پژوهشگر فلسفه و اخلاق

آیت‌الله مصباح شاگردپرور بود/کار تشکیلاتی ویژگی برجسته علامه

پژوهشگر فلسفه و اخلاق گفت: شاگردپروری ایشان منحصر به ارائه درس در کلاس نبود، بلکه به مشکلات شخصی و خانوادگی شاگردان به شکل فردی هم رسیدگی می کرد.
کد خبر: ۹۴۸۲۴۰۳
|
۱۸ دی ۱۴۰۱ - ۱۷:۴۸

به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ حجت الاسلام دکتر مجتبی مصباح، نویسنده وپژوهشگر فلسفه و اخلاق، در نشست اساتید دانشگاه و معلمین استان مرکزی که با موضوع "تعلیم و تربیت" از دیدگاه علامه مصباح در سالن ۸ شهریور دانشگاه اراک برگزار شد، با برشمردن‌ ویژگی‌های نگاه این عالم برجسته در حوزه تعلیم و تربیت، گفت: یکی‌ از ویژگی‌های ایشان در حوزه تعلیم و تربیت، تمرکز بر مسائل مورد نیاز بود که به تأسی از استاد خود مرحوم علامه طباطبایی، صرفا در فقه، اصول و دروس جاری حوزه فعالیت علمی نکردند بلکه به مسائل روز هم توجه جدی داشتند.

وی افزود: علامه طباطبایی جای اخلاق، تفسیر قرآن و علوم‌عقلی را در حوزه خالی دیدند، بنابراین به این سه مقوله مهم پرداختند. از جمله در حوزه عقلی، کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم را با زبان ساده برای جوانان در برابر هجمه کمونیزم نگارش کردند. شاگردان ایشان از جمله شهید مطهری و علامه مصباح هم در تداوم راه ایشان به طور خاص در این سه حوزه به فعالیت پرداختند.

حجت الاسلام مصباح تصریح کرد: مرحوم علامه مصباح هم برای این کار برنامه ریزی کرده و با راه اندازی موسسه، اقدام به شناسایی طلاب توانمند و برگزاری دوره‌هایی برای پاسخ به نیازهای روز جامعه کردند؛ ایشان حتی برای طلاب، توسط دبیران دبیرستان‌ها و اساتید دانشگاه، کلاس‌های آموزش فیزیک، زیست، زبان و علوم انسانی برگزار می‌کردند.

نویسنده وپژوهشگر فلسفه و اخلاق ادامه داد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت های ایشان با حمایت جدی امام خمینی(ره) همراه شد؛ در جلسات قبل از پیروزی انقلاب با انقلابیونی مثل شهید بهشتی، "چگونگی مدیریت نظام بر مبنای اسلام" را به شکل سوال محوری برگزار می کردند که این دغدغه تا آخر با ایشان و منشا حرکت برای تولید علوم‌انسانی اسلامی شد.

وی افزود: در ماه‌های آخر حیات شریفشان دغدغه مهم ایشان، گردآوری فهرستی از سوالات و دغدغه‌های جوانان، نظام‌بخشی به آنها و بررسی میزان پاسخ به آنها بود.

حجت الاسلام مصباح شاگردپروری را از دیگر حوزه های فعالیتی علامه مصباح عنوان و تصریح کرد: شاگردپروری ایشان منحصر به ارائه درس در کلاس نبود، بلکه به مشکلات شخصی و خانوادگی شاگردان به شکل فردی هم رسیدگی می کرد.

نویسنده وپژوهشگر فلسفه و اخلاق ادامه داد: نظام‌مند بودن مبنای تعلیم و تربیتی ایشان بود. ایشان در برابر پرسش ارتباط آموزه‌های دین از اصول تا فروع، مجموعه معارف دینی را مثل یک درخت می دانستند که ریشه، تنه، شاخه، برگ، گل و میوه آن با هم ارتباط زنده و ارگانیک‌ دارند.

وی افزود: آیت الله مصباح در پاسخ به سوالات و مشاوره‌ها، از مبانی شروع می‌کردند و طوری پله پله بحث را پیش می بردند که فرد خود به جواب می‌ رسید. در واقع روش رسیدن به جواب را یاد می‌دادند، نه صرف جواب را.
تعبیر مقام معظم رهبری در مورد ایشان به عنوان "استاد فکر" ناظر به همین ویژگی بود که فکر کردن بر اساس مبانی اندیشه و نظام فکری را یاد می‌داد، به همین دلیل دوره‌های طرح ولایت، به فرد توان تشخیصِ هدف، موقعیت و تکلیف را می‌دهد.

