به گزارش خبرگزاری بسیج خوزستان؛ در این مراسم کودکان در شب ۱۵ ماه مبارک رمضان سروده هایی عربی با مضمون تبریک و شادباش میلاد کریم اهل بیت می خوانند و با مراجعه به منزل اهالی محل از بزرگترها نقل و شیرینی جات هدیه می گیرند.
این رسم به کوچه های مدینه می رسد؛ شبی که امام حسن مجتبی (ع) نخستین نوه پیامبر متولد می شود و عده ای قره‌العین گویان به معنای چشمتان روشن به پیامبر و امیرمومنان (ع) تبریک می گفتند و کامشان را شیرین می کردند.
واژه قره العین به مرور زمان در زبان های محلی به قرقیعان و سپس گرگیعان تغییر شکل پیدا می‌کند.
برخی تاریخ نگاران هم بر این نظرند که گرگیعان در اصل به‌معنای قرع باب یعنی کوبیدن در است.
در این مراسم کودکان دختر و پسر به میمنت میلاد امام دوم شیعیان، با به همراه داشتن کیسه‌هایی برای جمع آوری عیدی و شیرینی سنگ‌های کوچکی در دو دست می‌گیرند و با کوبیدن آن‌ها بر هم، اشعاری را می‌خوانند و طلب عیدی و شادباش می‌کنند.
گرگیعان و گرگیعان، الله یعصیکم رضعان
در این آیین دختران و پسران در حالی که دو سنگ در دست دارند با کوبیدن آن‌ها به یکدیگر عبارت گرگیعان و گرگیعان، الله یعصیکم رضعان را تکرار می‌کنند.
مراسم گرگیعان درحال حاضر در کشور‌های عربی به ویژه کویت و در میان شیعیان عربستان رواج بسیاری دارد.
