قزوین_به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج، حجت الاسلام سیدمصطفی مجیدی مدیرکل اوقاف و امورخیریه استان قزوین در مراسم احیاء شب ۲۳ ماه مبارک رمضان که به همت امناء آستان مقدس چهار انبیاء(ص) و امامزاده صالح ابن الحسن(ع) قزوین در میدان آزادی این شهر برگزار شد اظهار کرد: شب قَدر یا لَیلَةُ القَدر شب نزول قرآن و مقدّر شدن امور یکساله انسانهاست. قرآن در سورههای قدر و دخان از این شب سخن میگوید.
وی گفت: براساس آیات قرآن و روایات، ارزش شب قدر بیش از هزار ماه است. این شب بافضیلتترین شبِ سال و شب رحمت الهی و آمرزش گناهان است و در آن، فرشتگان به زمین میآیند و بنابر برخی از احادیث شیعه، مقدرات سال آینده بندگان را بر امام عرضه میکنند.
وی ادامه داد: زمان دقیق شب قدر، روشن نیست؛ اما بر اساس بسیاری از روایات، در ماه رمضان واقع شده و به احتمال زیاد یکی از شبهای ۱۹، ۲۱ و یا ۲۳ این ماه است. شیعیان بر شب ۲۳ رمضان و اهل سنت بر شب ۲۷ رمضان تاکید بیشتری دارند و شیعیان در این شبها با الگوگیری از معصومین(ع)، به شبزندهداری، خواندن قرآن، دعا و عبادت در این شب میپردازند.
حجت الاسلام مجیدی عنوان کرد: ضربت خوردن و شهادت امام علی(ع) در این شبها نیز به اهمیت آن نزد شیعیان افزوده و سوگواری برای آن امام با آیینهای شب قدر همراه شده است.
مدیرکل اوقاف استان قزوین ادامه داد: «قَدْر» کلمهای عربی به معنای اندازه، تقدیر و سرنوشت است. درباره اینکه چرا این شب را «شب قدر» نامیدهاند، از نظر عالمانی همچون علامه طباطبایی، چون مقدرات انسانها و اندازه و تقدیر رویدادهای یک سال، در این شب تعیین میشود، آن را شب قدر مینامند. آیت الله مکارم شیرازی این نظر را هماهنگ با روایات و معروفتر و بهتر دانسته است. اگر کسی این شب را احیا بدارد، صاحب قدر و منزلت میشود.
وی با اشاره به علت نامگذاری شب قدر تصریح کرد: علت نامگذاری شب قدر، شرافت والای این شب است چون شبی است که مقدر شده قرآن در آن نازل شود.
حجت الاسلام مجیدی ادامه داد: از شب قدر به نامهای «لیلةالعظمه» و «لیلةالشرف» نیز یاد شده است و تمامی کتب آسمانی در سایر ادیان الهی در این ماه نازل شده است. زبور حضرت داوود (ع) از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل است و خداوند متعال بر حضرت داود (ع) نازل کرد. بنا به نقل ابن کثیر، کتاب «زبور» در دوازدهم ماه مبارک رمضان بر «داوود نبی (ع)» نازل شد. تورات، نام کتابی است که بر حضرت موسی (ع) نازل شد. تورات در ششم ماه مبارک رمضان بر حضرت موسی (ع) نازل شد، انجیل لغت یونانی است به معنای «بشارت»، نام کتابی است که خداوند متعال آن را بر حضرت عیسی(ع) نازل کرد. بنا به نقلی از نویسنده «وقایع الایام»، نزول کتاب آسمانی «انجیل» بر حضرت عیسی بن مریم(ع) در روز سوم ماه رمضان واقع گردید. ولی ابن کثیر در یک روایت، نزولش را سیزدهم و در روایتی دیگر در روز هیجدهم ماه رمضان دانسته است.
مدیرکل اوقاف استان قزوین اضافه کرد: قرآن، نام کتابی است که خداوند متعال آن را بر آخرین پیامبرش حضرت محمدبن عبدالله(ص) نازل کرد قرآن کریم نیز در ماه رمضان و در شب قدر نازل شده است و متاسفانه از تورات و انجیل و دیگر کتابهای آسمانی پیامبران، جز قرآن کریم، چیزی بر جای نمانده است و تمامی آنها به دست طاغوت و ستمگران عصر نابود شدهاند و آن چه که هم اکنون به نام انجیل و تورات، در میان پیروان مسیح و یهود وجود دارد، کتابهای اصلی آنان نیست؛ بلکه برداشتهایی از آن کتابهای شریف است که از سوی پیشوایان مذهبی و مقدس این دو کیش، تدوین و منتشر گردیده است و دچار تحریف و زیادتی و کاستیهای فراوانی است.
حجت الاسلام مجیدی در ادامه درباره عظمت و ویژگی های شب های قدر در روایتی از پیامبر(ص) بزرگی این شب در گفت و گوی میان حضرت موسی(ع) با خداوند اشاره کرد و اظهار کرد: حضرت موسى(ع) عرض کرد؛ خداى من، نزدیک شدن به تو را خواهانم و خداوند فرمود: نزدیکى من از آن کسى است که شب قدر بیدار شود. عرض کرد: خداى من رحمت تو را خواهانم، فرمود: رحمت من از آن کسى است که در شب قدر به فقیرها رحم کند. عرض کرد: خداى من جواز عبور از صراط را خواهانم، فرمود: آن براى کسى است که در شب قدر صدقهاى بدهد.عرض کرد: خداى من از درختان بهشتى خواهانم، فرمود: این مال کسى است که در شب قدر سبحان اللّه بگوید.عرض کرد: خداى من رضایت تو را خواهانم، فرمود: رضایت من از آن کسى است که دو رکعت نماز در شب قدر بخواند و این گفنگوجایگاه شب قدر را بیان می کند.
وی در تشریح صدقه جاریه نیز یادآور شد: امام صادق(ع) میفرمایند؛ پس از مرگ آدمی، اجر و مزدی به وی نمیرسد، مگر به واسطه سه عملی که در دنیا و در زمان حیات خویش انجام داده است. یکی علم عالمی است که از آن بهره می برند، دوم فرزند صالح است و سوم صدقهای است که در طول حیات خود بخشیده است که پس از مرگ او این صدقه همچنان جاری است و او از ثواب آن بهره میجوید که اکثر علماء این صدقه جاری را وقف می دانند.
وی افزود: وقف خود نوعی از صدقات است که گاهی واژه صدقه نیز به آن اطلاق میشود و نیز گاهی واژه صدقه بر اعم از وقف و اخوات آن یعنی حبس و سکنی و غیره اطلاق میشود. بنابراین وقف، همان صدقه جاریه است. یعنی صدقهای که همچنان جاری و مستمر است. بر خلاف صدقاتی که این چنین نیستند.
حجت الاسلام مجیدی در پایان گفت: تمامی این اعمال و انجامش به شرطی از ما مورد قبول واقع می شود که ما پیرو واقعی مکتب حضرت رسول(ص) و اهل بیت(ع) و ولایت باشیم و بدون قبول ولایت این اعمال ما مورد قبول واقع نخواهد شد.
انتهای پیام/۱۰۱۰