به گزارش خبرگزاری بسیج، حجت الاسلام مجتبی نامخواه دبیر علمی دومین جشنواره علوم انسانی عمار با بیان اینکه ما در حوزه علوم انسانی با دو مشکل مواجهیم، گفت: متاسفانه شاهد به رسمیت نشناختن انسان انقلاب اسلامی که انسان ایرانی نمونه عینی آن است، توسط روشنفکران و منورالفکران در محافل علمی و آکادمیک هستیم به طوری که در محافل علمی و آکادمیک ما اگر بخواهند درباره این انسان و مسائل و تجربیاتش تامل و نظرورزی کنند آورده جدیدی غیر از همان درک هایی که از انسان غربی و مقولات او دارند برای علوم انسانی ما نخواهد داشت.
حجت الاسلام نامخواه در ادامه عنوان کرد: غفلت از مشاهده در تاملات نظری خود، دومین مشکل است، به گونه ای که علوم انسانی و علوم اجتماعی کشور ما با هر نوع گفتمانی که حاکم بر آنهاست باز مسائل خودش را از بیرون و میدان نمیگیرد و انسان ایرانی و جامعه ایرانی با این همه مسائل متعدد و تجربیات مختلف هیچ وقت در متن علوم انسانی ما مورد تامل و اندیشه ورزی قرار نمیگیرد.
دبیر علمی دومین جشنواره علوم انسانی عمار با اشاره به اینکه جشنواره علوم انسانی عمار با ایده مرکزی و شعار از مشاهده تا نظریه سعی دارد این دو مشکل را تا جایی که میتواند در حوزه علوم انسانی رفع کند، اظهار داشت: ما به دنبال اسلامی کردن علوم انسانی یا بومی کردن آن نیستیم. این جشنواره مانند خیلی از همایش ها که متکی به بخش پیشین و بخشنامه و بعدش فراخوان است، نبوده بلکه محصول انباشت مشاهده بوده، انبوهی از مشاهدات فشار آورده و ایده جشنواره علوم انسانی عمار را رقم زده است.
وی در تبیین ایده جشنواره عمار ابراز کرد: در این جا قرار است یک انباشت مشاهده تبدیل به تاملات نظری شود، ما در طول برگزاری جشنواره عمار شاهد تقریبا هزار ساعت گفتگو بین اهل اندیشه و اصحاب هنر و رسانه هستیم، ما در این جا میخواهیم این سیره ثمر بخش را که خواسته خود این نخبگان نیز بوده استمرار ببخشیم.
حجت الاسلام نامخواه افزود: چشم انداز ما در جشنواره علوم انسانی اگر چه در ابتدا متمرکز بر مساله شکاف بین مشاهده-نظریه هستیم و به کمک گفتگوی بین اهل اندیشه و اصحاب رسانه و هنر آرزوی تامل پیرامون مشاهده را داریم اما در ادامه میخواهیم زمینه را برای روایت بخش ها و قشرهای حاشیه ای جامعه فراهم کنیم.
دبیر دومین جشنواره علوم انسانی عمار با بیان اینکه چشم انداز پژوهی ما در مدرسه علوم انسانی عمار نه فقط واقعیت بلکه عدالت و نه فقط فرار از تفلسف های نظری و ترجمه ای بلکه توجه به اقشار حاشیه ای است، گفت: به طور مثال این همه کارگر به خاطر خصوصی سازی بیکار شدند آیا علوم اجتماعی و همایش های علوم انسانی ما به این امر توجه کردند؟! یا بی تفاوت از کنار مساله به این مهمی که بخشی از اقشار جامعه ایرانی را درگیر خود کرده بود گذشتند.
حجت الاسلام نامخواه افزود: ما میخواهیم بخش های به حاشیه برده شده و طرد شده در متن علوم اجتماعی و علوم انسانی قرار بگیرند؛ این وجه جشنواره تقویت کننده بعد مسئولیت اجتماعی علم است که در بخش هایی از علوم اجتماعی رسمی به کلی نادیده گرفته شده است.
وی افزود: ما در جشنواره علوم انسانی عمار در آرزوی این هستیم و جامعه ای را در نظر داریم که مسئولیت عالمانش ( ان لایقاروا علی کظه ظالم) باشد یعنی بی قراری بر جنگ فقر وغنا؛ شکم بارگی ویژه خواران از یک سو و فقر و رنج عموم جامعه از سوی دیگر، این چشم اندازیست که ما برای خود ترسیم کرده ایم.
حجت الاسلام نامخواه در ادامه به معرفی مدرسه تابستانه عمار پرداخت؛ وی این مدرسه را یکی از برنامه های ویژه جشنواره عمار عنوان کرد و در مورد هدف آن گفت: یکی از مهم ترین خلأهای علوم انسانی امروز ما، نپرداختن به سوژه هایی از جنس پدیده های اجتماعی،ساختارها،نهادها و یا انسان هایی است که مولِّد و یا مولود انقلاب اسلامی اند؛ نشو و نمو یافته و کارکردهای روشنی داشته اند.
وی ادامه داد: مدرسه علوم انسانی عمار بر آن است که مطابق با ایده جشنواره علوم انسانی عمار _ یعنی ایده از مشاهده تا نظریه_ با برگزاری دروه هایی آموزشی، دانش پژوهانی را برای پوشش این خلأ تربیت نماید.
دبیر علمی جشنواره عمار از پرورش پژوهشگران علوم انسانی در مدرسه عمار خبر داد و افزود: این دانش پژوهان تحت آموزش اساتید متخصص به نظر ورزی پرداخته و آثار خود را در قالب های علمی نظیر کتاب، مقاله، یادداشت،ارائه علمی و ....به دبیرخانه جشنواره ارسال می کنند.بنابراین مدرسه علوم انسانی عمار در پی گفتمان سازی ایده جشنواره و همچنین پرورش پژوهشگر در این زمینه از میان نخبگان فکری دانشگاهی و حوزوی علاقه مند به این حوزه می باشد.
