسایی را تکمیل کنند. شب دوم، وی اعلام کرد که گروه‌های شناسایی به دژ شلمچه رسیده‌اند اما رسیدن به دژ نفوذناپذیر شلمچه غیرقابل‌باور بود.
وی افزود: پس از اینکه مدارک و مستنداتی از رسیدن رزمندگان به دژ شلمچه ارائه شد، مطمئن شدیم که با عنایت و لطف خداوند، این امر غیرممکن، میسر شده است. شب سوم رزمندگان برای شناسایی اعزام شدند درحالی‌که عمده قوا و رزمندگان ما در اردوگاه کوثر مستقر بودند و هنوز آن‌ها وارد عمل نشده بودند. نیمه‌های شب بیش از 10 هزار رزمنده در این اردوگاه بیتوته کردند و مقرر شد صبح، در صبحگاه مشترک آمادگی کامل برای انجام عملیات از زبان خود رزمندگان بیان شود.
فرمانده لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) در دوران دفاع مقدس بیان داشت: حدود چهار ماه بود که رزمندگان در حالت آماده‌باش کامل بودند و هیچ‌کس مرخصی نرفته بود. 20 روز پیش از عملیات نیز همه در قرنطینه بودند و هیچ نامه‌ای تبادل نمی‌شد تا اسرار عملیات فاش نشود. در مراسم صبحگاه اعلام کردم که جبهه ما جبهه عشق و داوطلبی است، هر کس آمادگی ماندن در این جبهه را ندارد، همین امروز می‌تواند از صف ما جدا و ترخیص شود اما حتی یک نفر نیز از آن جمع خارج نشد و همه بر عهد و پیمانی که با امام (ره) بسته بودند ثابت‌قدم ماندند.
سردار فضلی اظهار داشت: همه‌چیز برای انجام عملیات سخت پیش رو آماده شد اما تمام طول مسیر پنج و نیم کیلومتری بین ما و نیروهای عراقی، آب‌گرفتگی و باتلاق بود و حتی به اندازه عبور یک موتورسیکلت نیز مسیر خشکی وجود نداشت زیرا عراقی‌ها جاده شلمچه را تخریب کرده بودند و فقط یک آبراه از عملیات رمضان باقی مانده بود که به دلیل بارندگی زیاد، ارتفاع آن کوتاه شده بود. تیم‌های شناسایی آن را لایروبی کردند تا بتوانیم راهی را برای رسیدن به خط مهیا کنیم.
وی خاطرنشان کرد: شب عملیات شد، ساعت 2 بامداد آغاز عملیات بود و از ساعت 12 شب به بعد تاریکی مطلق بود که در دل تاریکی، غیر از خدا و معامله با او هیچ آرمان دیگری حکم‌فرما نبود. ساعت 1:35 دقیقه بامداد خبر رسید که یکی از یگان‌های سمت راست ما با دشمن درگیر شده‌اند. «یا فاطمه الزهرا (س)» به‌عنوان رمز عملیات اعلام و رزمندگان با دشمن درگیر شدند، بخش زیادی از کمین‌ها را گرفتند، از سیم‌خاردارها عبور و به دژ حمله کردند. عراقی‌ها سخت می‌جنگیدند و مقاومت می‌کردند.
فرمانده لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) در دوران دفاع مقدس اضافه کرد: عراقی‌ها به حدی تیر و ترکش و نارنجک به سمت رزمندگان ما پرتاب کردند که غیرقابل‌توصیف است. آن‌ها تمام تلاش خود را بکار گرفتند و اجازه ندادند رزمندگان اسلام حتی یک سنگر از دژ را بگیرند و ما را به عقب راندند. رزمندگان برای بار دوم عملیات کردند اما باز هم در مقابل مقاومت شدید دشمن، بدون هیچ نتیجه و دستاوردی درحالی‌که تعداد زیادی از رزمندگان ما مجروح و شهید شده بودند، به عقب بازگشتند.
سردار فضلی مطرح کرد: برای بار سوم دستور حمله به دشمن صادر و مقرر شد مجروحین در آبراه تیراندازی و رزمندگان سالم به سنگرها و مواضع دشمن حمله کنند. از سنگر خارج شدیم و در طلب یاری و کمک، با خداوند و ائمه معصومین (ع) راز و نیاز کردیم. ناگهان بیسیم‌چی اعلام کرد که رزمندگان ما یک سنگر از دژ شلمچه را گرفتند؛ سنگری که گرفتن حتی یک سنگر از آن آرزوی همه سپاه اسلام بود. با عنایت خدا، تا ساعت 7 صبح، یک هزار و 800 متر از آن پنج و نیم کیلومتر و سنگرهای دوم، سوم و چهارم نیز تصرف شدند.
وی اذعان داشت: ساعت 7 صبح، برتری با عراقی‌ها آغاز شد و رزمندگان اسلام همه پاتک‌های دشمن را دفع کردند. تا ساعت 9 صبح هر چه عراقی‌ها تلاش کردند، موفق به تصرف حتی یک سنگر هم نشدند. پس از آن به دامنه هلالی شکل نزدیک دژ رسیدیم که عراقی‌ها سخت می‌جنگیدند و مقاومت می‌کردند. طی تماس با قرارگاه اعلام کردیم که همه تاکتیک‌ها و هنرها را به کار گرفته‌ایم و فقط یک راهکار باقی مانده است که با توجه به عشق رزمندگان به امام (ره) در صورت ملاقات با ایشان، حتماً این خط شکسته می‌شود.
جانشین معاون هماهنگ‌کننده سپاه ادامه داد: در کمتر از 10 دقیقه خبری بین لشکر منتشر شد که در روز اول عملیات کربلای 5، درحالی‌که رزمندگان در حال نبرد هستند، امام خمینی (ره) رزمندگان لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) را به ملاقات پذیرفته‌اند. زمانی این خبر روی خط منتشر شد که غلامرضا کیانپور قهرمان شناسایی عملیات کربلای 5 به شهادت رسید. با شنیدن این خبر رزمندگان قدرت گرفتند و با فتح سنگرهای دژ شلمچه پیروزی را از آن خود کردند.
