انسانهای واقعی موفق کسانی هستند که در دوران غیبت طوری رفتار میکنند که موقع ظهور به درد امام زمان بخورند.

‌

به گزارش خبر گزاری بسیج از لشکر14 امام حسین(علیه السلام)، به مناسبت ایام محرم ششمین محفل روضه حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) همراه با سخنرانی حاج آقا لاری زاده و مداحی کربلایی مرادی با حضور کلیه کارکنان پایور و وظیفه لشکر14 امام حسین(علیه السلام) در محل حسینیه ثارالله این لشکر برگزار گردید.

حاج آقا لاری زاده در جلسه روضه با اشاره به موضوع عزت یافتن پیش خدا گفت: در واقعه کربلا نامه های مختلفی برای امام آمد که واقعه عاشورا رخ ندهد، اما تقدیر خداوند چیز دیگری بود، چرا که هرکس  قیام امام حسین(علیه السلام) وصل شد عزت یافت وهرکسی هم الان وصل شود عرت می یابد.

این سخنران بیان داشت:عواملی که باعث شد یاران امام حسین(علیه السلام) همگی عزت مند شوند چند نکته اساسی بود: 1. اتصال به خدا و حجتهای خدا: انسانهای واقعی و موفق کسانی هستند که در دوران غیبت طوری رفتار میکنند که موقع ظهور به درد امام زمان بخورند، یاران امام حسین(علیه السلام) کسانی بودند که بعضی ها به خدا متصل بودند اما به امام حاضر وحجت خدا روی زمین متصل نبودند، مثل زهیر مثل حرابن ریاحی، این اشخاص بعدها با رفتار درست، با ادای احترام و ادب به امام حسین(علیه السلام) حجت خدا را یافتند وامام حاضر و حجت خدا را یاری کردند، اینها به موقع به درد امام در واقعه عاشورا خوردند، پس ما هم باید طوری رفتار کنیم که در زمان ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بتوانیم حجت خدا روی زمین را به موقع یاری کنیم.

حاج اقا لاری زاده در ادامه افزود: از دیگر عوامل عزت یافتن، 2.دوری از گناه است، 3.دوری از طلب کردن نزد مردم است، با عزت خود بسازیم اما در کارها و مایحتاج زندگی از مردم طلبی نداشته باشیم. 4.حفظ ظواهر مثل حفظ زبان، حفظ چشم، حفظ گوش، حفظ فکر و... 5. با احسان قول وسخن گفتن، در قرآن آمده( قولو للناس حسنا) با مردم به نیکی و مهربانی سخن بگویید. 6. گذشت وایثار: ایثار، مقدم داشتن دیگری بر خود است، چه در مسائل مالی و چه در موضوع جان، این صفت نیک یکی از خصلت‌های ارزشمند اخلاقی است که در قرآن کریم و روایات، مورد ستایش فراوان است و از وارستگی انسان از خودخواهی سرچشمه می‌گیرد، قرآن از مومنانی یاد می‌کند که با آن که خودشان نیازمندند، دیگران را بر خویشتن مقدم می‌دارند: (و یُوثِروُنَ عَلی اَنفُسِهِم وَ لَو کانَ بِهِم خَصاصَةٌ)، گذشتن از خواسته‌های خود و نیز چشم پوشیدن از آنچه مورد علاقه انسان است، اوج ایثار، ایثار خون و جان است. ایثارگر، کسی است که حاضر باشد هستی و جان خود را برای دین خدا فدا کند، یا در راه رضای او از تمنیّات خویش بگذرد.

این سخنران در ادامه افزود:در صحنه عاشورا، نخستین ایثارگر، سیدالشهدا علیه‌السلام بود که حاضر شد فدای دین خدا گردد و رضای او را بر همه چیز برگزید و از مردم نیز خواست کسانی که حاضرند خون خود را در این راه نثار کنند، و با او همسفر کربلا شوند، اصحاب آن حضرت نیز، هر کدام ایثارگرانه جان فدای امام خویش کردند. در طول حوادث عاشورا نیز صحنه‌های زیبایی از ایثارگری دیده می‌شود.