ناکارآمدی سیاست‌های تک‌بعدی در حوزه فرزندآوری
به گزارش خبرگزاری بسیج استان خراسان رضوی، نسرین مقیمی، پژوهشگر مطالعات زن و خانواده با اشاره به ناکارآمدی سیاست‌های تک‌بعدی در حوزه فرزندآوری اینگونه نوشت:
در این میان گروهی از فمنیست‌ها در داخل و خارج از ایران فرزندآوری و عدم فرزندآوری را تماماً حق زن می‌دانند و معتقدند تصمیم‌گیری در این باره را باید به آن‌ها سپرد؛ چرا که این جسم و روح زنانه هست که باید سختی فرزندآوری را تحمل کند.
درحالی که با مراجعه به متون اصیل اسلامی و فقه شیعه چنین نگرشی اساساً مطرود است و افزایش جمعیت و پرورش نسلی کارآمد را وظیفه همگان فارغ از زن و مرد بودن می‌داند. از ﻧﻈﺮ ﻗﺮآن و اﺳﻼم، ﮐﺜﺮت ﯾﮏ ارزش اﺳﺖ و اﯾﻦ ارزش ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ واﻗﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﺎﻟﯽ اﻧﺴﺎن و اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮد و ﻓﺮزﻧﺪ را ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﺪایی ﺷﺪن و دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺧﻼﻓﺖ اﻟﻬﯽ اﻧﺴﺎن رهنمون سازد و مادر به عنوان به دنیا آورنده و رشد دهنده فرزند نقش مؤثرتری در شکل گیری شخصیت و افکار افراد در جامعه دارد.
بنابراین نه می توان گفت تمام تصمیم گیری در این باره حق مادر است و نه می‌توان گفت او نقشی ندارد و با پرداخت حق بیمه و دریافت نفقه و امثالهم مجبور به فرزندآوری و تولید نسل است.
بلکه فرزندآوری و افزایش جمعیت بیش ازهرچیز نیاز به اقناع روحی و روانی خانواده‌ها به‌خصوص مادران دارد تا نقش خود را در رشد جامعه پیدا کنند و متوجه این اصل مهم شوند که اگر آنان کوتاهی کنند ممکن است کل جامعه از اهداف خود که مهم‌ترین آن شکل‌گیری تمدنی بزرگ است، عقب بماند و این امر نیازمند مشارکت همه با هرسلیقه‌ای است.
از این جهت سیاست‌گذاری‌های کلان جامعه باید به سمت فرهنگ سازی صحیح با رعایت تمامی اصول و حقوق زن به عنوان مادران و حافظان کیان خانواده باشد و از طرف دیگر بانوان را به این درک و بلوغ برساند که مادر شدن نه تنها منافاتی با پیشرفتشان ندارد، بلکه می‌تواند ثمره‌ای دلنشین برای تحقق بخشی به رؤیاهای یک جامعه باشد. برنامه رﯾﺰی ﺑﺮای ﺗﺮوﯾﺞ اﻟﮕﻮی ﻧﻮﯾﻦ ﺳﺒﮏ اﺳﻼﻣﯽ ﻫﻤﮕﺎم ﺑﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﻣﺮوز ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮای ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺑﻪ ازدواج ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ و رﻏﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪآوری ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻣﻮزهﻫﺎ و راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﻗﺮآن و ﻋﺘﺮت ﺿﺮوری اﺳﺖ و می‌تواند در ﻗﺎﻟﺐ اﻟﮕﻮی زﻧﺪﮔﯽ اﯾﺮاﻧﯽ - اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺮوﯾﺞ ﺷﻮد.
وقتی زنان نقش خود را تمدن سازی و اداره جامعه پررنگ و اثرگذار ببینند و انعکاس آن را در سیاست‌گذاری‌های کلان جامعه حس کنند، قطعاً همراهی‌های لازم را خواهند داشت و خود درصدد محقق کردن این هدف برخواهند آمد.
اما مادامی که مسئله جمعیت را به یک معضل اقتصادی و بحث‌های جنسیتی مردانه یا زنانه کاهش دهیم نه تنها این موضوع رو به بهبود نخواهد رفت، بلکه از هدف اصلی که رسیدن به تمدن نوین اسلامی در گام دوم انقلاب هست نیز دور خواهیم شد.
به همین خاطر است که یکی از مسائل مهمی که دشمن با هزینه های گزاف و وقت بسیار درحال دروغ پردازی و تحریف در آن هست، مسئله حقوق زنان در جمهوری اسلامی است؛ زیرا خوب می‌داند در ایران خانواده، نهادی قوی و مادر، نقشی بسیار تأثیرگذار در آن دارد و باید این نقش مهم را از خانواده در نتیجه از جامعه دور کرد و با القای حس بی تفاوتی و خودخواهی در بین زنان جامعه آن‌ها را از نقش‌آفرینی در سرنوشت اجتماع و کشور بازداشت.
پس مادامی که جهت‌گیری‌ها و روایت‌ها از سوی سیاست‌گذاران، قانون‌گذاران و نظریه پردازان در این خصوص رنگ افراط یا تفریط به خود بگیرد، موضوع از واقعیت دورتر شده و همراهی عموم زنان جامعه کمرنگ خواهد شد و باید در جهاد تبیین این امر مهم با روایت دقیق و به دور از افراط و تفریط برای همگان بازگو شود و با ایجاد اقناع عمومی، قدم‌های استوار و مستحکم برای پرورش نسل سازنده تمدن نوین اسلامی نیز برداشت.
