کشاورزان طبیعت را تخریب کرده و اکوسیستم را بر هم زده اند

کشاورزان شهرستان ری هر ساله دو نوبت اقدام به برداشت محصول از اراضی کشاورزی خود می کنند؛ آنان در اواخر فصل زمستان عملیات کاشت گندم را انجام می دهند و در خرداد ماه محصول گندم را برداشت می کنند؛ بلافاصله بعد از چیدن گندم زمین را برای کاشت ذرت علوفه ای و دامی آماده می سازند. (اما در سایه نبود نظارت کارشناسان کشاورزی و مسئولان مربوطه)، به تصور اینکه خاکستر حاصل از سوزاندن کاه و کلش و باقی مانده ساقه های گندم موجب تقویت زمین می شود، اقدام به آتش زدن اراضی کشاورزی می کنند.

 از سوی دیگر کشاورزان اعتقاد دارند که سوزاندن بقایای ساقه های گندم کشت اول و ساقه های ذرت در کشت دوم، موجب از بین رفتن آفات و علف های هرز می شود در حالی که این اقدام آنها خسارت های سنگینی بر اکوسیستم و طبیعت وارد کرده است و بسیاری از موجودات مفید موجود در خاک و هوا در میان آتش از بین می روند و گونه های مقاوم نیز از منطقه آتش می گریزند و در سایر مناطق    تجمع می کنند. بسیاری از باغداران افزایش آفت ها در میان درختان  باغ ها را علت آتش زدن کاه و کلش می دانند و اظهار می کنند که این نوع حشرات مقاومت بالایی در مقابل سم دارند و برای مبارزه با آنها باید چندین مرحله   سم پاشی شود.

 از سوی دیگر؛ کشاورزان برای آبیاری (گندم و ذرت) از (آب های آلوده و لش آب) استفاده می کنند که  در این روان آب ها   که از سطح شهر   به سوی زمین های کشاورزی هدایت میشود، انواع و اقسام دانه ها   و آفات و نباتات و علف های هرز موجود است که دوباره وارد زمین می شود و  در میان محصولات گندم و ذرت  رشد می کند.

  آتش زدن زمین علاوه بر ایجاد آلودگی هوا، گرم شدن زمین و گازهای گلخانه ای، خاک حاصلخیز کشاورزی را می سوزاند و مواد مقوی و مغذی آن را از بین می برد که علاوه بر از بین رفتن تعداد زیادی از موجودات  باعث هجوم جانوران مختلف نظیر جوندگان، خزندگان و حشرات  به مناطق دیگر از جمله مناطق مسکونی می شود . در عین حال؛ بسیاری از روستائیان از افزایش پشه، مگس و سایر حشرات به خانه ها و محل سکونت خود ابراز ناراحتی می کنند اما دلیل این موضوع را که خودشان باعث ایجاد آن شده و به آن دامن زده اند، نمی دانند.

 ماده ۲۰ قانون هوای پاک

براساس ماده ۲۰ قانون هوای پاک، مصوب 25 تیر ماه سال 96 مجلس شورای اسلامی؛ انباشت پسماندهای بیمارستانی و صنعتی در معابر عمومی و فضای باز یا سوزاندن آنها و انباشتن پسماندهای خانگی و ساختمانی در معابر عمومی و فضای باز خارج از مکانهای تعیین شده توسط شهرداری ها و دهیاری ها یا سوزاندن آنها و همچنین سوزاندن بقایای گیاهی اراضی زراعی پس از برداشت محصول ممنوع بوده و متخلف حسب مورد به جزای نقدی درجه شش موضوع ماده (۱۹) قانون مجازات اسلامی محکوم می‌شود. وزارت جهاد کشاورزی مکلف است مفاد این ماده را به طرق مقتضی به اطلاع بهره برداران بخش کشاورزی، عشایری و منابع طبیعی برساند.

   علی اشرف خانلری