دولت برای پیشبرد کار‌ها و برنامه‌های خودش نیازمند آرامش جامعه است/ مهمترین وظیفه ما انتظار ظهور است/پروژه عمرانی آبفای ماهدشت به زودی به پایان برسد
به گزارش خبرگزاری بسیج از البرز، متن خطبه حجت السلام والمسلمین رادمرد امام جمعه ماهدشت، مبنی بر قیام ۱۷شهریور، مشکلات مردم، شهادت دومین شهید محراب ک شهادت امام حسن عسکری (ع) و آغاز امامت حضرت ولی‌عصر (عج)، به شرح زیر است:
یکی از آداب پسندیده اسلامی داشتن روحیه شکرگزاری است، این فضیلت به قدری ارزشمند است که امام صادق (ع) می‌فرمایند: لَو کانَ عندَ اللَّهِ عِبادَةٌ تَعَبَّدُ بها عِبادَةُ المُخلِصینَ أفضَلَ مِن الشُّکرِ علی کُلِّ حالٍ لَأطلَقَ لَفظَهُ فیهِم مِن جَمیعِ الخَلقِ بها، اگر نزد خداوند عبادتی بهتر از شکرگزاری در همه حال وجود داشت که بندگان مخلصش با آن عبادتش کنند، حتماً آن کلمه را درباره همه خلقش به کار می‌برد؛ فَلمّا لَم یَکُن أفضَلُ مِنها خَصَّها مِن بَینِ العِباداتِ وخَصَّ أربابَها، فقالَ: «وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ «اما چون عبادتی بهتر از شکر نبود از میان عبادات، آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ویژه گردانید و فرمود: "اندکی از بندگان من اهل شکر هستند"
یکی از ابعاد فرهنگ شکر، این است که انسان در کنار باور به توحید اِنعامی (وَ ما بِکُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ (نحل، ۵۳)؛ ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ (نساء: ۷۹)) واسطه‌های انسانی این انعام را هم در نظر داشته و قدردان آنها نیز باشد.
به بیان امام سجاد (ع): «خداوند تبارک و تعالی در روز قیامت به یکی از بندگان خود می‌فرماید: آیا از فلانی سپاسگزاری کردی؟ عرض می‌کند: نه، بلکه از تو سپاسگزاری کردم‌ای پروردگار من. خداوند می‌فرماید:، چون از او تشکر نکرده‌ای از من هم نیز تشکر نکرده‌ای، حضرت در ادامه فرمودند: أَشْکَرُکُمْ لِلَّهِ أَشْکَرُکُمْ لِلنَّاسِ سپاسگزارترین شما از خدا، سپاسگزارترین شما از مردم است».
اینکه در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم: «خدای متعال تنها به واسطه شما باران فرو می‌ریزد؛ و تنها بخاطر وجود شما است که به اذن الهی آسمان از فروریختن به روی زمین نگاه داشته می‌شود، و خدا به وسیله شما اندوه را می‌زداید و سختی را برطرف می‌نماید (وَ بِکُمْ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ بِکُمْ «یُمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ» (حج: ۶۵) وَ بِکُمْ یُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ یَکْشِفُ الضُّر)؛ و همچنین در دعای عدیله می‌خوانیم: «از برکت امام زمان است که بندگان روزی یافته‌اند و به واسطه وجودش، زمین و آسمان استوار گشته است» (بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ (زاد المعاد، ص۴۲۲؛ مفاتیح الجنان)).
در روایات هم آمده است که امام صادق (ع) فرمودند: «به برکت ما، درختان بارور می‌گردند و میوه‌ها می‌رسند و نهر‌ها جاری می‌شوند و باران از آسمان می‌بارد و گیاه از زمین می‌روید» (بِنَا أَثْمَرَتِ الْأَشْجَارُ وَ أَیْنَعَتِ الثِّمَارُ وَ جَرَتِ الْأَنْهَارُ وَ بِنَا یَنْزِلُ غَیْثُ السَّمَاءِ وَ یَنْبُتُ عُشْبُ الْأَرْضِ (الکافى، ج ۱، ص ۱۴۴))؛ این بیانات گویای این حقیقت است که از مهمترین شئونات حضرت ولیّ‌عصر (عج)، حق حیات بر ما سوی الله است. یکی از مهمترین مواضعی که شکرگزاری بسیار توصیه شده است، هنگام غذا خوردن است.
