ماجرای سوءقصد به امام خمینی در بهشت زهرا چه بود؟
آیت‌الله سید حسن طاهری خرم آبادی که خاطرات و روایت‌های دقیقی از روزهای انقلاب دارد در این باره می‌گوید: «در زمان حضور حضرت امام در مدارس رفاه و علوى، ترتيبات امنيتى خاص يا ويژه‌اى تدارک ديده نشده بود، ولى اين گونه هم نبود كه هر كس دلش خواست بيايد و از پله‌ها بالا برود و بتواند خودش را به امام برساند. در آن زمان نه نيروهاى سپاهى وجود داشتند و نه نيروهاى امنيتى رسمى، اما كسانى بودند كه خواه ناخواه مسلح بودند و فكر اين مواقع حساس را نيز كرده بودند و به صورت مخفيانه عمل مى‌كردند، نه آشكارا.»
سوءقصد به امام در بهشت زهرا
آیت‌الله طاهری خرم آبادی ادامه می‌دهد: «زمانى كه حضرت امام در دوازدهم بهمن ماه، وارد بهشت زهرا شدند، حادثه‌اى جزئى براى ايشان اتفاق افتاد كه در نهايت نفهميديم، كار به كجا كشيد. جريان از اين قرار بود كه وقتى امام وارد بهشت‌زهرا شدند تا به طرف جايگاه سخن‌رانى بروند، شخصى قصد داشت با چاقو به امام حمله كند كه دستگير گرديد. در اين‌كه شخصى مى‌خواست به امام حمله كند، شكى نيست، اما من درباره اين‌كه اين شخص چه كسى بود و ادامه ماجرا چه شد و به كجا كشيده شد، اطلاعى ندارم؛ زيرا آن قدر مسائل حساس و مهم وجود داشت كه اين مسائل جزئى را پى‌گيرى نمى‌كرديم.»
توطئه ربایش سران انقلاب
وی با ذکر خاطره ای دیگر از روزهای منتهی به پیروزی انقلاب می‌گوید: «در همان روزهاى قبل از پيروزى، شايع شده بود كه قرار است حركات تند و تيزى عليه سران و رهبران انقلاب، خواه در تهران، خواه در قم، انجام بگيرد و قرار است وارد منازل شوند و آنان را دستگير كنند يا به قتل برسانند. بعدها در اسنادى كه به دست آمده بود، مشخص شد كه ظاهرآ چنين تصميمى وجود داشته است؛ حتى تصميم داشتند كه همه را با هواپيما به جزيره‌اى مانند جزيره‌ى ابوموسى ببرند تا آنان هيچ‌گونه دست‌رسى به تهران و... نداشته باشند. مى‌خواستند كارى كنند كه هيچ راه زمينى براى دست‌رسى به خاك ايران و تهران وجود نداشته باشد و نتوانند به آسانى تصميم بگيرند.
يادم هست كه در همان شب‌هاى قبل از پيروزى انقلاب، شبى خدمت مرحوم آقاى پسنديده رسيدم. ظاهرآ به ايشان هم اطلاع داده بودند كه ممكن است شخصيت‌هاى انقلابى را دستگير و تبعيد كنند. آقاى پسنديده گفتند كه مثل اين‌كه قصد دارند شبانه به منازل بريزند و افراد را دستگير كنند يا به قتل برسانند. اين گونه تصميم‌ها هم به گونه‌اى نبود كه بسيار فورى و با عجله اتخاذ شود، بلكه آنان پيش از آن تصميم گرفته بودند و در آن روزها، در پى نحوه اجراى آن بودند.»
اقدامات امنیتی برای حفاظت از امام
آیت‌الله طاهری خرم آبادی ادامه می‌دهد: «بر اين اساس، بعضى پيشنهاد مى‌كردند كه جاى امام، شب‌ها عوض شود؛ علتش هم اين بود كه ممكن است هنگام شب به منزل امام بريزند و اولين كسى كه از بين مى‌رود، امام است كه ظاهرآ حضرت امام قبول نكردند.»
