شرح دیدار شیخ نجفی با امام زمان(عج)/ فضیلت انتظار در روایات
آیت الله سید علی مقدم قوچانی، استاد اخلاق حوزه علمیه و نویسنده و محقق، در نشست «ویژگی های منتظران در عصر ظهور» در مسجد علوی تهران، با بیان اینکه حضرت مهدی (عج) تنها فرزند امام حسن العسکری در نیمه شعبان سال ۲۵۵ به دنیا آمدند، گفت: ایشان ۵ سال تحت تربیت پدرشان قرار گرفتند، یکی از مهمترین کارهایی که در این ۵ سال انجام شد معرفی امام مهدی (عج) به عنوان جانشین و امام بعدی بود. روزی عثمان بن سعید به همراه تعدادی از شیعیان خدمت امام حسن العسکری (ع) رسیدند و درباره جانشین ایشان سوال کردند، بعد از مطرح شدن سوال کودکی نورانی وارد مجلس شد، امام حسن العسکری(ع) رو به کودک فرمود «ایشان همان جانشین من هستند و بعد از من ایشان را همراهی کنید و نگذارید در دین تفرقه ایجاد شود.»
چهار نائب خاص امام زمان (عج)
استاد اخلاق حوزه علمیه و نویسنده و محقق افزود: شروع غیبت صغری با آغاز امامت حضرت مهدی (عج) از سال ۲۶۰ شروع شد. در غیبت صغری امام زمان علیه الاسلام، شیعیان را از طریق ۴ واسطه رهبری میکردند. نخستین نایب خاص حضرت مهدی عجل الله فرجه ، ابوعمروعثمان بن سعیدعمری بود. محمّدبن عثمان، دومین نایب از "نواب چهارگانه" امام زمان عجل الله فرجه و فرزند نایب اول است. سومین سفیر خاصّ از سفیران چهارگانه حضرت مهدی عجل الله فرجه ، محدث، فقیه و متکلم شیعی ایرانی، حسین بن روح نوبختی است. وی در میان شیعیان بغداد، شهرت ویژه ای داشت و یکی از افراد مورد اطمینان و اعتماد محمّدبن عثمان عمری بود. ابوالحسن علیبن محمّد سمری، چهارمین و واپسین سفیر حضرت ولی عصر عجل الله فرجه است. وی پس از رحلت حسینبن روح به مقام سفارت منصوب شد و مدت سه سال عهدهدار این منصب بود.
فضیلت انتظار
وی افزود: پیامبرگرامی اسلام (صلیالله علیه و آله و سلم) فرمودند: «افضلُ اَعمالٍ اُمّتی اِنتظارُ الفَرَج: افضل اعمال امت من انتظار فَرَج و ظهور امام زمان علیهالسلام است». (الشِّهاب فیالحِکَم و الآداب، ص ١٦). مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام) فرمودند: «اِنتَظِروا الفَرَجَ وَلا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله: همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحبالزمان علیهالسلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید» (بحار، ج ١٥، ص ١٢٣).
آیت الله مقدم قوچانی درباره اهمیت امام گفت: طبق روایات و تصریح قرآن، امامت از صول دین است. پیامبرگرامی اسلام (صلیالله علیه و آله و سلم) فرمودند: «مَن اَنكَرَ القائِمَ مِن وُلدی أَثناءَ غَیبَتِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیَّةً: کسی که قائم(مهدی) را که از فرزندان من است در دوران غیبتش مُنکِر شود، بر حالت جاهلیت قبل از اسلام از دنیا خواهد رفت» (منتخبالاثر، ص ٢٢٩).
درباره پیش بینی کنندگان زمان ظهور
استاد اخلاق حوزه علمیه و نویسنده و محقق درباره کسانی که زمان ظهور حضرت را بیان می کنند، گفت: امام جعفرصادق (علیهالسلام): «كَذَبً الوَقّاتون، إنّا اَهلُ بَیتٍ لانُوَقِّتُ: دروغ میگویند کسانی که زمان ظهور حضرت را پیشگوئی میکنند. ما خاندان اهل بیت برای فَرَج حضرتش زمان معین نمیکنیم» (بحار، ج ٥٢، ص ١١٨).
ماجرای حیرت برانگیز تشرف شیخ نجفی به محضر امام زمان (عج)
وی در ادامه درباره زیارت امام زمان علیه الاسلام گفت: کسانی که امام زمان علیه الاسلام را زیارت می کنند، آن را به زبان نمی آوردند و کسی که ادعای دیدار حضرت را می کند، نباید حرفش را قبول کرد. بسیاری از علما و بزرگان حوزه های علمیه، حضرت مهدی علیه السلام را زیارت کرده اند. «. محمد حسن نجفی، با ۳ مشکل روبه رو شده بود: سینهاش، دچار خونریزی شده بود. در فقر شدیدی زندگی میکرد. دوست داشت با زنی ازدواج کند که خانواده آن زن، به سبب فقرش با این ازدواج، مخالفت میکردند. هنگامی که از حل این ۳ مشکل ناامید شد، قرار گذاشت ۴۰ شب چهارشنبه به مسجد کوفه برود؛ چون بین مؤمنین، مشهور بود هر کس، ۴۰ شب چهارشنبه به زیارت مسجد کوفه برود، حتماً امام زمان علیه السلام (ع) را خواهد دید.
