امروز بیست و هشتم آبان ماه برابر با پنجم جمادی‌الاولی مصادف با ولادت پر از خیر و برکت عقیله بنی هاشم و پیام رسان دشت کربلا حضرت زینب (س) است که در تقویم رسمی کشور به نام روز پرستار و بهورز شناخته می‌شود. علت نام‌گذاری ولادت حضرت زینب (س) به نام روز پرستار و بهورز؛ مراقبت ایشان از حضرت امام سجاد (ع) -که در کربلا به خواست خدا بیمار بود - و جلوگیری از انقطاع امامت، و هدایت کاروان مصیبت زده اسرا در طی مسیر و نگهداری زنان و کودکان از تهدیدهای دشمن بود.
بانویی که نقش خواهر، مادر، مدیر، پرستار و سخنور بسیار توانا را در جریان عاشورا ایفا کرد و الگویی برتر برای تمامی زنان جهان در هر نقطه از این کره خاکی هستند. ایشان مادر دو شهید و خواهر چند شهید و دختر شهید، مظهر شجاعت و صلابت بود که با جهاد تبیین خود عاشورا و نهضت خونین برادرش حضرت امام حسین (ع) را زنده نگه داشت. آری کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب (س) نبود؛ سر نی در نینوا می‌ماند اگر زینب (س) نبود. آن خطبه غرا و دشمن‌شکنی که حضرت زینب (س) در مجلس یزید ایراد نمود در آن شرایط سخت و اسارت همه را به اعجاب وادار کرد.
آری معرفت حضرت زینب (س) به توحید ناب؛ به خدا، به رسول خدا، به عالم غیب، به عقاید حقه و به امام زمان خویش در حد اعلاست. بصیرت حضرت زینب (س) هم خود مثال زدنی است؛ بصیرت یعنی آگاهی عمیق و همه جانبه، یعنی هوشیاری، تیز بینی، دشمن شناسی، تشخیص درست حق و باطل و تجزیه و تحلیل حوادث. حضرت زینب (س) در میدان بصیرت، بزرگ معلم بصیرت است و بعد از حادثه کربلا چه زیبا فرمودند که «ما رایت منه الا جمیلا». حضرت زینب کبرا (س) آن پرستار دلسوز و مهربان، هم برای مردان و هم به ویژه برای زنان جامعه ما الگوست لذا زنان و دختران جامعه ما مفتخر هستند که در طول تاریخ انقلاب اسلامی به آن حضرت تأسی کردند. هم در جریان اصل پیروزی انقلاب و هم در هشت سال دفاع مقدس با بذل مال و فرزند و تلاش زینبی وار راه آن حضرت را ادامه دادند.
شاید بسیاری از خوانندگان محترم این نوشتار قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی را به یاد نمی‌آورند؛ در آن زمان روز تولد فلورانس نایتینگل، پرستار ۲۰۰ سال گذشته فلورانسی، در تقویم ما روز پرستار شناخته می‌شد، اما با انقلاب اسلامی، این روز به تولد حضرت زینب (س)، بزرگ بانوی جهان اسلام تغییر کرد تا الگوی برتری با فرهنگ و دین ما باشد.
آری مقام پرستار در دین مبین اسلام و در فرهنگ تشیع جایگاه بسیار با عظمتی دارد و احادیث و روایات فراوانی از پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) و امامان معصوم (ع) درباره پرستاری، محبت و خوش رفتاری با بیماران به جای مانده است و جا دارد به نوبه خود از زحمات این فرشته‌های زمینی که هیچ‌گاه از مراقبت و پرستاری خسته نمی‌شوند و با اخلاص و ایثار مراقب بیماران هستند تشکر ویژه‌ای داشته باشم.
قطعاً تمامی مردم ایران به یاد دارند در روزگار کرونایی، پرستاران بیش از گذشته فداکاری کردند و به این دلیل که سلامت بیمارشان یک لحظه به خطر نیفتد، چشم بر هم نگذاشتند و حتی خودشان در برابر خطر همیشگی قرار داشتند و برخی از آنان نیز به مقام والای شهادت در راه سلامت مردم نائل شدند.
حسن ختام این نوشتار را به فرمایشی از پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) اختصاص می‌دهیم، آنجا که می‌فرمایند :《هر کس یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند خداوند متعال او را با ابراهیم خلیل محشور می‌کند و به سان برقی پُر درخشش، از صراط میگذرد.》 منبع: بحارالأنوار، جلد 81، صفحه 225، حدیث 35 دانش نامه احادیث پزشكی: 1 / 180
