آیت‌الله سیدحسین حسینی شاهرودی، از علما و مراجع تقلید قم شامگاه ۲۸ بهمن در همایش «مؤمن قریش» که در حسینیه سجادیه شهرستان کارون برگزار شد، گفت: حضرت ابوطالب حق زیادی بر گردن اسلام دارد و این مطلب در تاریخ ثابت شده است که حضرت ابوطالب برای نشر اسلام تلاش کرد. این تلاش از دو جهت بود، جهت اول، حمایت ایشان از شخص پیامبر اسلام(ص) و پناه دادن به ایشان بود و تا زمانی که حضرت ابوطالب حضور داشت، پیامبر(ص) از اذیت‌های قریش در امان بودند.
وی ادامه داد: در کتاب تذکرة‌الخواص ابن جوزی از علمای اهل سنت، بیان شده است شخص ابوطالب باعث حفظ مومنان بود. این تأثیر مستقیم حضرت ابوطالب در حفظ اسلام نیز بود. از طرف دیگر وی از طریق فرزندش علی بن ابیطالب(ع) نیز در حفظ اسلام موثر بود، چراکه عمل فرزند به پدرش منسوب می‌شود. بنا به گفته ابن ابی الحدید:
لَوْلا اَبُوطالِبٍ وَ ابْنُهُ / لَما مَثِّلَ الدِّينُ شَخْصاً فَقاما
فَذالكَ بِمَكَّةَ آوي وَ حامي / وَ هذا بِيثرْبَ جَسَّ الْحَماما
اگر ابوطالب و فرزندش نبودند، هیچ گاه دین استوار و پابرجا نمی شد. آن یک (ابوطالب) در مکه پیامبر را حمایت کرده و مأوی داد و این دیگر (علی بن ابی طالب) در مدینه او را یاری کرد.
این عالم دینی ادامه داد: از حضرت فاطمه(س) نقل شده است که حضرت علی(ع) هر فتنه‌ای را در مدینه از بین می‌برد. در برخی از تواریخ وارد شده است که برخی از طریق حضرت امیرالمؤمنین به دین اسلام ایمان آوردند. قضیه آن این گونه است که یک شخص یهودی در مسیر حرکت پیامبر(ص) بر لباس ایشان خاکستر می‌ریخت، بعد از مدتی مرد یهودی بیمار شد، طبیعتا چند روز عمل او در آلوده کردن لباس پیامبر(ص) متوقف شد. پیامبر جویای او شدند و وقتی دانستند بیمار شده به عیادت او رفتند و گفتند حق همسايه آن است که به عیادت او برویم. مرد یهودی بعد از آن عیادت، اسلام آورد. سال‌ها گذشت. پیامبر(ص) از دنیا رفتند و شرایط آن گونه شد که حضرت علی(ع) را به زور به مسجد آوردند. یک یهودی در آنجا وقتی شرایط را دید شهادتین را بر زبان آورد و مسلمان شد. یهودی اول به او گفت چرا آن روز که پيامبر(ص) به عیادت من آمدند، ایمان نیاوردی و الان شهادتین را گفتی؟ یهودی تازه مسلمان گفت آن روز احتمال دادم که او پیامبر نیست، بلکه سلطانی است که علی‌رغم میلش به عیادت تو آمده تا پیروانش را افزایش دهد. آن روز برای من یقین حاصل نشد که اسلام بر حق است، اما امروز دیدم دستی که در قلعه خیبر را از جا درآورد، بسته شده است. با اینکه قدرت او همچنان وجود دارد. با خود گفتم اگر او به دنبال قدرت و حکومت بود، با وجود آن قدرت این گونه صبر نمی‌کرد. این گونه دانستم اسلام دین حق است.
آیت‌الله حسینی شاهرودی افزود: اگر ابوطالب و فرزندش نبودند اسلام پابرجا و استوار نمی‌ماند و از این رو حق بزرگی بر گردن ما دارند.
وی اظهار کرد: در طول تاریخ شخصیت حضرت ابوطالب، آماج تیر تهمت‌ها و سخنان ناصواب شده‌اند. شخصیت ایشان مانند سپری بود که در مقابل دشمنی‌ها از رسول خدا(ص) حمایت می‌کردند، از این رو دشمنی‌ها متوجه ایشان می‌شد. احتمال دیگر این است که این تیر دشمنی‌ها متوجه شخص ابوطالب(ع) است. چرا؟ همان طور که حضرت علی(ع) فرمودند هر گاه انسان، امری را ناخوشایند بداند، از یاد آن، شنیدن درباره آن و دیدنش بیزار می‌شود و هر چه به آن تعلق داشته باشد دوست نمی‌دارد، آن گروه که با امیرالمؤمنین دشمنی دارند، نمی‌توانند به ایشان نسبت کفر بدهند، این اتهام را متوجه حضرت ابوطالب کرده‌اند. همانگونه که ابن ابی الحدید گفت ایمان حضرت ابوطالب را جز فرد جاهل یا فرد کینه توز انکار نمی‌کند.
این مرجع تقلید در پایان گفت: از دلایل ایمان حضرت ابوطالب، فرزندان و خاندان ایشان است که همه آنها به ایمان آن هم در مراتب بالای آن شناخته شده هستند. حضرت ابوطالب صرفا مؤمن نبود بلکه به قله ایمان رسیده بود و طبق برخی روایات، حضرت ابوطالب پیش از بعثت نبوی، بر مردم حجت بود.
انتهای پیام
