درحکمت 44 نهج البلاغه؛

خوشا به حال كسى كه همواره به ياد معاد باشد

جلسه هفتگی درس هایی از نهج البلاغه همراه با اقامه نماز مغرب و عشاء در مسجد جامع شهرکرد برگزار شد.
کد خبر: ۹۴۱۸۶۳۲
|
۱۱ اسفند ۱۴۰۰ - ۲۱:۵۱

به گزارش خبرگزاری بسیج چهارمحال و بختیاری؛ حجت الاسلام جعفری با تبریک عید سعید مبعث نبی گرامی اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله و سلم با قرائت حکمت 44 نهج البلاغه "طُوبَى لِمَنْ ذَكَرَ الْمَعَادَ، وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ، وَ قَنِعَ بِالْكَفَافِ، وَ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ" گفت: امیرالمومنین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام فرمودند" خوشا به حال كسى كه همواره به ياد معاد باشد و براى روز حساب عمل كند و به آنچه روزيش داده اند، قانع و از خداى راضى باشد" .

کارشناس مسایل مذهبی ادامه داد: براساس فرمایش امیر ولایت حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام ، "طُوبَى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ، وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ "به یاد معاد بودن و براى روز حساب عمل کردن را مایه خوشبختى انسان  عنوان کرد.

وی ادامه افزود: هنگامى که "معاد" گفته مى شود دنیایى در برابر انسان مجسم مى گردد که در آن موازین سنجش اعمال برپاست و نامه هاى اعمال به دست افراد است، گروه نیکوکاران به دست راست و گروه خطاکاران به دست چپ؛ همان نامه عملى که " لاَ یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلاَ کَبِیرَةً إِلاّ أَحْصَاهَا" هیچ عمل کوچک و بزرگى از صاحب آن سر نزده مگر این که در آن احصا شده است.

حجت الاسلام جعفری، افزود: همه از سرنوشت خود نگرانند و اضطراب بر همه حاکم است، تمام اعضاى بدن انسان در آن دادگاه بزرگ گواه بر اعمال او هستند و نیازى به گواهى فرشتگان ثبت اعمال نیست، هر چند آنها نیز گواهى مى دهند، آن کسی که چنین دادگاهى را باور داشته باشد و به یاد آن بیفتد سراغ گناه، ظلم و فساد نمى رود، زیرا چنین ایمانى انگیزه عمل است، عملى پاک و خالى از هرگونه آلودگى و اگر لغزشى از او سر زند به زودى توبه مى کند و به سراغ جبران مى رود.

کارشناس مسایل مذهبی با اشاره به حکمت 123نهج البلاغه "طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ، وَ طَابَ كَسْبُهُ، وَ صَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ، وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ، وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ، وَ أَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ، وَ عَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ، وَ وَسِعَتْهُ السُّنَّةُ، وَ لَمْ يُنْسَبْ إلَى الْبِدْعَةِ : ادامه داد: حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام فرمودند" خوشا به حال كسى كه نفس را به فروتنى وادارد، كسبش پاك و شايسته و نيتش پسنديده و خلق و خويش نيكو باشد، زيادى مالش را انفاق كند و سركشى زبانش را مهار کند و شرّ خود را از مردم دور دارد.

 وی افزود: حضرت امام علی عليه السلام نخستين وصف را همان تواضع و فروتنى ذكر فرمودند، زيرا مى دانيم تكبّر كه نقطه مقابل آن است سرچشمه انواع گناهان است، نخستين معصيتى كه در زمين شد تكبّر شيطان بود كه منشأ همه بدبختى ها براى خود و ديگران گرديد.

حجت الاسلام جعفری، همچنین با اشاره به حکمت 286 نهج البلاغه "مَا قَالَ النَّاسُ لِشَيْءٍ طُوبَى لَهُ، إِلَّا وَ قَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ يَوْمَ سَوْءٍ" ادامه داد: مولای متقیان حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته مهمى اشاره مى فرمايد"هيچگاه مردم به چيزى نگفتند: خوشا به حال او؛ مگر اينكه روزگار روز بدى را براى آن پنهان و فراهم ساخت؛ "مَا قَالَ النَّاسُ لِشَيْءٍ طُوبَى لَهُ  إِلاَّ وَقَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ يَوْمَ سُوءٍ" جمعى معتقدند بايد نعمت هاى چشمگير را ازنظر حسودان مخفى داشت كه در مقام دشمنى با آن برنيايند، درست است كه بايد انسان به مقتضاى" وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ" نعمت هاى الهى را آشكار سازد؛ ولى در برابر حسودان، استثنايى وجود دارد. به همين دليل حضرت يعقوب عليه السلام به فرزندش يوسف عليه السلام سفارش كرد كه خواب خود را كه نشانه اوج عظمت او در آينده است از برادران حسود پنهان كند.

ارسال نظرات
آخرین اخبار