به گزارش خبرگزاری بسیج خوزستان؛ امام حسن مجتبی (ع) فرزند امام علی بن ابی‌طالب (ع) در شب نیمه ماه مبارک رمضان، سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود. در سن ۳۷ سالگی با وی برای خلافت و جانشینی امام علی (ع) بیعت شد.
مدت حکومت و زمامداری حضرتش شش ماه و سه روز به طول انجامید. پس از آن تحت شرایط و عوامل خاص اعم از فریبکاری معاویه و خیانت برخی بیعت کنندگانش در سال ۴۱ هـ. ق با معاویه صلح کرد و از کوفه به مدینه مراجعت کرد و مدت ده سال در مدینه زندگی کرد، سرانجام با دسیسه و نیزنگ معاویه به دست همسرش (جعده دختر اشعث کندی) به شهادت رسید، و در قبرستان بقیع در کنار قبر مادربزرگش (فاطمه بنت اسد) به خاک سپرده شد.
به اعتراف دوست و دشمن، امام مجتبی (ع) در کمالات و فضایل اخلاقی انسانی کامل بود: قرابت و نزدیکی آن‌حضرت به رسول الله (ص)، علاقه و محبت پیامبر نسبت به وی، دارا بودن بیشترین شباهت به رسول الله، یکی از مصادیق آیه تطهیر، حضور با پیامبر در جریان مباهله، تواضع و سخاوت فراوان، عبادت زیاد، به اتفاق برادرش (امام حسین) سرور جوانان بهشت بودن، برخی از بارزترین خصائص و ویژگی‌های اخلاقی و کمالات آن‌حضرت است.
کنیه و القاب
کنیه امام حسن مجتبی (ع) ابو محمد است. برخی گفته‌اند: این کنیه را پیامبر اکرم (ص) به امام حسن (ع) داد. در هفتمین روز ولادتش حضرت فاطمه (س) قنداقه امام حسن را خدمت پدر آورد و پیامبر (ص) نام حسن را بر وی نهاد.
لقب‌های آن‌حضرت عبارت اند از: سیّد، زکی، مجتبی و تقی.
امام حسن مجتبی (ع)؛ عابدترین، زاهدترین و با فضیلت‌ترین مردم زمانش بود و زمانی که عازم حج می‌شد، با پای پیاده می‌رفت و گاهی هم پا برهنه امام حسن زمانی که یاد مرگ می‌کرد می‌گریست و هنگامی که به یاد قبر و قیامت می‌افتاد، اشک از چشمانش سرازیر می‌شد.
درباره تاریخ شهادت امام حسن مجتبی (ع) در منابع اسلامی اختلاف نظر دیده می‌شود؛ پنجم ربیع الاول، و ۲۸ صفر سال پنجاه هجری که مشهور قول دوم است.
به مناسبت فرا رسیدن میلاد مبارک امام حسن مجتبی (ع) آیینهای جشن و شادباش در قالب سنت حسنه گرگیعان در جای جای شهر و روستاهای آبادان و خرمشهر برگزار شد. این مراسم در روستای سادات آبادان نیز برگزار شده است.
