فساد در تار و پود شاه و خاندان او

به گزارش خبرگزاری بسیج، وقتی همه امور مملکت به اراده و میل شاه و حلقه قدرت بله قربان گویان بود لاجرم فساد و ویژه خواری نیز جزء ویژگی تفکیک ناپذیر آن محسوب می شود. خاصه بخشی، ابزاری موثر در اختیار شاه برای اعمال قدرت مطلقه و تداوم و بقای حکومت غیر مشروع و بهبود قدرت سیاسی و منابع مالی بی‌حساب و کتاب شاه و خاندان او نظام پهلوی را قادر ساخته بود تا به طور گسترده امتیازات سیاسی اقتصادی و اجتماعی را برای هوادارانش در نظر بگیردو از این طریق به جلب همکاری و یارگیری اقدام نماید.
طبق مستندات تاریخی خانواده پهلوی در اوایل دهه ۱۳۵۰ ثروتمندترین خانواده سوداگر ایران بودند. شراکت هر یک از افراد این خانواده در کارخانه های ساخت ماشین آلات، کمپانی های اتومبیل سازی، تولیدات ساختمانی و ساختمان سازی، شرکت های معدنی و کارخانجات نساجی امری بدیهی بود، خاندان سلطنتی، شاپور شاهدخت و عموزاده و عمه زاده و خاله و دایی زاده تشکیل می شد که در راس انها محمدرضا شاه قرار داشت که به ویژه در سال‌های بعد از دهه ۱۳۴۰ در راس امور قرار گرفت. این وضعیت باعث ایجاد انحصار در همه زمینه ها به ویژه در زمینه اقتصاد کشور شده بود که بخش بزرگی از آن در دست همین خاندان بود.طبق اسناد در سال ۱۳۵۵ تنها ۴۵ خانواده کنترل حدود ۸۵ درصد شرکت ها را در اختیار داشتند.
یکی از کانون های مهم فساد خاندان پهلوی «بنیاد پهلوی» بودکه ابزار اصلی شاه و خانواده سلطنتی برای عملیات مالی در داخل و خارج کشور به شمار می رفت. این بنیاد در ۲۰۷ شرکت سهام داشت و علاوه بر مدیریت طرح های سلطنتی و پرداخت مزایا و مستمری به وابستگان شاه کنترل بخش های بزرگ کلیدی اقتصادی کشور را در اختیار داشت. اما سوال این است که این همه ثروت افسانه ای شاه و خاندان او از خزانه ملت در کجا و چگونه هزینه شد شاید برای نسل امروزی باورکردنی نباشد که شاه بخش قابل توجهی از این ثروت را برای خوشگذرانی های خود در خارج از ایران خرج کرده بود. اما این واقعیت تلخ ملی است. با یک جستجوی ساده براحتی می توان به اطلاعات آن پی برد. خرید گرانترین خانه و پارک در حومه لندن. قصر و پارک های «استیل مانس» که ملکه الیزابت دوم در آنجا متولد شد. خرید گرانترین باغ و ساختمان در «ناپل ایتالیا» باغ بزرگ و ویلای مجلل در «کاپری» و قصر مجلل هم در «سنت موریس» که زمستان ها را در آنجا می گذراند و خرید یک «جزیره» در اسپانیا به مبلغ ۷۰۰ میلیون دلار و بنای ساختمانی مدرن در مرکز این جزیره و خرید ملک بزرگ در منطقه کوههای «راکی» آمریکا به قیمت یک میلیون دلار تنها بخشی از ولخرجی های شاه بود. اطرافیان شاه نیز همینطور مثلاً شمس پهلوی در سال ۱۳۵۰ تپه ای در لس آنجلس به قیمت ۲۵ میلیون دلار خرید کرد یا اشرف پهلوی زمینی به مساحت 160 جریب در برلین خریداری کرد و خیال داشت یک خانه ۵۷ میلیون پوندی به مساحت ۳ هکتار ودر کنار آن دریاچه به مبلغ پنج و دو دهم میلیون لیر احداث کند. اما ثروت افسانه‌ای که شاه و خانواده‌اش در دوران ۳۷ ساله سلطنت خود از کیسه ملت جمع کرده بودند آیا در زمستان ۱۳۵۷ در ایران گذاشتند و با دست خالی سوار هواپیمای بویینگ شده و خاک ایران را به مقصد آمریکا ترک کردند؟ یا نه؟ پاسخی است که مقاله‌نویس «کریستین ساینس مانیتور» روزنامه پرتیراژ آمریکایی به این سوال پاسخ می‌دهد: این رسانه پولهایی که شاه با خودش به خارج برد را از میلیونها تا میلیاردها دلار برآورد کرده، از قول آقای «پل ادوایر» که وکیل ایران برای پا باز پس گرفتن اموال مسروقه انتخاب شده بود می نویسد: اگر همه چیز فراهم باشد لااقل پنج سال طول می‌کشد تا میزان دارایی شاه مخلوع اندازه گیری شود این برآورد را دیگران نیز تایید کردند و گفتند که شاه هنگام فرار از ایران در بعد از ظهر روز بیست و شش دی ماه 57 بیش از ۳۷ میلیارد دلار ثروت داشته که پدرش نیز زمانی که انگلیسی ها او را اخراج کرده بودند رسانه‌های غربی به او لقب ثروتمندترین تبعیدی را داده بودند.

محمد امین مرادی