به گزارش خبرگزاری بسیج از کرمان، یکی از تلخ ترین حوادث تاریخ بشریت رحلت یابهتر بگوییم شهادت دردانه خلقت عقل کل وکل عقل حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص)است او که رحمه للعالمین،باخلق عظیم وباقلب رحیم،وعمل عظیم بود پیامبری که بشر را از رهایی طاغوت ها ودستبندهای جاهلیت وپابندهای شیطانی رهانید وآنان را ممهور به مُهر خلیفه الهی زد.
در پیشگاهش غنی وفقیر هرگز بزرگی ومانور عظمت نمایش نمی داد مگر در تقوا،شجاعترین مردم در میدان عمل به طوری که قران از او اشدا علی الکفار،ودر رحمت وعطوفت اورا رحمابینهم معرفی می کند این دردانه پیامبر هرگز بامردم تند خوهی نکرد واین سند را در قران از خود بجای گذاشت که ای محمد اگر تند خو بودی هرآینه مردم از دور تو پراکنده می شدند.وخود را آنچنان عبد در مقابل معبود تا آخرین دم حیات قرار داد که همه را از این میزان عبودیت شگفت زده بلکه معترض به اینکه مگر خدا شما را رحمت نکرده چرااین قدر استغفار وگریه می کنید می فرمود آیا نباید بنده ای شکر گذار بود.او که خدا شایسته دیده هم خود وهم ملائک برایش سلام وصلوات وهمه را امر به یصلون علی نبی کرده.پیغمبری که دلسوز امت،وغم خوار امت حتی دلسوز جاهلینی که او را آزار می دادند بود .
او هرگز خود را در زمره پادشاهان،ومرفهین قرار نداد برالاغ بی پالان سوار می شد کسی را هم کنار خود سوار می کرد بر کوچک وبزرگ سلام وکسی در سلام براوپیشی نگرفت قُوت غالبش غالباً قلیل بود لباسش وصله دار همتش زیاد موونه اش کم خدمتش زیاد تلاشش کم کردن آلام بشریت،وهَم وغمش اصلاح امت وتلاشش دعوت به خدابود واگر می دانست امید به سوی خدای رحمان در هرکجای عالم بود از دعوت به آنان دریغ نمی ورزید.مردم را دوست داشت به طوری که خشن ترین آدمها در برخورد با او دچار انقلاب درونی می شدند.
برجهالت ونادانی مردم غصه می خورد،بر زنده به گور کردنهای عصر جاهلیت اشک می ریخت لحظه ای آرام وقرار نداشت در بذل وبخشش همتا نداشت،دستش گشاده وانفاقش بسیار بود تاجایی که برای خود چیزی باقی نمی گذاشت.
این مهربان پیامبر حضرت محمد مصطفی است که خداوند اورا بهانه خلقت قرار داده است،(لولاک لما خلقت الافلاک)امروز همه ما در فقدانش ودر ماتمش به سوگ نشسته ایم وداغ او ابدی وهرگز سردشدنی نیست.
محسن سنجری
