به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ امیرکبیر سال ۱۱۸۶ در روستای هزاوه اراک متولد شد؛ پدرش آشپز قائم مقام بود و همین مسئله باعث شد تا میرزا تقی خان با فرزندان خانواده قائم مقام معاشرت کند و چنین بود که میرزا تقی خان از کودکی با امور مملکتی و سیاست کشور آشنا شد.
دوران کودکی و جوانی امیرکبیر، زیر نظر و تحت تربیت قائم مقام سپری شد و شیوه منشی گری و نامه نگاری و صدور احکام دیوانی را از او آموخت و به تدریج کار او در محدوده شغل دبیری قرار گرفت و پس از مدتی منشی رسمی قائم مقام شد.
پس از مرگ محمد شاه قاجار، او با تدبیر و تمهید خاصی، در امر فراهم کردن مقدمات سلطنت ناصرالدین شاه، ولیعهد محمد شاه، موفق شد. ناصرالدین شاه پس از ورود به تهران و نشستن بر تخت سلطنت، میرزا تقی خان را به مقام صدارت عظمی منصوب کرد.
امیر در مرحله اول شروع برای تصدی مشاغل، شایسته ترین افراد را انتخاب کرد و اینگونه به تصفیه دستگاه دولتی پرداخت و در کمتر از چهار سال، خدمات شایسته ای به ملت و کشور کرد.
خدماتی نظیر ارتقای سطح بهداشت جامعه، تأسیس دارالفنون با هدف نوآوری در آموزش، ایجاد چاپارخانه برای مرسولات پستی، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، ايجاد کارخانه های متعدد و مهم تر از همه کوتاه کردن دست بیگانگان در امور کشور بود؛ اصلاحات امیرکبیر، مخالف منافع درباریان و اربابان خارجی بود.
گرچه میرزا محمدتقی‌خان فراهانی را به انگیزه وزارت بی مانندش در دستگاه ناصرالدین‌شاه از برجسته ترین ترقی خواهان ایران روزگار می دانند ولی باید گفت که وی یکی از پایه های اصلی مبارزه با استعمار و استثمار در تاریخ معاصر ایران محسوب می شود و همین امر همواره نام امیرکبیر را ماندگار خواهد کرد.
سرانجام دشمنی امثال آقاخان نوری و مهدعليا و... و نادانی ناصرالدين شاه باعث شد تا ۲۰ دی ۱۲۳۰ در حمام باغ تاریخی فین کاشان به شهادت برسد و در حرم مطهر حضرت امام حسین(ع) در کربلا به خاک سپرده شد.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در دیدار نمایندگان دوره هفتم مجلس شورای اسلامی (خرداد ۱۳۸۳) از امیرکبیر به عنوان یکی از نام‌های دارای افتخار در تاریخ کشور یاد کرده و فرمودند "امیرکبیر در کشور ما سه سال در رأس دولت بوده است، معلوم می‌شود سه سال وقت خیلی زیادی است، همه‌ی کارهایی که امیرکبیر انجام داده و همه‌ی خاطرات خوبی که تاریخ و ملت ما از این شخصیت دارد، محصول سه سال است."
انتهای پیام/
