به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور ، در دومین ماه از سال «جهش تولید با مشارکت مردم» و به مناسبت هفته کار و کارگر، جمعی از کارگران سراسر کشور صبح امروز (چهارشنبه) با حضور در حسینیه امام خمینی(ره) با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
در ذیل به بخشهایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار اشاره می شود:
خیلی از این جهت خرسندم بنده که این هفتهی کارگری وجود دارد که ما بتوانیم در این هفته با جمع کارگران مواجه بشویم، یک تشکر زبانی اقلاً بکنیم.
تشکر زبانی البته کافی نیست. لکن لازم است. بنده صمیمانه تشکر میکنم از زحمات کارگرانمان، از نجابت کارگران، از همت کارگران و از انشاءالله پیشرفت جامعهی کارگری.
کشورهای مختلف، ملتها، فرهنگهای مختلف، همه روز کارگر دارند. لکن نکته اینجاست که نگاه دنیای مادی به کارگر با نگاه اسلام به کارگر متفاوت است.
نگاه دنیای مادی به کارگر، نگاه ابزاری است، مثل پیچ و مهره، مثل خود ماشین. اسلام این جور نیست. اسلام نگاهش به کارگر و ارزشی که برای کارگر قائل است، ناشی است از ارزشی که برای کار قائل است. عمل، عمل. اسلام برای عمل ارزش ذاتی قائل است.
اسلام برای عمل ارزش ذاتی قائل است. این تعبیرات "عمل صالح" که در قرآن هست و در روایات متعدد انواع تعبیرات و تمجیدهایی که از عمل هست، مراد فقط نماز و روزه که نیست. عمل یعنی همهجور عملی. هم عملی که انسان میکند برای به عنوان عبادت، هم عملی که انسان میکند برای آوردن نان حلال در سفره.
من یعمل یزداد قوةً جامعهای که در آن کار وجود داشته باشد و عمل انجام بگیرد در او، قدرت و قوّت آن جامعه افزایش پیدا خواهد کرد. «و من یقصر فی العمل یزداد فترةً» آن جامعهای و آن فردی که در عمل کوتاهی بکند، سستی او روز به روز بیشتر خواهد شد. عمل قوّت ایجاد میکند، هم در فرد، هم در جامعه. عمل این است.
خب پس عمل ارزش ذاتی دارد در اسلام. کی این عمل را انجام میدهد؟ شما؛ کارگر. پس کارگر ارزش ذاتی دارد.
ما در شعار سال این چندساله، روی نقطههای حساس اقتصادی تکیه کردیم. امسال هم گفتیم جهش تولید، نه افزایش تولید، جهش! جهش چه جوری حاصل میشود؟ با مشارکت مردم. بنده عقیدهی راسخ دارم، نظر کارشناسان ما هم همه همین است، اگر که مردم وارد میدان اقتصاد بشوند، وارد میدان تولید بخصوص اگر بشوند، تولید جهش پیدا میکند.
تولید که جهش پیدا کرد، کشور ثروتمند میشود، آحاد مردم ثروتمند میشوند، کارگر جیبش پر میشود، دست کارگر پر میشود، اشتغال افزایش پیدا میکند، بیکاری کم میشود و مشکلات فراوان کارگری و اقتصادی در کشور از بین میرود.
یک کارگر ماهر و با روحیه و پرانگیزه نقشش در جهش تولید غیرقابل انکار است. کارگر و کارآفرین دو همکارند در خط مقدّم نبرد اقتصادی؛ امروز ما دچار یک نبرد اقتصادی هستیم دیگر، جنگ اقتصادی است. این جنگ هم مثل جنگ هشت سالهی اول انقلاب جنگ تحمیلی است.
آمریکا یک جور، کشورهای همراه آمریکا یک جور، دارند با ایران اسلامی و جمهوری اسلامی درواقع میجنگند. در این جنگ اقتصادی که ما داریم خط مقدّم و جبههی جلویی خط متعلّق به کارگر و کارآفرین است.