نویسنده وپژوهشگر فلسفه و اخلاق ویژگی دیگر نظام تربیتی علامه مصباح را عمل ایشان و عامل بودن ایشان دانست و گفت: سخت‌کوشی در کار علم، مباحثه و تحصیل داشتند و این تلاش وافر در عین سادگی در خوراک هم بود.

وی افزود: نمونه‌ ای از مجاهدت و تلاش ایشان به سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب برمی‌گردد. با تاسیس ستاد انقلاب فرهنگی، "اسلامی شدن دانشگاه‌ها" سوال اساسی آن‌ نهاد بود که امام خمینی(ره) آن‌ جمع را به سوی حوزه علمیه و حوزه نیز ایشان را به سوی علامه مصباح راهنمایی کردند.

نویسنده وپژوهشگر فلسفه و اخلاق ادامه داد: آیت الله مصباح در پاسخ به این ستاد، طرحی به نام تاسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه ارائه دادند که در آن طرح چند رشته مادر از علوم انسانی مانند روانشناسی، جامعه شناسی و امثال آن که بیشتر با مباحث اسلامی ارتباط داشت، تعیین شده و در آن‌ رشته‌ها، اساتیدی از حوزه و اساتیدی از دانشگاه، هر کدام در رشته خودشان جلسات مباحثه برگزار می‌کردند.

حجت الاسلام مصباح اخلاص را ویژگی دیگر علامه مصباح عنوان و تصریح کرد: در دهه هفتاد برای دفاع از اسلام و انقلاب، علیرغم همه تهمت‌ها، پیوسته و بی وفقه از استانی به استان دیگر می‌رفتند تا فضا را روشن‌ کنند. معقتد بود که یک‌نفر باید خود را سپر ولایت کند؛ تاکید ایشان این بود که کار برای غیر خدا هیچ فایده‌ای ندارد. ایشان باور واقعی به حضرت امام(ره) و مقام معظم رهری داشتند.

وی افزود: در تبیبن جایگاه رفیع رهبری مثال جالبی داشتند و می‌گفتند که بزرگان همه بزرگ‌تر از ما هستند اما جایگاهشان با هم‌ متفاوت است، ولی ما‌ گاهی چون کودکان که فاصله زمین تا قله کوه و قله کوه‌ تا ماه را یکسان می‌بینند، ما‌ نیز این جایگاه‌ها را یکسان می‌بینیم، در حالیکه فاصله‌ ما تا ماه خیلی بیشتر از فاصله ما تا قله کوه است. به همین‌ نسبت جایگاه ائمه اطهار(ع) و با نسبت‌های خیلی بالاتر خداوند است.

حجت الاسلام مجتبی مصباح در پایان تاکید کرد: آیت الله مصباح شیرین‌ترین، مفیدترین و آسان‌ترین کار را توجه به حضرت ولی عصر(عج) می‌دانستند و خود ایشان‌ نیز در توجه به آن حضرت تلاش دائمی داشتند.

حجت الاسلام محمد بهمنی، از اساتید تاریخ و مدیر انتشارات موسسه امام خمینی(ره) نیز در این‌نشست با برشمردن ویژگی‌های آثار و کتاب‌های علامه مصباح گفت: تا به حال از علامه مصباح(ره) بیش از ۱۱۰ عنوان کتاب در قالب ۱۸۰ مجلد اثر، منتشر و هم چنین بیش‌ از ۱۱۲ اثر از ایشان به ۱۳ زبان هم ترجمه شده است.

وی با برشمردن ویژگی‌های منحصر به فرد تفسیر قرآن علامه مصباح، به شرح منظومه فکری این تفسیر پرداخت گفت: این تفسیر ارزشمند، از خداشناسی به عنوان‌ مهم‌ترین موضوع عالم شروع می‌شود که نتیجه آن، کتاب خدا شناسی در قرآن است؛ سپس به مهم‌ترین موضوع در خداشناسی که خلقت است، پرداخته که کتاب هستی شناسی در قرآن است. در موضوع هستی شناسی،مهم‌ترین موضوع، انسان است.

حجت الاسلام بهمنی ادامه داد: به همین تربیت، کتاب‌های بعدی اخلاق در قرآن، نظام حقوقی در قرآن و نظام سیاسی در قرآن به نگارش درآمده که این‌ مجموعه یک‌ منظومه برآمده از قرآن است که تا جزئیات پیش می‌رود.

این‌ استاد حوزه با بیان اینکه علوم‌انسانی مدرن، دین دنیای جدید است، افزود: آیت الله مصباح از سال ۱۳۳۹ به دنبال این بود که برای مدیریت جامعه براساس قرآن، باید معارف قرآن استخراج شود که نام این را علوم انسانی اسلامی نهاده‌اند.

انتهای پیام/

ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار