خبرهای داغ:
پژوهشگر و تدوین‌گر کتاب «حوض خون» با حضور در رختشوی‌خانه بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک، جایی که روایت‌های کتاب از آنجا شکل گرفته است مروری بر گذشته دارد.
کد خبر: ۹۴۰۹۹۵۷
|
۰۶ بهمن ۱۴۰۰ - ۱۰:۳۷

فاطمه سادات میرعالی، پژوهشگر و تدوین‌گر کتاب «حوض خون» با حضور در رختشوی‌خانه بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک، جایی که روایت‌های «حوض خون» در آن شکل گرفت، درباره خدمات مجاهدان رختشوی‌خانه به خبرنگار بسیج خوزستان توضیح داد. روایتی خواندنی که تقدیم مخاطبان می‌شود:

کتاب «حوض خون» روایت بانوان از پشتیبانی جنگ در اندیمشک است. پیش از راه‌اندازی بیمارستان شهید کلانتری، این بانوان پتوها، ملافه‌ها و لباس‌های رزمندگان و مجروحان را در خانه‌های خود می‌شستند، اما در سال ۶۰ که بیمارستان شهید کلانتری راه‌اندازی شد در محوطه بازی مشغول رخت‌شویی در بیمارستان می‌شوند. کم‌کم بعد از چند ماه، ساختمان رختشوی‌خانه ساخته می‌شود و بانوان رختشوی تا پایان جنگ در این ساختمان مشغول خدمت می‌شوند.

از دیگر فعالیت آنها برگزاری جلسات قرآن، مداحی و مولودی‌خوانی برای خانواده‌های فرماندهان دفاع مقدس بود. آنها در نگاه اول لباس رزمندگان را می‌شستند ولی در جنگ هر جا به حضور آنها نیاز بود ورود می‌کردند و زمانی‌که در خانه مشغول رختشویی نبودند، از طریق بافندگی، خیاطی و آشپزی به جبهه خدمت می‌کردند. وقتی شهر بمباران می‌شود برخی که روحیه بهتری داشتند در غسال‌خانه شهر مشغول غسل و کفن شهدا می‌شوند. دیدار با خانواده‌های شهدا هم جزء برنامه‌های اصلی این بانوان بود.

در مقابل رختشوی‌خانه، محوطه فرود بال‌گردهایی بود که مجروحان یا لباس‌ و پتوهای آنها را از بیمارستان صحرایی به آنجا منتقل می‌کردند. داخل ساختمان رختشوی‌خانه دو حوض ساخته شده بود که در یکی از آنها ملافه‌ها خونی را در آب قرار می‌دادند تا پاک شود، پس از آن گروه دیگری از خانم‌ها آنها را در تشت‌ها لکه‌گیری می‌کردند و بعد در حوض دوم آب‌کشی انجام می‌شد.

در حین شستشو گاهی قسمتی از پیکر شهدا را در لباس یا بین ملافه‌ها پیدا می‌کردند که در محوطه مقابل رختشوی‌خانه خاکسپاری می‌کردند و بالای آن مزار کوچک، سنگی می‌‎گذاشتند و مداحی می‌کردند. محوطه رو به روی رختشوی‌خانه، فضایی بود که طناب‌های زیادی برای پهن کردن لباس‌ها و ملافه‌های شسته شده بسته شده بود که در آن لباس‌ها و ملافه‌های تمیز و خشک را تا می‌زدند و لباس‌های پاره را رفو می‌کردند. در کنار این کارها آجیل و تنقلات نیز برای رزمندگان بسته‌بندی می‌کردند و به جبهه می‌فرستادند.

آنها تا پایان جنگ به خدمت خود ادامه دادند و بعد از جنگ نیز همچنان جلسات قرآنی و برنامه‌های جمعی خود را در مساجد ادامه می‌دهند. در خدمت‌رسانی به مردم در حوادثی مثل سیل، زلزله کرونا و ... همیشه پیش‌قدم هستند و در کمک به نیازمندان، جمع‌آوری جهیزیه با وجود اینکه از نظر مالی در سطح بالایی قرار ندارند، همان روحیه پشتیبانی دوران دفاع مقدس را حفظ کرده‌اند.

یادآور می‌شود که کتاب «حوض خون» روایت بانوان از خاطرات آنها در رختشوی‌خانه است. تدوین این کتاب سه سال طول کشید و در اسفند سال ۹۹ توسط انتشارات راه‌ یار به چاپ رسید.

ارسال نظرات
پر بیننده ها