بهبود حال جامعهِی کارگری تأثیر بزرگی در بهبود حال کل جامعه دارد. ما آنطور که حالا به من گزارش کردند در حدود ۱۴ میلیون کارگر داریم که اگر با خانوادههایشان حساب کنیم بیش از ۴۰میلیون، چهل و چند میلیون انسان میشوند. خب چهل و چند میلیون یعنی نصف جمعیت کشور. اگر تلاشی انجام بگیرد، کاری انجام بگیرد که حال جامعهی کارگری خوب بشود این معنایش این است که حال نصف جامعهی کشور خوب شده.
یکی از مهمترین نیازهای جامعهی کارگری مسئلهی امنیت شغلی است.این کارگری که حالا با قناعت با نجابت مشغول کارش است لااقل بداند که آیندهی شغلیاش تضمین شده است. مشکلی برایش پیش نمیآید.
یک نکتهی دیگر مسئلهی بیمههاست.سیاستهای کلّی تأمین اجتماعی که شامل کارگر و غیرکارگر میشوند اینها مدتها پیش ابلاغ شده منتها تا حالا کارهایی که باید انجام بگیرد درست کامل انجام نشده.
من توصیهی جدیام به جامعهی کارگری این است. شما بدانید دارید ارزشآفرینی میکنید. مسئله فقط این نیست که کار میکنیم، نان حلال سر سفره میبریم، این هست البته اما فقط این نیست. شما کار که میکنید، دارید کشور را آباد میکنید. کار شما موجب آبادی کشور است. کشور که آباد شد، آبرو و سرافرازی به وجود میآید. کشور قدرتمند میشود.
دوم اینکه کار را امانت بدانید. این وظیفهای که به شما سپرده شده، این امانتی است دست شما. سوم اینکه کار را محکم انجام بدهید، متقن انجام بدهید.
یک نکته در مورد مسئلهی مشارکت مردم در تولید. خب، ما گفتیم جهش تولید با مشارکت مردم. حالا یک نفری فرض کنید که مایل است در جهش تولید شرکت کند، چطوری شرکت کند؟ چه کسی باید به او یاد بدهد؟
یکی از وظایف مهم مسئولین این است که بنشینند زمینههای حضور مردم و مشارکت مردم در تولید را، در کار تولیدی را تبیین کنند و زمینهها را آماده کنند. حالا یکیاش تعاون است. یکیاش کمک به کارهای خانگی است. یکی کمک به کارهای دستی است. یکی کمک به ایجاد شرکتهای دانشبنیان است.
البته صاحبنظران اقتصادی میتوانند راههای فراوان دیگری را ارائه بدهند که مشارکت مردم باشد. هم مشارکت در زمینهی مسائل صنعتی، مسائل خانگی، صنایع دستی، مسئلهی کشاورزی، مسئلهی دامداری، در همهی اینها مردم میتوانند مشارکت کنند. راهش باید به مردم نشان داده بشود. زمینهی مشارکت مردم فراهم بشود، آسان سازی بشود.
البته یک نکتهی دیگر هم هست که مربوط به دولت است. اعتبارات بانکی هم هدایت بشود به سمت تولید. امروز البته این جور نیست. باید بیشتر اعتبارات بانکی، تسهیلات بانکی به سمت تولید باید هدایت بشود که این را مسئولین بانکی باید بهش توجّه کنند.
وقتی راجع به مسائل اقتصادی صحبت میکنیم نمیتوانیم راجع به تحریمها بیتفاوت باشیم. راجع به تحریم ما سالهاست مواجهیم با تحریمهای شدید. تحریمهایی که خودِ تحریمکنندهها یعنی عمدتاً آمریکاییها و بعضی از اروپاییها به تبع آنها گفتند این تحریمهایی که نسبت به ایران انجام گرفته در تاریخ بیسابقه است.
