مضیف نام سازه‌ای است که از نی و حصیر ساخته میشود که قدمت آن به چهار هزار سال قبل از میلاد و به دوره سومری‌ها باز میگردد. در ساخت مضیف از نی‌های کوتاه و پوست گرفته شده، نی‌های بافته شده یا حصیر و نی‌های بلند و با ارتفاع استفاده میشود. مضیف را میتوان محلی عمومی برای میزبانی از میهمان نام برد که توسط ریش سفید یا شیخ اداره میشود، معماری آن حلالی شکل بوده و کفش از فرش پوشیده میشود.
مضیف ویژگی بارزی چون خنک بودن در فصل گرما را داراست و به دلیل اینکه سریع آماده میشود نیز مورد توجه اعراب جنوبی جهت پذیرایی از میهمانان است. بر اساس باورهای فرهنگی، مضیف را رو به قبله و با ارتفاع کم میسازند که اشخاص با خم شدن در بدو ورود به میهمانان ادای احترام کنند. این سازه‌ها در ندارد و مفهوم آن این است که درهای این سازه بر روی میهمانان باز است. مضیف از زندگی‌های شهری بدور است و این نیز نماد سادگی زندگی عربهای جنوبی میباشد. این سازه برای اعراب اهمیت خاصی دارد، بطوریکه برای آن احترام و تقدسی در نظر گرفته‌اند. مضیف در میان اعراب از گذشته تا بحال مکان بزرگ برای پذایی مهمانان در ایام ومناسبت های مختلف ویک مکانی زیبا وجذاب برای برگزاری جلسات، رفع اختلافات عشایری، برگزاری مراسم و جشن ها و پذیرایی از مهمانان بوده است.
در مناسبتهای مختلف، اعراب برای دید و بازدید از شیوخ و بزرگان عشایر به مضیف میروند و این نشان از مهمان نوازی گرم خوزستانی‌ها دارد. فرصت مناسب برای مرور سنت‌ها و آداب و رسوم اعیاد است و مهمان‌نوازی رسمیست که در مضیف‌ها بیشتر دیده میشود. در پشت این سازه‌ها، آداب و رسوم خاصی قرار دارد. این سازه‌ها را هر کسی توان ساختنش را ندارد و امروز نیز تقریبا به فراموشی سپرده شده‌اند. کسانی که به مضیف وارد میشوند توسط میزبانان به گرمی مورد استقبال قرار میگیرند و میزبانان کسانی را که از دور هم به مضیف‌ها نزدیک میشوند، میهمانان خود خطاب میکنند.
یکی از رسوم پذیرایی در مضیف‌ها، مراسم قهوه خوری است. اولین چیزی که بعد از استقبال میهمانان در مضیف از آنها پذیرایی میشود، فراهم نمودن قهوه است که وسط فضای آن یک اجاق به نام موگد جهت درست کردن قهوه قرار داده میشود. قهوه در نوعی فنجان خاص بدون دسته ریخته شده و با دست راست به میهمانان تعارف میشود و میهمانان باید قهوه را بدون قرار دادن فنجان بر روی زمین بنوشند. در پذیرایی، ابتدا از سادات شروع میشود زیرا آنها بر این باورند که آنها از احترام و شان خاصی برخوردارند. از دیگر مراسم قهوه خوری در مضیف این است که ساقی برای ریختن قهوه در فنجان صدایی با قهوه دان ایجاد میکند ومیهمان با این صدا متوجه می شود که قهوه برای آن ریخته شده است وساقی بدون هیچ حرفی قهوه را به او تعارف می کند.
