خبرگزاری بسبج _ مأموریت امروز هر آزاداندیشی در جهان، شناسایی، رسواسازی و مبارزه با یزیدها و شمرها و ابن سعدهای زمانه است، جنایتکارانی که مدتها است ملت بزرگ غزه را در سه حلقه مرگبار کشتار، گرسنگی و ارعاب محبوس کرده و به شهادت می رسانند.
امروز و در آستانه رحلت پیامبر گرامی اسلام (ص) به طور طبیعی این پرسش اصلی به ذهنم متبادر شد كه اگر آن حضرت اکنون زنده بودند چه دغدغه ها و نگرانی هایی برای امت اسلامی داشتند که یاد دردنامه استاد شهید مرتضی مطهری در نطق تاریخی اش افتادم، استاد شهید مرتضی مطهری، با به روز رسانی نگرانی های پیامبر(ص) و سایر معصومین(ع)، با قسم های جلاله تأکید می کند که اگر پیامبر اکرم(ص) زنده بود، امروز از کدام جنایت به خود می لرزید؟ و یا اینکه امام حسین(ع) شرط پذیرش عزاداری های ما را در توجه مؤکد به کدام مصیبت می دانست؟ آیا درد امروز آن بزرگوار، شهادت علی اکبر(ع) است یا قتل عام و نسل کشی فلسطینی ها آزرده اش می کند؟
دردنامه مظلومیت غزه، نماد مقاومت مقتدرانه فلسطین در روزگار قحطی وجدانهای بیدار در سطوح سران کشورهای قدرتمند جهان و منطقه، جهان امروز را در بزرگترین محکمه اجتماعی و عاطفی قرار داده که راه فراری بجا نگذاشته است و اگر ملتها به داد ملت مظلوم فلسطین و زنان و کودکان بی پناه غزه نرسیده و به یاری شان نشتابند، نسل فلسطینی در خطر انقراض قرار می گیرد و این همان تحقق اولین گام از سلسله علل پیدایش رژیم جعلی و سفاک موسوم به اسرائیل است که در گام های بعدی، نوبت به ملتهای همجوار رسیده و بعد هم مثل خوره به جان کل جهان اسلام خواهد افتاد.
جنایت رژیم صهیونیستی تمامی ندارد و اسلام و مسلمانان عالم از جانب هیچ قومی به اندازه قوم عنود یهود، آزار و اذیت ندیده اند، بیدارباش ها و فراخوانهای امامین انقلاب اسلامی در باره صهیونیستها و اشغالگران‌قدس شریف، دقیقا همان اعلام خطری است که اگر جدی گرفته نشود، به جایی خواهد رسید که افسوس و توبه هم درد ما را درمان نخواهد کرد و به تعبیری مصداق همان جمله معروف نوشداروی بعد از مرگ سهراب خواهد شد و چه تعبیر زیبایی از امام علی(ع) به گوش ما رسیده که فرمود: هر کس به هنگام یاری ولی خود خواب غفلت داشته باشد، سپیده دمان با لگد دشمن از خواب بیدار خواهد شد!
امام راحل از ابتدای مبارزات خود در دهه چهل، فلسطین را مسئله اول جهان اسلام اعلام کرده بودند و مقام معظم رهبری نیز در طول سالهای زعامت خویش بر همین اول بودن موضوع فلسطین تأکید مؤکد و جهادگونه داشته و دارند و علاوه بر اعلام، در گام هم کوتاهی نکرده اند، قطعا مقاومت اسلامی خود را مدیون همین اولویت گذاری و ایستادگی و حمایت قاطع ملت و نظام مردمی جمهوری اسلامی می داند که علیرغم اتحاد شوم استکباری دنیا و عزم ضدبشری آنها در نسل کشی، فلسطین همچنان زنده است و نفس می کشد
در هفتمین دهه از پیدایش این رژیم منحوس و جعلی، شاهد روند انقطاع ناپذیر جنایت های وحشیانه و بی بدیل صهیونیستها در باریکه غزه هستیم که علاوه بر محاصره ۱۶ ساله، در یک جنگ دوازده ماهه، عزم خود را بر نابودی اهالی ۲/۵ میلیون نفری غزه، جزم کرده تا بتواند با ثبت بزرگترین جنایت تاریخ، بزرگترین نسل کشی را علیه فلسطینی ها به نام خود ثبت کند.
صحنه های فجیع جنایتها و کشتارهای جمعی با استفاده از بمبهای چندهزار تنی و بتن شکن امریکایی، کشتارهای هوایی و زمینی، به اندازه ای دلخراش و عذاب آورند، که حتی باور چنین جنایتهایی هم در مخیله کسی نمی گنجید اما امروز به شکل متکثر و متعدد در حال مشاهده آنها هستیم
بمباران بیمارستانها، مدارس شبانه روزی، کامیونها و مراکز توزیع غذا، هدف قرار دادن آمبولانسها، قطع برق و گاز و آب و دارو و غذا و هرگونه کمک های انساندوستانه و پایان دادن به حضور نیروهای بین المللی و حتی ترور بیش از صدخبرنگار در منطقه کوچک غزه، نشان از عمق فجایعی است که اتفاق افتاده و همچنان در حال تداوم است و اگر دنیا و مشخصا سران خائن کشورهای منطقه بخصوص کشورهای عربی که با صهیونیستها تخته نرد می بازند، به داد مردم غزه نرسند، در آینده ای نه چندان دور، کسی در این باریکه زنده نخواهد ماند و زمانی نیز برای جبران باقی نمی ماند
آمار محیرالعقول ۴۱ هزار شهید در فاصله زمانی ۱۲ ماه در منطقه ای با جمعیت ۲/۵ میلیون نفری، مثل بمب های خوشه ای ذهن های محاسبه گر را منفجر می کند به این سوال که چگونه ممکن است ملتی جلوی چشم جهانیان، در سراشیبی مرگ قرار بگیرد و دولتهای غربی حمایت و پشتیبانی کرده و دولتهای منطقه نیز با خیانت و سکوت، شریک این فاجعه قرن شوند؟
