به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ محمد حسینخانی_ روابط عمومی در یک عبارت و تعریف خلاصه نمی‌شود چراکه روابط عمومی به منزله آئینه تمام نمای سازمان و تشکیلاتش است. کارشناسان در روابط عمومی زمانی موفق خواهند بود که در وهله نخست صفر تا صد ماهیت، کارکرد و نقش‌آفرینی سازمان متبوع خود را بشناسند و در این راستا به نحو خوب و شایسته با استفاده از ابزارهای اطلاع‌رسانی، بتوانند آن را به مخاطبین و عموم جامعه منتقل و منعکس کنند.
همچنین شناخت سواد رسانه و کم و کیف‌های آن می‌تواند یک فعال روابط عمومی را در مأموریت خود یاری رساند؛ مخاطب شناسی و شناخت نیازهای عموم با بکارگیری شگردهای تبلیغاتی، اطلاع‌رسانی و رسانه یک ضرورت مهم و اثربخش برای اهالی روابط عمومی خواهد بود.
روابط عمومی را می‌توان نقطه ثقل دنیای هنر و ارتباطات دانست چراکه تلفیق این دو مهم می‌تواند تصویری صحیح از دستگاه مربوطه را به مخاطب عرصه کند و مشارکت و اعتماد مردم را به برنامه‌ها و عملکرد دستگاه‌های اجرایی جلب نماید.
روابط عمومی محلی که رقابت می‌آورد، الگو پروری می‌کند و واگن‌های در راه مانده این حوزه را به تکاپو می‌اندازد و روح و جان مضاعفی به سازمان می‌بخشد. به راستی روابط عمومی را می‌توان خط کش و تراز ساختمان یک تشکیلات دانست که با احصاء نقاط قوت یا کاستی‌ها، مدیران را در اجرای مأموریت‌ها یاری می‌رسانند.
رساندن صدای رسای مطالبات عموم و خواسته‌ها و نیازهایشان به مسئول یا مدیرکل یک وجه دیگر حقیقت محوری یا به تعبیری عدالت گستری در سطح یک سازمان است، از این‌رو جایگاه روابط عمومی به عنوان پل ارتباطی میان مردم و کارگزاران، بسیار مشهود و ملموس است؛ و به طور قطع بدون وجود نیروهای شایسته، توانمند و متخصص که کار در روابط عمومی را افتخار بدانند تحقق چنین انتظاراتی میسر نخواهد بود.
اصلاح نگرش و بهبود وضعیت از سوی سیاستگذارن در حوزه و جایگاه روابط عمومی و نقش گسترده آن یک ضرورت مهم، قطعی و فوری است که بایستی مسئولان و مدیران برای آن چاره‌اندیشی کنند و توانمندی و ارتقاء آن را در صدر برنامه‌های خود داشته باشند.