هدف از این تحریمها چیست؟ آنها یک اهدافی را ذکر میکنند دروغ میگویند، هدف اینها نیست. بحث انرژی هستهای را مطرح میکنند، بحث نمیدانم سلاح هستهای را مطرح میکنند. بحث حقوق بشر را مطرح میکنند. اینها نیست مسئله. ما ایران را تحریم میکنیم به خاطر اینکه از تروریسم حمایت میکند، تروریسم کیست، مردم غزه. مردم غزه از نظر آن حضرات تروریستند. یک دولت خبیث جعلیِ غاصب بیرحمی در ظرف شش ماه نزدیک ۴۰ هزار آدم را که چند هزار نفرشان کودکند به قتل میرساند و قتلعام میکند او تروریست نیست، آن مردمی که زیر بمباران او هستند اینها تروریستند. پس این بهانهها بهانههای دروغین است. هدف از تحریم این مسائل نیست.
هدف از تحریم، در تنگنا گذاشتن ایران اسلامی است؛ میخواهند نظام اسلامی جمهوری اسلامی ایران را با تحریم در تنگنا بگذارند که چه بشود؟ که از خطوط استعماری و استکباری آنها تبعیت کند، تسلیم خواستههای زورمدارانه و توقعات قدرتطلبانهی آنها بشود، سیاستهایش را تابع سیاستهای آنها بکند.
حالا بعضی خیرخواهانه -نظرشان خیرخواهی است انشاءاللّه- مدام توصیه میکنند که خب آقا با آمریکا مثلاً [کنار بیاییم]. یک چیزی میگویم گوش کنید توقعات آمریکا که تمامی ندارد. در زمینههای سیاسی، در زمینههای اقتصادی، در تدابیر کلی کشور آنها تبعیت محض میخواهند. میگویند اصلاً در مقابل ما تسلیم بشوید، همان وضعی که بعضی از دولتها دارند که میبینید، میدانید ثروتشان در اختیار آنها، آبرویشان در دست آنها، سیاستشان به دنبالهروی از آنها است، آنها این را میخواهند. خب معلوم است که نظام اسلامی، غیرت اسلامی، ملت بزرگ و با سابقهی اسلامی محال است که تسلیم یک چنین زورگویی بشود.
یک ملّت زنده از دشمنی دشمن هم فرصت برای خودش درست میکند. این توصیهی همیشگی است. یک نمونهاش همین مسئلهی تسلیحات است. پیشرفتهای تسلیحاتی دشمنان را متعجب کرد، ایران در بحبوحهی تحریم بتواند سلاح پیشرفته آن هم با این تعداد به وجود بیاورد؟ بله میتواند. بیشتر از این هم میتواند، بهتر از این هم میتواند. انشاءاللّه پیشرفتهتر از این هم میتواند.
فقط هم سلاح نیست، حالا سلاح خودش را نشان داد یک جا، در خیلی زمینهها همین جور است. ما امروز در زمینهی پزشکی، در زمینهی سلامت با همهی گرفتاریهایی که وجود دارد، با همهی تحریمها، جزو پیشتازان هستیم در منطقهی خودمان که شاید نظیری نداشته باشد، مسئلهی پزشکی ما در دنیا هم جزو موارد برجسته است.
برای ملت ما معلوم است که دشمنی با ملت ایران به خاطر این مسائلی که اینها میگویند، دروغهایی که سر هم میکنند نیست. دشمنی به خاطر این است که ایران کشور مستقلی است، زیر بار آنها نمیرود، زورگوییشان را قبول نمیکند، حاضر نیست دنبالهرو سیاستهای این و آن باشد، آن هم سیاستهای شکستخورده.
امروز خود این قدرتهای به اصطلاح برجستهی عالم، خودشان اعتراف میکنند که در حال شکستند. یک خبری دیدم من از یکی از مجلات آمریکایی مال همین دو سه روزه است که میگوید اعتباری که آمریکا در ظرف دویست سال به دست آورده بود، در ظرف بیست سال از دست دارد میدهد و از دست داده. این را خود آنها میگویند. اینکه ما نمیگوییم. در مجلهی معتبر آمریکایی مینویسند این را.