یادداشت مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در لشکر عملیاتی ۱۰ حضرت سیدالشهداء(ع) به مناسبت سالروز میلاد امام رضا(ع)

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، حجت الاسلام عطایی، مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در لشکر عملیاتی ۱۰ حضرت سیدالشهداء(ع) به مناسبت سالروز میلاد امام رضا(ع) در یادداشتی آورده است:

امام رضا(ع) در تاریخ ۱۱ ذیقعده سال ۱۴۸ هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود، نام مبارک ایشان علی، کنیه اش ابوالحسن و لقبش رضا می باشد.

پدر رضا(ع)، امام موسی کاظم و مادرش حضرت نجمه(علیهما السلام) می باشد.امام رضا(ع) در سال ۱۸۳ بعد از شهادت پدر بزرگوارشان عهده دار امامت شد و بیست سال امامت این بزرگوار طول کشید.

از لحاظ سیاسی زمان امامت این بزرگوار شرایط سختی بود. حکومت عباسی دستخوش اعتراضات شد،  مخالفت ها و شورش ها انجام شد، از طرف حجاز، عراق، سمرقند ، خراسان، سیستان، آذربایجان و  شام شورش هایی بر علیه حکومت انجام شد.

از لحاظ فرهنگی، مثل اوضاع سیاسی مشکلاتی داشت. سیاست درب های باز عباسیان که باعث شد دانشمندان از کشورهای مختلف و از ادیان مختلف در جمع مسلمین نفوذ کنند، این امر عقاید مسلمین را آشفته کرده بود.

موضوعات علمی و اعتقادی همچون امامت، توحید و عدل از مباحث جنجال برانگیز شده بود. پس از شهادت امام موسی کاظم(ع) در مسئله امامت دو دیدگاه به وجود آمد؛ دیدگاه اول دیدگاه واقفیه، آنها معتقدند که امامت در امام موسی کاظم(ع) متوقف شد و بعد از امام موسی کاظم دیگر امامی وجود ندارد و علت به وجود آمدن این فرقه ضاله مال دوستی و دنیا خواهی توسط وکلای امام موسی کاظم(ع) همچون علی بن ابی حمزه، عثمان بن عیسی و احمد بن ابی بشر سراج بود.
دیدگاه دوم عبارت بود از اعتقاد به امامت امام رضا(ع) که توسط اصحاب خاص ایشان دنبال شد.

امام رضا(ع) ۱۰ سال در زمان حکومت هارون الرشید امامت کرد و در جبهه فرهنگی و اعتقادی همت گمارد. امام در مقابل فرقه های صوفیه غلات، مفوضه، خوارج و مدعیان امامت تلاش کرد تا راه حق را به رهروان نشان دهد.

بعد از مرگ هارون، امین ۵ سال حکومت کرد. امین از مامون کوچکتر بود.  شخصی زشت کردار و سست رای و عیاش بود.

مامون در سال ۱۹۵ پس از سه سال جنگ با برادرش تا سال ۱۹۸ بر امین چیره شد و امین را کشت. مامون عالم ترین خلفای عباسی بود از کودکی زیر نظر اساتید جعفر بن یحیی برمکی و فضل بن سهل علوم و فنون مختلف را فرا گرفت.

در زمان مامون نیز انقلاب ها و شورش هایی از جمله شورش نصربن شبث در حلب، ابن طباطبایی علوی در کوفه و تحرکات علویان رخ داد. در پی آشوب ها و انقلاب های فراوان بر علیه حکومت مامون وی برای سر و سامان دادن به حکومت خویش تصمیم گرفت تا امام رضا (ع) را به ولایتعهدی خودش بگمارد تا با این ترفند وانمود کند که نسبت به علویان و به امام رضا(ع) خلوص نیت و ارادت دارد.

مهمترین انگیزه سیاسی مامون جلب رضایت ایرانیان بود که به تشیع و دوستی با امام رضا(ع) روی آورده بودند. تلاش کرد قیام های علویان را فرونشاند و با این دسیسه به حکومت خودش مشروعیت ببخشد. مامون در رمضان ۲۰۱ امام را به عنوان ولایتعهدی خودش معرفی کرد گرچه امام( ع) قلبا ناراضی بود و با کراهت و احبار این ولایتعهدی را پذیرفت لکن شرط گذاشت در هیچ یک از عزل و نصب ها دخالت نداشته باشد.

امام (ع) اقدامات شایانی را در جهت پیشبرد مکتب علوی انجام داد و در مقابل تمام شایعات و شبهاتی که بر علیه اهل بیت(علیهم السلام) فرافکنی می شد جواب های عالی و بسیار خوبی داد.

خوب است این فرمایش امام رضا(ع) را سرلوحه زندگی خودمان قرار دهیم. در کتاب مستدرک الوسائل، جلد 9، صفحه ۳۷ امام رضا(ع) فرمودند:"لا یکون المومن و مومنا الا ان یکون فیه ثلاث خصال،  سنت من الله و سنت من نبیه و سنت من ولیه. اما سنت من الله فکتمان السر، و اما سنت من نبیه مدارات الناس و اما سنته من ولیه فالصبر علی النائبه."
امام رضا(ع) فرمودند:" مومن، مومن نیست مگر اینکه سه ویژگی را داشته باشد: یک ویژگی از طرف خداوند و آن کتمان سر است، کتمان اسرار مردم و ویژگی که از طرف نبی خدا باید داشته باشد مدارا کردن با مردم است و آن ویژگی که از طرف ولی خدا باید داشته باشد صبر بر سختی ها است."
خداوند توفیق بدهد تا بتوانیم با اشاعه مکتب اهل بیت(ع) جلوی انحرافات و شبهات را بگیریم و مکتب واقعی اهل بیت که روشنگر راه زندگی همه ما است را به مردم بشناسانیم.

انتهای پیام/ ر