به گزارش خبرگزاری بسیج از گلستان؛سردار شهید سید مهدی حسینی واعظ فرزند آقامیر به سال 1340 در خانواده ای مذهبی در شهر رامیان و در همسایگی مسجد جعفری رامیان به دنیای خاکی پا گذاشت.تحصیلات را از مکتب خانه شروع کرد و سپس به مدرسه راه یافت. تحصیلات ابتدایی وراهنمایی را در ازدگاهش سپری کرد و در دوران نوجوانی به تهران مهاجرت کرد و در کارگاه خیاطی مشغول به کار شد.
قسمتی از وصیتنامه:
وقتي خبر شهادت من راشنيديد ناراحت نشويد بلكه خوشحال شويد وبگوييد كه مهدي تازه متولد شده وشيريني وشربت پخش كنيد .
ضمناًاگر مي شود جنازه ام را تشيع نكنيد چون پيش شهداي كربلا و17شهريور خجالت مي كشم وبرسنگ قبرم بنويسيد پركاهي هديه به امام زمان(عج) وهر كجائي كه پدرومادر عزيزم گفتند مرا دفن كنيد وبرايم فقط دعا كنيد كه خدا گناهان من را ببخشد.
پدرومادر عزيزم مبادا گريه كنيدوناراحت شويد چون من به رهبرم به حسين زمان لبيك گفتم ودر ضمن مگر من از امام حسين واز علي اكبر از قاسم داماد ومگر از بهشتي ها ومطهري ها عزيزترم مگر شما نمي گفتيد كه ما براي اسلام عزيز از جان ومال وفرزندانمان بايد بگذريم پس راهم را ادامه دهيد .برادرانم را بفرستيد تا فنون نظامي را خوب ياد بگيرند وبه كلاسهاي عقايد احكام اسلامي بفرستيد واينكه اگر به منافقي برخورد كردند اول با ارشاد وگرنه با مشت وسلاح ايمان آنرا خورد كنند وديگر به جبهه ها بفرستيد تا سنگرها را پركنند وپيام شهدا رااز زبان خودشان بشنوند.
انتهای پیام/