برگزاری محفل رفیق شهیدم (سید مجتبی ظمانی) در شهر رویان

به گزارش خبرنگار بسیج، برنامه شبی با رفیق شهیدم به یاد شهید جاویدالاثر سید مجتبی ظمانی در مسجد حضرت رسول شهر رویان برگزار شد.
در این مراسم که با تلاوت آیاتی از قرآن کریم توسط قاری نوجوان محمد عرفان عامری آغاز شد، محمد علی بخشی به معرفی شهید پرداخت و سید محمد ظمانی برادرزاده شهید خاطراتی از این شهید بیان کرد.
حجت الاسلام عبدالاحمد اکبری در این مراسم شهدایی در رثای شهدا و ترویج فرهنگ آنان مطالبی عنوان و نمایش کلیپ و معرفی شهید علی اکبر شیرودی به مناسبت سالگرد شهید شیرودی و کلیپی از شهید ظمانی اکران شد.
این مراسم که با حضور خانواده شهدا و ایثارگران و اقشار مختلف مردم و امام جمعه شهر رویان و سایر مسوولان محلی برگزار شد، به همت کارگروه شبی با رفیق شهیدم شهر رویان، پایگاه ثارالله حوزه بسیج مساجد و محلات نجف اشرف، ستاد یادواره شهدا و نهاد امامت جمعه شهر رویان و امام جماعت و هیات امنا مسجد رسول اکرم (ص) این شهر برگزار شد.
به گزارش بسیج، شهید سید مجتبی ظمانی در سال ۱۳۴۸ در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان شاهرود قدم به عرصه‌ی هستی نهاد. وی نوه‌ی حجت الاسلام سید محمد صدر ظمانی (قلعه نوخرقان) از روحانیون برجسته شهرستان شاهرود و بخش قلعه نوخرقان بوده است، این شهید والامقام پس از اتمام تحصیلات دوره‌ ابتدایی تصمیم به یادگیری حرفه‌ جوشکاری گرفت لذا در سن ۱۴ سالگی به شهرستان سمنان رفت و گواهینامه درجه یک جوشکاری را از سازمان فنی و حرفه‌ای با رتبه عالی اخذ نمود و این قضیه مقارن بود با بحبوحه جنگ تحمیلی. روحیه ستیزه جویی با کفار و استکبار از همان دوران نوجوانی با روح و جان مجتبی عجین شده بود به طوری که وی بار‌ها قصد عزیمت به جبهه را نمود، اما به دلیل اینکه پدرش از ابتدای جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی در جبهه‌های حق علیه باطل به صورت مستمر ادای وظیفه می‌نمود و همچنین برادر بزرگترش (سید مرتضی) خدمت مقدس سربازی را در جبهه می‌گذراند با مخالفت شدید خانواده روبرو می‌شد، لذا با رفتن به مساجد و شرکت در جلسات متعدد فرهنگی، تبلیغاتی و پشتیبانی پشت جبهه ادای دین نموده و به ندای رهبر پیر و فرزانه‌ی انقلاب لبیک می‌گفت؛ به طوری که در برخی موارد تا پاسی از شب را جهت انجام این امور در مسجد سپری می‌کرد.
ساده پوشی و بی پیرایگی، دوری از تجمل، احترام خاص به پدر و مادر و برادران و خواهران، اخلاص در عمل، ولایت مداری، عشق به میهن و جدیت و پشتکار در انجام امور محوله و انجام وظیفه شغلی از خصوصیات اخلاقی این شهید والامقام بود بطوری که در محل زندگی و بین اقوام و آشنایان شهره خاص و عام بود.
بعد از اتمام دوره‌ سربازی برادرش (سیدمرتضی) که منجر به جانبازی وی نیز شد، سید مجتبی به ندای امام لبیک گفت و با وجود اینکه هنوز یک سال به شروع سربازی اش باقی نمانده بود با شور و حرارت فراوان به نیت سربازی امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی (ره)، داوطلبانه به خدمت مقدس سربازی رفت و پس از طی یک دوره سخت آموزشی آنهم در زمستان در لشکر ۲۱ حمزه و علی آباد قم راهی جبهه شد. شور و هیجان سید مجتبی جهت دفاع از دین، خاک و ناموس وطن به حدی بود که با توجه به جثه ظریفش پس از مدت کوتاهی از قسمت آموزشی به منطقه عملیاتی اعزام گردید که به گفته پدرایشان زمانی که با تعجب فراوان از مسئول مربوطه علت را جویا می‌شود مسئول مربوطه سید مجتبی را در میان افراد تنومند و نیرومند فردی بسیار زیرک‌تر و چابک‌تر معرفی می‌کند و اینکه شما هنوز فرزندتان را نمی‌شناسید و از استعداد‌های درونی وی به طور کامل آگاهی ندارید! سید مجتبی با وجود خوی هیجانی و سرزندگی، بسیار خود دار و صبور بود بطوریکه در مدت دوره‌ی سربازیش بیمار شده و زیر تیغ جراحی می‌رود، ولی برای جلوگیری از ناراحتی خانواده و اعزام وی به شاهرود و تاخیر در انجام وظیفه‌ی دفاع از میهن این خبر را به خانواده اعلام نمی‌کند تا پس از بهبود کامل این حادثه را اطلاع دهد؛ و بالاخره در منطقه عملیاتی ((نهر عنبر)) در حالی که شکوه و ایثار و فداکاری را به سرحد خودرساند مرثیه سرخ شهادت را نجوا کرد. تاریخ شهادت این سرباز افتخار آفرین امام و ولایت، 21 تیرماه سال ۱۳۶۷ اعلام گردید.
نکته حائز اهمیت در مورد این ثلاله زهرای اطهر (س) این است که پیکر پاک سیدمجتبی نیز همانند مادرش حضرت زهرا (س) مفقود الاثر می‌باشد و با گذشت سال‌ها چشم انتظاری، خانواده، مشتاقان و علاقمندان به وی هنوز در انتظار خبر یافتن پیکر ایشان می‌باشند. شهید سید مجتبی ظمانی قبل از شهادتش خطاب به مادر وصیت کردند که راه انقلاب و دفاع از ارزش‌های اسلامی پس از شهادت ایشان ادامه پیدا کند و در شهادت تا ظهور، ولی عصر (عج) بسته نماند.