به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از یزد، سید نبی الله پور طاهری در یادداشتی آورده است:
طی این چند دهه رویارویی ایران و آمریکا، ملت ما نشان داده که اهل سرخم کردن در مقابل این هجمهها نیست. در این بین، اما آنچه مهم است شناخت راهها و ابزارهای موثر برای تغییر واکنش ایران مقابل با هرگونه فشار از سوی دشمن میباشد.
دشمنان به خوبی میدانند که گزینه نظامی و سخت برای مقابله و به زانو درآوردن ایران اثر گذار نیست و به همین جهت نیز به تحریم و فشار روی آورده اند. در این میان سپاه پاسداران عنصری است که نقشی مهم و استراتژیک در بر هم زدن نقشه هایشان دارد. به همین دلیل اقدام به تحریم شخصیت ها، بانکها و نهادهای وابسته؛ برای آنها تنها برگ برندهای است که بتوانند پایههای یک نهاد پرنفوذ و اثر گذار در حوزه مبارزه با تروریست و تامین امنیت در داخل کشور و بین الملل را تحت الشعاع قرار دهند.
در این میان غرب برای مقابله و کنترل با سپاه چهار راهبرد اصلی را در پیش گرفته است:
نخست؛ القای اختلاف بین سپاه و ارتش و سپس اقدام به حذف سپاه یا ادغام این دو نهاد نظامی
تخریب جایگاه روحیه خدمت و نیروی نجات بخش سپاه در حوزه امنیت داخلی و منطقه و مقابله با تروریست نقشه دوم دشمنان این آب و خاک است.
معرفی سپاه به عنوان یکی از تهدیدات صلح جهانی و حامی فعالیتهای تروریستی دیگر رویکردی است که در پیش گرفته اند.
در نهایت ایجاد تقابل بین سپاه و مردم به عنوان نیروی مداخله جو در سطوح مختلف سیاسی در کشور و بین الملل و یکی از موانع اجرای توافق برجام آخرین حربه آنها برای ضربه به سپاه میباشد.
شاید در شرایط فعلی اقدام پارلمان اروپا مبنی بر تروریستی خواندن سپاه پاسداران با تاکیدات ویژه کشورهایی، چون آمریکا؛ انگلیس؛ آلمان؛ فرانسه و هلند صورت گرفته باشد، اما مشخص است که این رویکرد نیز راه به جایی نخواهد برد، چراکه مشخص است تیشه بر ریشهی خود زده و خودشان را برای افول بیش از پیش آماده میکنند.
از زاویهی دیگر طبیعی است، دشمنان با شکست پروپاگاندای تبلیغاتی و دروغ پراکنی؛ اقدامات تروریستی؛ فشارهای اقتصادی و مداخله در تغییر ثبات بازار ارز؛ طی این ۳ماه اخیر تحت فشار نقشههای برآب شده خود قرار گرفتند و چارهای جز اینکه یک نهاد قانونی را تحریم کنند؛ نداشته اند.
اما سوال اینجاست که آیا چنین اقدامی میتواند در شورای اروپا به سرانجام برسد یا خیر؟
اگر عاقلانه عمل کنند و بخواهند در جوامع بین المللی و منطقه جایی برای تنفس داشته باشند نباید چنین اقدامی انجام دهند، چرا که در صورت مقابله به مثل ایران شرایطی سختی را به ویژه در تنگه هرمز تجربه خواهند کرد.
همچنین جایگاه قانونی و حقوقی سپاه در قانون اساسی و درحقوق بین الملل؛ مجوز چنین اقدامی را به کشورهای غربی برای معرفی این سازمان رسمی و ملی در ردیف گروههای تروریستی نمیدهد.
طبق حقوق بین الملل سپاه عضوی از دولت محسوب میشود و چنین نهاد رسمی یک کشور را نمیتوان به عنوان نهاد تروریستی معرفی کرد.
همچنین بین کشورهای اروپایی نیز در این زمینه اختلافاتی وجود دارد، زیرا میدانند که امنیت خیلی از کشورهای اروپایی مرهون تصمیمات و اقدامات استراتژیک سپاه است. آنها خوب میدانند که چنین تصمیمی قطعا هزینههای بالایی را برای آنها در بر دارد و میتواند اقدامات متقابل ایران را در برداشته باشد.
فی المجموع وقتی این تصمیم را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار بدهیم، صرفا میتوان از آن به عنوان یک عملیات روانی یاد کرد. عملیات روانی که هم میتواند سرپوشی بر شکست در پروژه آشوب در ایران باشد و هم میتواند تلاشی برای منحرف کردن اذهان عمومی از دیگر پروژههای استکبار باشد.
سید نبی الله پورطاهری