ابوالحسن علی بن موسی(ع) ملقب 《رضا》 امام هشتم از ائمه اثتی عشر و دهمین معصوم از چهارده معصوم است

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، حجت الاسلام محمود رجبی، مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه امام رضا(ع) به مناسبت سالروز شهادت ثامن الائمه(ع) در یادداشتی برای این خبرگزاری آورده است:

گام برداشتن در مسیر معرفت و حقانیت ائمه(علیهم السلام)  و بزرگانی چون آنها می‌تواند انسان‌ها و جهان بشریت را به سوی سعادت دنیوی و اخروی نزدیک کند و مسیر توحید و تقوی را به ما نشان دهد.

ابوالحسن علی بن موسی(ع) ملقب 《رضا》 امام هشتم از ائمه اثتی عشر و دهمین معصوم از چهارده معصوم است.

كنیه‌های امام رضا(ع) ابوالحسن و ابوعلی است و چون حضرت امیر(ع) نیز مکنی به ابوالحسن بوده اند حضرت رضا(ع) را ابوالحسن ثانی گفته اند. و لقبهایی چون رضا، صابر، زكی، ولی، فاضل، صدیق، رضی، سراج الله، نورالمهدی، قره‌العین المومنین، كفوالملك، كافی‌الخلق را برای آن حضرت برشمرده اند.

مشهورترین لقب ایشان《رضا》 بوده است که بنا بر روایتی علت ملقب بودن آن حضرت به《رضا》 این بوده است که: هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به ولایتعهدی او رضایت دادند و چنین چیزی برای هیچ‌یک از پدران او دست نداده بود‌، از این رو در میان ایشان تنها او به《رضا》 نامیده شد.

باید متذکر شد که داعیان و مبلغان بنی عباس در اواخر عهد بنی امیه مردم را دعوت می کردند که با《رضا از آل محمد》 بیعت کنند، یعنی بی آنکه از کسی نام ببرند می گفتند چون خلافت بنی امیه در دست نیست باید به کسی از خاندان محمد(ص) که مورد رضایت همه باشد بیعت کنند‌. بنی عباس با حکومت آل علی مخالف بودند ولی چون مامون که خود از بنی عباس بود حضرت رضا(ع) را به ولایتعهدی برگزید، همه از مخالف و موافق به او راضی شدند و مصداق《 رضا من آل محمد》 در حق آن حضرت صادق آمد و به آن لقب موسوم و مشهور شد.

ویژگی های آن حضرت شخصیت ملکوتی و مقام شامخ علمی و زهد و اخلاق حضرت رضا(ع) و اعتقاد شیعیان به او سبب شد که نه تنها در مدینه بلکه در سراسر دنیای اسلام به عنوان بزرگ ترین و محبوبترین فرد خاندان رسول اکرم(ص) مورد قبول عامه باشد و مسلمانان او را بزرگ ترین پیشوای دین بشناسند و نامش را با صلوات و تقدیس ببرند‌.

حضرت علی بن موسی‌الرضا (ع) دوران امامت خود را از سال ۱۸۳ هجری قمری در اوج خفقان سیاسی دنیای اسلام و اقتدار حكومت عباسیان آغاز كرد.

این مرحله از دوران زندگی ایشان از تاثیرگذارترین مراحل تاریخ تشیع است، عزیمت اجباری امام به خراسان بنا بر اصرار مامون و پذیرفتن تقاضای سیاسی خلیفه عباسی مبنی بر در دست گرفتن زمامداری مسلمین و پذیرش منصب ولایتعهدی به اجبار و اكراه از وقایع مشهور تاریخ اسلام است.

هجرت تاریخی امام از مدینه به مرو، استقبال گستره شیعیان و هواداران اهل بیت(ع) در مسیر حركت كاروان آن حضرت و عاقبت با توجه به اوج‌گیری احساسات مذهبی به نفع امام رضا (ع) و بروز اختلافات خانوادگی در خاندان عباسی، آن امام بزرگوار به دسیسه چینی مامون خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسیدند و پیكر مطهر ایشان در حوالی طوس به خاك سپرده شد و اكنون بعد از گذشت سالیان سال این مزار كعبه اهل ولایت از سراسر جهان است.

انتهای پیام/ ر