این مرد به امید تشرف یافتن به دیدار امام (ع) و عرضه داشتن این ۳ حاجت، خدمت آن حضرت، این عمل را به خوبی انجام داد. شب آخر رسید که شبی سرد بود و باد تندی میوزید؛ آن مرد، روی نیمکت خارج از مسجد نشسته بود و نمیتوانست، داخل مسجد بنشیند؛ چون هنگام سرفه از سینهاش، خون بیرون میآمد؛ با خود فکر میکرد، آیا با اینکه در هفته آخر این ۴۰ شب است، توفیق زیارت حضرت مهدی علیه اسلام (ع) نصیبش میشود؟ آماده شد برای خود، قهوه درست کند؛ پس آتش به راه انداخت در این هنگام ناگهان مردی را دید که به طرف او میآمد، ناراحت شد و با خودش گفت: این اعرابی میخواهد، تمام قهوه مرا بخورد و چیزی برای من باقی نمیگذارد! میگوید: آن مرد، پیش من رسید، اسم مرا برد و سلام کرد از اینکه نامم را میدانست، تعجب کردم و از او پرسیدم: تو از کدام طایفهای، از طایفه فلان؟ فرمود: نه. تا اینکه اسامی طایفههای مختلف را بردم و او در پاسخ همه فرمود: نه. در آخر از من سؤال کرد: چه شده به این جا آمدهای؟ به او گفتم: برای چه این سؤال را میپرسی؟ فرمود: اگر بگویی، ضرر نمیکنی؟! سپس در کاسهای برای او قهوه ریختم، جلویش گذاشتم و او مقدار کمی از آن را نوشید؛ سپس فنجان را برگرداند و به من فرمود: تو آن را بنوش. من هم کاسه را از او گرفتم و بقیه قهوه را نوشیدم.
شروع به گفتن مشکلاتم کردم و به او گفتم: من در نهایت فقر هستم و از ۲ سال قبل، مبتلا به خونریزی سینه میباشم و علاقمند به زنی شدهام؛ ولی خانوادهاش از ازدواج او با من، امتناع میکنند؛ بعضی از علما مرا گول زدند و گفتند: برای حل مشکلاتت به امام زمان علیه الاسلام متوسل شو و ۴۰ شب چهارشنبه به مسجد کوفه برو تا حاجاتت برآورده شود، این همه سختی و رنج در این شبها را تحمل کردهام و این شب آخر است و من کسی را ندیدهام. در حالی که نسبت به گفتههای او غافل بودم به من فرمود: اما سینهات، خوب شد و بزودی با زن مورد نظرت، ازدواج خواهی کرد؛ ولی فقر تا پایان زندگیات با توست. هنگامی که صبح شد، احساس کردم، سینهام خوب شده، بعد از چند هفته با آن زن ازدواج کردم؛ ولی فقرم، همچنان باقی است.»
مهم ترین وظیفه شیعیان در دوره انتظار
آیت الله مقدم قوچانی ادامه داد: موضوعی مهم تر از امام زمان (عج) نباید در حیات شیعه وجود داشته باشد. اساسا شیعیان باید زندگی شان را بر مدار انتظار امام (عج) تنظیم کنند. سلام و عرض احترام از دور به محضر امام خوب است، اما هنر نیست؛ هنر این است که امام زمان (عج) را وارد زندگی مان کنیم. باید زندگی را بر محور پسند و رضایت امام زمان (عج) تنظیم کرد، نه اینکه برای مثال در بازار و وقت معامله، امام را فراموش و طوری عمل کنیم که ایشان راضی نباشند.
خوش به حال آنها که اگر همین الان حضرت حجت (عج) وارد زندگی و کاسبی شان شود، شرمنده نمیشوند. ما معتقدیم امام زمان (عج)، امام حی و حاضر هستند، هرچند که در میان ما ظهور ندارند؛ چنان که در روایت است ایشان در بازارهای شما رفت وآمد میکنند و روی فرش هایتان راه میروند.
یعنی ما حضرت حجت (عج) را میبینیم و نمیشناسیم! خیلی چیزها در این عالم وجود دارد که به چشم سر نمیآیند، اما در حیات ما منشأ اثر هستند و نباید از آنها غافل شد. بنابراین، باید ببینیم اعتقاد به حضور حضرت حجت (عج) بر زندگی ما چه تأثیری میگذارد. متأسفانه بیشتر ما کمبودی از غیبت و ظهورنکردن حضرت حس نمیکنیم و این خلأ را جدی نمیگیریم.
انتظار در روایات به عمل تعبیر شده است
استاد اخلاق حوزه علمیه و نویسنده و محقق ادامه داد: انتظار در روایات به عمل تعبیر شده است. یعنی انتظار حالتی است که انسان را به عمل وامی دارد و اگر این حالت به عمل نرسد، بالاترین عبادت محسوب نمی شود. وقتی در روایت گفته می شود کسی که انتظار امام زمان (عج) را بکشد، گویی در جنگ بدر و در کنار پیامبران شهید می شود، نشان دهنده مقام بسیار بالای انتظار است که چنین پاداشی به انسان منتظر می دهند. اگر در عمل کاری برای ظهور و آمدن این میهمان عزیز نکنیم، ما منتظر نیستیم و نباید خودمان را گول بزنیم و صرف این که شیعه هستیم بگوییم منتظر حضرت ولی عصر (عج) نیز هستیم.