به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ خانواده، اولین نهاد و پایدارترین گروهی است که انسان بدان پا می گذارد. هر فرد معمولی تقریباٌ تمام یا بخش اعظم عمر خود را در این نهاد اجتماعی می گذراند. زمانی به عنوان فرزند و زمانی هم به عنوان همسر.
خانواده گروهى از افراد است که از راه خون، زناشویی یا فرزندپذیری با یکدیگر پیوند پیدا می کنند و در یک دوره زمانی نامشخص، باهم زندگی می کنند.
خانواده به عنوان اولین آموزشگاه بشری است که در آن فرد رشد یافته و از موجودی ضعیف و ناتوان به انسانی با شخصیت تبدیل می شود. خانواده زیرساخت اصلی جامعه است و هر نوع آسیب به آن، کل ساختار جامعه را به مخاطره می اندازد.
در سال های اخیر نقش بلامنازع نهاد خانواده در ازدواج، فرزندآوری، تحکیم روابط زوجین، تربیت نسل جوان و شاداب جامعه و ... با چالش روبرو شده است. گذر از سنت به مدرنیته، نهاد خانواده را با تغییرات، چالش ها، مسایل و نیازهای جدید و متنوع شدن نظام های خانواده مواجه کرده است. پاره ای از این تحولات موجب تزلزل و ناپایداری موقعیت خانواده شده است.
کاهش سطح تمایل ازدواج، افزایش آمار جدایی و طلاق و شکل گیری روابط نابسامان از جمله آثار آسیب دیدگی خانواده جوامع امروزی است. اگر ساعت زمان را کمی به عقب برگردانیم، با خانوادههای روبهرو می شویم که چند نسل را زیر یک سقف و در یک خانه مشترک دور هم جمع کرده بود؛ ولی امروزه همین تجمل گرایی و پیروی از فرهنگ بیگانه باعث شده تا از این هویت اصیل فاصله بسیار بگیریم.
اولین کارکردی هم که به مخاطره افتاده ازدواج و تشکیل خانواده جدید است؛ میل بیشتر جوانان به تجردگرایی و در نتیجه کاهش آمار ازدواج در جامعه ایرانی است.
ازدواج و تشکیل خانواده علاوه بر آن که امری طبیعی، فطری و عقلانی و منطبق بر فلسفه خلقت است، لازمه ادامه حیات و تولید نسل و زمینه ساز اقتدار و حاکمیت ملی و نقش آفرینی در مناسبات جهانی است. قرآن کریم، سیره نبوی و اولیای الهی از یک سو بر عزت و کرامت انسان و از سوی دیگر بر اعتدال، میانه روی، ازدواج و تشکیل خانواده و ایفای درست نقش همسری، مادری و پدری تأکید خاص دارند.
شاکله اصلی و سازه های بنیادی شخصیت فرزند در خانواده شکل میگیرد؛ بر همین اساس نقش تربیتی، آموزشی و انتقال میراث فرهنگی از پدر و مادر به فرزندان بخشی برجسته و پر رنگ از کارکردهای خانواده در جهت دادن به سبک زندگی است.
سرمایهگذاری در حوزه ازدواج و تشکیل خانواده از جهات مختلف امری مهم و حتی اقتصادی است. وقتی قرآن ازدواج را موجب آرامش و مایه مودّت و رحمت جامعه توصیف میکند؛ این پیام منحصر به جنبه های اخلاقی و امنیت اجتماعی نیست، بلکه ملاحظات و ملازمات دیگری، نظیر برنامه ریزی، تلاش، تعلیم و تربیت، انضباط، قانون گرائی و پیشرفت فردی و اجتماعی را نیز در بر میگیرد.
از چنین منظری ازدواج و تشکیل خانواده موجب هدفمندی زندگی و جهت دهی آن در راستای پیشرفت و تحول فردی و اجتماعی است. پویائی و کارآمدی ازدواج و تشکیل خانواده در گرو انتخاب دقیق و به هنگام است.
می توان گفت که ازدواج سالم وقتی واقعیت پیدا می کند که دختر و پسر در آستانه ازدواج، آگاهی های لازم در زمینه مفهوم ازدواج، هدف ازدواج، ملاک ها، معیار ها، انتخاب همسر و راه های تشخیص و اثبات آن ها را داشته باشند. افراد زمانی می توانند خانواده سالم را شکل دهند که هدف از تشکیل خانواده، ویژگی های خانواده سالم، کارکرد های خانواده و نقش زن و شوهر به صورت فردی و مشترک در خانواده را بدانند.
در خانواده سالم زن و شوهر و سایر اعضای خانواده به علایق و سلیقه یکدیگر واقف هستند و به آن ها اهمیت می دهند. هرقدر که اعضای خانواده توجه بیشتری به رفتارها و سخنان یکدیگر داشته باشند، برای استحکام روابط صمیمی خود به آن موارد عمل می کنند. احترام گذاشتن به سلایق یکدیگر خوشحالی و نشاط را به همراه دارد. مورد دیگر اعتماد است و خودشناسی و خودسازی است که این اعتمادسازی را ایجاد می کند؛ هر کدام از اعضای خانواده باید ویژگی هایی را در خود درونی کنند تا فرد قابل اعتمادی برای سایر اعضای خانواده باشد. این مطلب ابتدا در مورد زن و شوهر اتفاق می افتد و زن و شوهر به عنوان پدر و مادر خوب، مبنای قابل اعتمادی برای فرزندان می شوند. فرزندان در طی زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی خود از این الگوهای عینی بهره می گیرند.
جای بسی افتخار است که الگوی اسلامی_ایرانی پیشرفت به عنوان مهمترین سند بالادستی به موضوع ازدواج و خانواده اهتمام ویژه ای مبذول داشته و امید است با اجرائی شدن این سند، مشکلات پیش روی جوانان در حوزه ازدواج و تشکیل خانواده مرتفع و شرایط برای تحکیم و تعالی خانواده فراهم گردد.
انتهای پیام/