می‌توانستم در یک جا بنشینم، اما وزنه برداری گوانجو را فتح کردم

نیکو روزبهانی وزنه بردار پارالمپیکی مسابقات گوانجو، از زندگی ورزشی خود می‌گوید.
کد خبر: ۹۵۶۱۰۴۷
|
۱۲ آذر ۱۴۰۲ - ۲۰:۵۱

مسابقات پارالمپیک گوانجو، تنها یکی از عرصه‌هایی بود تا اقتدار زن ایرانی را در ورزش به جز نقش مادر بودن، همسر بودن، خواهر بودن و فعالیت اقتصادی به من و جهان یادآور بشود.

زنان همیشه در صحنه‌های سخت قشنگ‌ترین و با صلابت‌ترین نقش‌ها رو می‌آفرینند.

این داستان زنی از زنان پر افتخار میهن ما است که دوست دارم شما هم با شنیدن آن به خودتون و زنان کشورمون افتخار کنید تا با یقین دوباره به منویات مقام معظم رهبری مبنی بر حضور پر شکوه زنان در عرصه‌های مختلف فرهنگی، هنری و ورزشی در مسیر رشد و بالندگی زنان و دخترانمان قدم برداریم.

سیده زهرا فوج خبرنگار خبرگزاری بسیج از البرز، در گفتگو تفصیلی با وزنه بردار پارالمپیکی کشور، از حضور زنان در عرصه‌های مختلف می‌نویسد؛ این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
می‌توانستیم در یک جا بنشینم، اما وزنه برداری گوانجو را فتح کردم
لطفا خودتان را معرفی کنید و انگیزه شما برای فعالیت در عرصه ورزشی چه بوده است؟
نیکو روزبهانی هستم، من علاقه زیادی به ورزش داشتم و دارم

چرا وزنه برداری؟
عاشق وزنه برداریم و این ورزش را به عنوان حرفه قهرمانی انتخاب کردم

موانع حضور شما در عرصه ورزشی چه بوده است و آن را چگونه احصا کرده اید؟
موانعی نداشتم و در این با همراهی خانواده به سوی قله حرکت کردم و برای من هیچ کاری سخت نیست؛ چون با تلاشم همه مشکلاتم را برطرف می‌کنم

به عنوان یک ورزشکار موفق توصیه و پیشنهاد شما برای حضور جوانان در عرصه‌های ورزشی چیست؟
کسی که واقعا علاقه به ورزش خاصی دار، با تلاش و پشتکار این مسیر را ادامه می‌دهد و حتما به نتیجه می‌رسد

به نظر شما ناتوانی حرکتی محدودیت است؟
اصلا اتفاقا باعث می‌شود، تمام توان خود را به سمت اهدافی که می‌خواهید ببرید و به آن برسید

چطور به ناتوانی حرکتی دچار شدید؟
من از دوسالگی بر اثر تب شدید دچار فلج اطفال از ناحیه دوتا پا شدم

بعضی از خانواده‌ها فکر می‌کنند، وقتی فرزند معلول دارند و معتقد هستند نباید آن‌ها را برای ورزش تشویق کنند، تا خدایی نکرده در روحیه آن‌ها تاثیر منفی بگذارد، به نظر شما درست است؟
خیر، ورزش روحیه، انگیزه و اعتماد بنفس را بالاتر می‌برد و این شروع جدید زندگی برای ما است

ورزش جانبازان و معلولین در ایران به نظر شما چه اوضاعی دارد؟
از نظر توانایی فردی که همه خداراشکر قدرتمند و قوی اند، ولی از دیدگاه امکانات متاسفانه خیلی توجه نمی‌شود

اولین مسابقاتی که در آن بازی کردید، چه زمانی بود؟
من کمتر از یک سال ورزش را شروع کردم که اولین مسابقه ام قهرمانی کشوری بود که اسفند ۱۴۰۱ برگزار و توانستم مدال طلا را بگیرم و بعدش انتخاب شدم برای حضور در تیم ملی کشور

فکر می‌کردین یک روز در این جایگاه ورزشی باشید؟
بله، چون واقعا در خودم، می‌دیدم

چند دوره در پارالمپیک شرکت کردین؟
گوانجو اولین دوره مسابقات پارالمپیکی من بود

اولین بازی در پارالمپیک چطور بود؟
سطح مسابقه خیلی بالا بود و برای اولین بار تجربه خیلی خوبی بود

شرایط خودتان در مسابقات چطور بود؟
خیلی تلاش کردم و بدنم آماده بود و به نتیجه رسیدم
می‌توانستیم در یک جا بنشینم، اما وزنه برداری گوانجو را فتح کردم
بهترین دوست و رفیقتان کیست؟ (بهترین همراه)
بهترین رفیق و دوستم مادرم و دخترم هستند

بدترین خاطره ورزشی شما چیست؟
تقریبا دوماه پیش مسابقه جهانی تو دبی آن جا نتوانستم نتیجه بگیرم، چون تجربه مسابقه برون مرزی نداشتم

بهترین خاطره ورزشی شما چیست؟
لحظه‌ای که مدال به گردنم انداختند، بهترین لحظه زندگیم بود

اوقات فراغت را بیشتر به چه کاری مشغولید؟ ورزش کردن و در کنار خانواده بودن

طرفدار چه ورزش دیگری هستید؟ تنیس روی میز

در بخش پارالمپیک حمایت لازم مسئولین صورت می‌گیرد؟ خیر، لازم است امکانات و حمایت‌ها بیشتر شود و نیز دیدگاه جامعه نسبت به فعالیت‌های ما تغییر کند
می‌توانستیم در یک جا بنشینم، اما وزنه برداری گوانجو را فتح کردم
از افتخارات خود بگویید:
من ده سال در تنیس روی میز فعال بودم، آن جا نیز مدال برنز قهرمان کشوری و چند مدال طلا استانی گرفتم و به اردوی تیم ملی تنیس روی میز دعوت شدم

نظر شما درباره‌ی ورزش معلولین چیست؟
اگر امکانات باشد، ورزشکاران بیشتری می‌توانند حضور داشته و استعداد‌های خود را نمایان کنند

به نظر شما چرا مهاجرت ورزشکاران زیاد شده است؟
چون واقعا در کشورمان امکانات کم و از نظر اقتصادی شرایط سخته است

سخن آخر شما

امیدوارم آنقدر امکانات و شرایط، مناسب باشد که هیچ معلولی در خانه نباشد

ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار