به گزارش خبرگزاری بسیج از یزد، منوچهر علینژاد در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه تعریف دقیقی از منظر جامعه شناسی برای افسردگی وجود ندارد، اظهار کرد: افسردگی با نگاه جامعه شناختی بر مقوله‌های فردی و نگرشی تاکید نمی‌کند بلکه افسردگی را معطوف به شرایط اجتماعی می‌داند و در این دیدگاه به بخشی که تحت کنترل افراد نیست می‌پردازد.
وی افزود: وقتی علم جامعه شناسی به بررسی این موضوع می‌پردازد افسردگی را نه تنها یک متغیر فردی، روانشناختی، ذهنی و درونی مطرح می‌کند بلکه متغیر اجتماعی می‌داند که شرایط اجتماعی بر آن موثر است.
استاد دانشگاه و عضو هیت علمی دانشگاه یزد افسردگی را متغیر تابع شرایط بیرونی دانست و تصریح کرد: بخشی از این شرایط قابل کنترل و بخش دیگر غیرقابل کنترل است و تاثیرات انباشته این موارد در کوتاه مدت و بلند مدت برای افراد شرایطی را رقم می‌زند که این شرایط دیگر برای افراد قابل کنترل نیست و به افسردگی اجتماعی نیز دامن می‌زند.
علینژاد با بیان اینکه افسردگی اجتماعی معلول ایجاد شکاف در وضعیت معمول با وضعیت مطلوب افراد است، عنوان کرد: انسان‌ها در مشکلات حامی ندارند و کاهش آستانه تحمل در مشکلات از دیگر مواردی است که باعث گسترش افسردگی اجتماعی می‌شود.
وی افزود: افسردگی از بعد اجتماعی بسیار فراگیرتر از بعد روانشناختی است، اما متاسفانه کمتر به آن توجه می‌شود.
این استاد دانشگاه با اشاره به کاهش سواد اجتماعی در کشور گفت: سرمایه فرهنگی و فردگرایی در حال افزایش و تغییر سبک زندگی باعث افزایش قابلیت‌های فردی شده است.
وی افزود: از سوی دیگر قابلیت‌های اجتماعی افراد تحت تاثیر قرار گرفته بنابراین نیاز است که هر فرد سواد اجتماعی خود را ارتقا دهد و حمایت‌های درون‌گروهی به مفهوم خانوادگی و حمایت‌های برون‌گروهی به مفهوم سازمانی نیز در این میان تقویت شود.
علینژاد بازتولید سرمایه و سواد اجتماعی، حمایت دولت برای هدایت جامعه به سمت میانگین‌های اجتماعی، کاهش نابرابری‌های نظام گسیخته در جامعه، افزایش امیدآفرینی و تغییر سبک زندگی را از جمله موارد موثر در زمینه تقویت شادکامی اجتماعی دانست.
