امام حسن عسکری(ع) مدتی از ایام حبس خود را نزد شخصی به نام علی بن اوتامیش گذراند و این مرد با همه شدت بغض و عداوت به آل محمد پس از یک روز مشاهده احوال امام از پیروان و معتقدان ایشان گشت.
کد خبر: ۹۴۶۰۸۷۰
|
۱۳ مهر ۱۴۰۱ - ۱۵:۲۲

به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، الناز رحمت نژاد به مناسبت سالروز شهادت امام حسن عسکری(ع) در یادداشتی برای این خبرگزاری آورده است:

امام حسن عسکری(ع) ابومحمد حسن بن علی امام یازدهم از ائمه اثنی عشر(ع) و سیزدهمین معصوم از چهارده معصوم است.

چون او و پدر بزرگوارش امام هادی(ع) در محله عسکر(قرارگاه سپاه) در شهر سامرا زندگی می کردند به عسکری لقب یافتند و نیز این دو امام مانند امام جواد(ع) به احترام جد بزرگوارشان علی بن موسی الرضا(ع) به ابن الرضا مشهور بودند.

در سن ۲۲ سالگی پس از شهادت پدر بزرگوارش به منصب امامت رسید و تقریبا مدت ۶ سال امامت نمود.

امام در طول مدت امامت خویش مرتب مورد شکنجه های مختلف جسمی و روحی قرار می گرفت و چندین بار حضرت را زندانی کردند تا آنکه بالاخره او را بنا بر مشهور در تاریخ هشتم ماه ربیع الاول یا در ماه صفر در سال ۲۶۰ به دستور معتمد عباسی مسموم و به شهادت رساندند.
آن امام مظلوم کنار پدر بزرگوارش در سامرا دفن گردید. مدت عمر شریفش را حدود ۲۸ سال گفته اند و آن حضرت تنها دارای یک فرزند پسر بوده است.

مدت حیات کوتاه امام به سه دوره تقسیم می گردد: تا چهار سال و چند ماهگی(و به قولی تا ۱۳ سالگی) از عمر شریفش را در مدینه به سر برده، تا ۲۳ سالگی به اتفاق پدر بزرگوارش در سامرا می زیسته و تا ۲۹ سالگی یعنی شش سال و اندی پس از رحلت امام دهم(ع) در سامرا، ولایت بر امور و پیشوایی شیعیان را بر عهده داشته است.

آن حضرت مدتی از ایام حبس خود را نزد شخصی به نام علی بن اوتامیش گذراند و این مرد با همه شدت بغض و عداوت به آل محمد پس از یک روز از مشاهده احوال امام از پیروان و معتقدان ایشان گشت.

عباسیان و منحرفان از آل محمد(ص) بر صالح بن وصیف فشار آوردند که بر امام در زندان سخت بگیرد و او گفت دو تن از شیرترین افراد را مامور این کار کرده است اما با دیدن حسن بن علی تحول یافته و روی به عبادت و نماز آورده اند. وقتی علت این تغییر را از ایشان پرسیدم گفتند از فیض دیدار امام به این سعادت رسیده ایم، او تمام روزها را روزه می گیرد و هرشب تا بامداد به نماز ایستاده است، با هیچکس سخن نمی گوید و جز عبادت به کاری دیگر نمی پردازد.
امام حسن عسکری علیه السلام در هدایت مردم و دفاع از اسلام، لحظه ای قرار نداشت. سراسر عمر کوتاه خود را به جهاد و مبارزه در راه خدا اختصاص داد. اگرچه امام عسکری علیه السلام در اوج جوانی به شهادت رسید، لیکن تلاش و مبارزات فراوان آن حضرت در دو جبهه «فرهنگی» و «سیاسی»، ثمرات گوناگونی به همراه داشت. در بعد فرهنگی، باعث نجات اسلام از کجروی های فکری و بروز عقاید خرافی شد و در بُعد سیاسی نیز چهره شوم حکومت های عباسی را که به نام امیرالمؤمنین و یا خلیفه مسلمین، ریاست می نمودند آشکار ساخت.

معتمدخلیفه عباسی همواره از محبوبیت و پایگاه اجتماعی امام ابو محمد عسکری(ع) نگران بود و هنگامی که دانست با وجود همه محدودیتهایی که نسبت به آن حضرت روا داشته بود، نه تنها از پایگاه مردمی و نفوذ معنوی آن حضرت کاسته نشده، بلکه بیش از پیش محبوب دلهای مردم گردیده، بر نگرانی و وحشتش افزوده شد و سرانجام در صدد قتل آن حضرت برآمد و به شکل مرموزانه و مخفیانه، حضرت را مسموم نمود، و شیعیان را از بهره مندی انوار هدایت آن امام همام محروم ساخت.

از تالیفات امام عسکری(ع) تفسیر قرآنِ منسوب به ایشان است که از همه معروف تر است. عده ای از علمای شیعه این تفسیر را تایید نموده و آن را از تفسیرهای منسوب به امام صادق(ع) و امام هادی(ع) مستندتر دانسته اند.

از آثار دیگر امام نامه ای است که به اسحاق بن اسماعیل نیشابوری نوشته اند. مجموعه حکم و مواعظ و کلمات قصار امام است که در کتب تاریخ و حدیث ثبت است. اثر دیگر منسوب به امام رساله المنقبه در مسائل حلال و حرام است که ابن شهر آشوب در کتاب مناقب از آن سخن گفته است.

روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسكری علیه السلام پس از این كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری كه هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد كه امام یازدهم افزون بر این كه مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده كرده بود، شب پیش از شهادتشان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری كردند.حكومت عباسی از مدت ها پیش بر اساس سخن رسول الله صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مبنی بر این كه مهدی فرزند امام حسن عسكری علیه السلام است، امام یازدهم را زیر نظر داشت و مراقب بود تا فرزندی از ایشان نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل كرده بود. پس از شهادت امام علیه السلام كم كم خبر فرزندی به نام مهدی علیه السلام پخش شد و تلاش چند باره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی علیه السلام به نتیجه نرسید.

انتهای پیام/ ر

ارسال نظرات
پر بیننده ها