امام حسن علیه السلام همچون حسین علیه السلام شجاع بود

حجت الاسلام والمسلمین کاووس عطائی مسئول دفترنمایندگی ولی فقیه لشکر ۱۰ حضرت سیدالشهداء علیه السلام کرج در یادداشتی به مناسبت سالروز میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام آورده است: امام حسن علیه السلام از پدر و مادری بزرگوار در نیمه ی رمضان سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمدند. ایشان به سبط اکبر پیامبر اکرم معروف بودند و هفت سال در دامان پدر و پدربزرگ و مادر بزرگوارشان رشد نمودند.
ادب و اخلاص و دیگر صفات زیبا را از آن بزرگواران آموختند.نقل است که امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام در حال کشتی بودند، رسول خدا صلی الله علیه و آله وارد اتاق شدند دیدند آن دو بزرگوار دارند کشتی می گیرند،و همواره رسول خدا(ص) امام حسن را تشویق میکردند. حضرت زهرا سلام الله علیها با دیدن این صحنه سئوال کردند که یا رسول الله، حسن از حسین بزرگ تر است و شما باید حسین را تشویق کنید که زورش کمتر است و شما دارید حسن را تشویق می کنید. رسول خدا(ص) فرمودند: فاطمه جان وارد اتاق که شدم دیدم برادرم جبرائیل حسین را تشویق می‌کند لذا برای اینکه حسن تنها نماند من حسنم را تشویق می کنم . نقل شده که رسول خدا (ص) بالای منبر گاهی به امام حسن و گاهی به امام حسین نگاه می‌کردند و همواره می فرمودند: این فرزندان من سید و سرور اهل بهشت هستند و باز هم درجای دیگر فرمودند هرکس حسن و حسین را دوست بدارد مرا دوست داشته و هرکس با این دو دشمنی کند با من دشمنی کرده است. رسول خدا(ص) هم چنین می فرمودند: حسن و حسین هردو امام امت من هستند چه به پا خیزند و چه در حالت صلح باشند . بعد از رحلت حضرت رسول و حضرت زهرا (س) امام حسن سی سال در کنار پدر بودند و برای رعایت مصالح عامه مسلمین مثل پدر سکوت کردند.
امام حسن(ع)  چند ویژگی شاخص داشتند؛یکی از این ویژگی ها دلاوری آن حضرت بود که ایشان نیز همچون حسین علیه السلام شجاع بودند.
امام حسن(ع) در فتح شمال آفریقا فتوحات ایران (اصفهان،گرگان،طبرستان) شرکت داشتند و در زمان اذیت کردن صحابه پیامبر(ص) توسط خلیفه سوم به ابوذر کمک می کردند در زمان زمامداری امام علی(ع) ایشان در کنار پدر بودند.
در جنگ جمل به کوفه رفتند و ۱۰ هزار نفر را بسیج کردند و در جنگ صفین رزم آوری نمودند و بعد از شهادت حضرت علی(ع) مردم در مسجد کوفه با ایشان بیعت کردند.
امام حسن(ع)  در مقابل همه ی ترفندهای و فریبکاری های معاویه ایستادگی نمودند تا آنجا که مجبور به صلح شدند به علت خیانت صحابه و قلت عده و عده.رحدیثی از امام حسن(ع)  نقل می کنم که ایشان فرمودند: "هلاک الناس فی ثلاث الکبر و الحرص و الحسد. هلاکت مردم در سه چیز است؛کبر،حرص،حسد."
آنچه شیطان را از مقام رفیعیش پایین آورد کبر بود و آنچه حضرت آدم را از آسمان به زمین آورد حرص بود و آنچه باعث اولین قتل تاریخ بشر شد (قتل هابیل توسط قابیل) حسد بود.