به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از کردستان، قریب به ۲۰ روز به اربعین حسینی مانده است و شاهد عزیمت بسیاری از مردم برای زیارت حرم سیدالشهدا امام حسین (ع) هستیم، چه چیزی می‌تواند میلیون‌ها مسلمان شیعه و عاشق را از سراسر کشور‌های جهان در اربعین حسینی به کربلا به بکشاند، مگر در کربلا چه خبر است؟ حرف دل این سیل جمعیت زائر و مشتاقان چیست؟ برای پاسخ به این سؤال‌ها به خدمت زائری می‌رویم که به عشق امام حسین (ع) مسیر روستای کروندان شهرستان دهگلان را تا کربلای معلی با پای پیاده سپری کرده تا به سید و سالار شهیدان بگوید، در روستایی کوچک از ایران، عاشقانی هستند که جانشان را فدای نوه پیامبر (ص) می‌کنند.
برای ادامه گفتگو با این بزرگ‌مرد عاشق اهل‌بیت علیهم‌السلام با خبرنگار ما همراه باشید.
سلام، لطفاً خودتان رو معرفی نمایید
محمد کریمی هستم، متولد سال ۱۳۶۱ هجری شمسی و در روستای کروندان، از توابع بخش مرکزی شهرستان دهگلان به دنیا آمده‌ام.
درباره روستایی که در آن زندگی می‌کنید، بیشتر توضیح دهید.
محل زندگی ما در روستایی به نام کروندان است، روستایی در حدود پنج‌کیلومتری شهر دهگلان که مردمانی سخت‌کوش و کشاورز که برای زندگی و خانواده اهمیت فراوانی قائل هستند.
چه چیزی باعث شد، تا کربلایی کریمی از روستایی در منطقه لیلاخ بار سفر را ببندد و راهی کربلا شود؟
تنها یک دلیل وجود دارد و آن هم عشق است، عاشق بودن و عشق‌ورزیدن، یعنی بهتر است بگویم، عاشق امام حسین (ع) بودن، خیلی بزرگ است و دلی بزرگ را هم می‌خواهد، همین که نیتش را در دل بپرورانی، امام خودش تو را دعوت می‌کند برای زیارت، برای دیدار معشوقی که خیلی بزرگ‌مرد است، اگر عشق نباشد چطور می‌شود فاصله حدوداٌ ۹۰۰ کیلومتری از روستای کروندان تا کربلای معلی را به‌راحتی با پای پیاده طی کرد.
اهمیت و ثواب زیارت امام حسین علیه‌السلام با پای پیاده در چیست؟
زیارت در حقیقت، اظهار عشق عاشق به معشوق است، وجود مبارک امام حسن و امام حسین علیه‌السلام و اهل‌بیت پیامبر اکرم (ص) که به زیارت‌خانه خدا در مکه می‌رفتند، علی‌رغم اینکه مرکب داشتند سوار نشده و پیاده‌راه را سپری می‌کردند که این نشان‌دهنده تواضع و وجود حب خداوند در دل آنها بود و می‌خواستند بگویند که در راه عشق، رنج تحمل‌کردن نشان از اوج بندگی را دارد، فقط خدا می‌داند من و سایر زائران با چه عشقی مسیر را طی می‌کردیم.
در ره منزل لیلی که خطر‌ها است به جان
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی
وقتی نام امام حسین (ع) را می‌شنوید، شما را به یاد چه چیزی می‌اندازد؟
نام حسین عظمت دارد، حسین یعنی مظلوم، حسین یعنی برای دین و انسانیت، جان همه خانواده‌ات را بگیرند و دم نزنی و برای سرافرازی دینت، جان خودت را هم فدا کنی، حسین یعنی در صحرای سوزان کربلا، حضرت اسماعیل شدن، یعنی اینکه برای خداوند و راه و شریعتش، قربانی شوی.
از حال و هوای میعادگاه عاشقان، کربلای معلی بگوئید
کربلا میعادگاه عاشقان جهان است و مغناطیس آن، جسم‌های زنگارگرفته از روزمرگی‌ها را آسمانی و خدایی می‌کند و گویی همه این مردم پروانه‌هایی هستند که به گرد شمعی سوزان آمده‌اند و می‌خواهند به پایش بسوزند، میلیون‌ها نفر از زائران امام حسین (ع) از کشور‌های مختلف، با زبان، رنگ و نژاد متفاوت خود را با تمام مشقت‌هایی که این سفر به همراه دارد به سرزمین کربلا می‌رسانند.
شما چند سال پیش در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده و به کربلای معلی مشرف شده‌اید، آیا برنامه‌ای برای امسال در سفر به کربلا و زیارت امام حسین (ع) دارید؟
در این چند سالی که گذشت، درگیر مسائل زندگی و کارم بودم، اما امسال قصد دارم، اگر بتوانم حتماً مراسم اربعین سید و سالارم را در کربلای معلی باشم، وقتی به چیزی عشق بورزی، آن چیز تو را به ناخودآگاه به سمت خودش هدایت می‌کند و انگار امسال امام حسین (ع) مرا به کربلا و اربعین حسینی دعوت کرده و دعوت جانان را نمی‌توان رد کرد.
چه توصیه‌ای برای جوانان امروزی دارید؟
توصیه من به جوانان امروزی این است که در کنار اینکه در فضای مجازی سرگرم و به‌روز هستند، در مورد دین، شریعت و کتاب قرآن نیز جستجو کنند، شخصیت بزرگی، چون حضرت امام حسین (ع) با به خطر انداختن جان خود و بستگانش، خواست تا سرفرازی دین اسلام و قرآن را رقم بزند و خون را بر شمشیر پیروز گرداند و حضرت زینت (س) با صبر و متانت و بردباری، درس بزرگی را به مسلمانان داد که ظلم و ستم هیچ‌وقت پایدار نخواهد ماند؛ و سخن پایانی با مردم
اربعین، بزرگ‌ترین تجمع جهان در طول تاریخ بشریت است که برافراشتن پرچم سیدالشهدا (ع) در میان پیروان ادیان و مذاهب و همه قومیت‌ها، مقدمه بسیار مهمی برای ظهور آخرین ذخیره الهی، مهدی موعود و منجی مستضعفان جهان است.
انتهای خبر/