فرهنگ شکرگزاری بعد از تغذیه تا آنجا ارزشمند است که پیامبر خدا (ص) می‌فرمایند: الطاعِمُ الشاکرُ لَهُ مِن الأجرِ کَأجرِ الصائمِ المُحتَسِبِ «اجر و پاداش کسی که می‌خورد و سپاسگزاری می‌کند، همانند کسی است که برای خدا روزه می‌گیرد» ((الکافی، ج ۲، ص ۹۴)).
با توجه به مقدمات فوق، یعنی فرهنگ تشکر از واسطه نعمت (أشکرکم لله أشکرکم للناس) و اینکه امام زمان (عج)، واسطه اول و اعظم اِنعام الهی است، این رسم و سنت سزاواری است که بعد از خوردن غذا و هنگام برخاستن از سر سفره، بعد از تحمید الهی و گفتن الحمدلله، از امام زمان (عج) نیز تشکر کنیم و این فرهنگ تشکر از امام زمان (عج) هم برای خود و هم برای اعضاء خانواده و سپس برای جامعه نهادینه نماییم. این رسم را که هر نعمت مادی و معنوی که به ما موهبت شد، بگوییم: «اللَّهُمَّ بَارِکْ لِمَولَانَا صَاحِبِ الزَّمَانِ».
حضرت جدّه علیها السلام پس از تولد امام عسکری علیه السلام با کنیه «ام‌الحسن» و «ام ابی محمد» نامیده شد و با تولد نوه نازنینش حضرت مهدی علیه السلام، با لقب و عنوان «جده» شهرت یافت.
ایشان هنگام ولادت نوه مبارکشان در شهر سامرا و در خانه فرزندش امام عسکری علیه السلام حضور نداشت و جناب حکیمه خاتون، عمه امام عسکری علیه السلام در نقل ماجرای ولادت حضرت مهدی علیه السلام بیان نموده است که امام عسکری علیه السلام به مادرش نامه نوشت و او را از ولادت امام مهدی علیه السلام خبردار نمود. به‌دلیل پیچیدگی شرایط و تشدید فشار‌ها و تهدید‌های حکومت بنی‌عباس نسبت به امام عسکری علیه السلام، امام صلاح دید که حوادث آینده را با مادر بزرگوارش در میان بگذارد و این بانوی با بصیرت را برای مأموریت سنگین ایشان در آینده آماده سازد.
حضرت سلیل خود در بیانی فرمودند: «یک روز ابومحمد به من فرمود: سال ۲۶۰ سوزشی در دلم بر اثر زهر پدید می‌آید، می‌ترسم رنج و سختی به من برسد، اما در صورت سالم ماندن، قضا و قدر الهی در سال ۲۷۰ محقق خواهد شد.
با شنیدن این پیشگویی فرزندم از شهادتش، بی‌تابی کرده و گریستم، ایشان به من فرمود:ای مادر! بی‌تابی مکن، زیرا از تحقق امر خداوند، چاره‌ای نیست (لَا بُدَّ لِی مِنْ وُقُوعِ أَمْرِ اللَّهِ فَلَا تَجْزَعِی. امام عسکری علیه السلام، در سال پایانی عمر شریفشان، مادر بزرگوارشان را به حج فرستادند و به او خبر دادند که به‌زودی حادثه حبس و شهادت اتفاق می‌افتد.
حضرت سلیل علیها السلام بر اساس صلاحدید و سفارش فرزندش بعد از اتمام حج، به مدینه آمد تا وظائف محوله را به خوبی انجام دهد.
با فرارسیدن ماه صفر سال ۲۶۰ اندوهی شدید در قلب این مادر مهربان پدیدار شد تا اینکه خبر شهادت امام علیه السلام به مادر رسید.
بعد از شهادت امام عسکری علیه السلام مردم به چند گروه تقسیم شدند، دشمن هم پس از مأیوس‌شدن از شناسایی و دستگیری امام مهدی علیه السلام، از اختلافات مذهبی مردم، بهره‌برداری کرد و به تقویت فرقه‌های جدید و منحرف می‌پرداخت.
شرایط بسیار حساس شده بود و سقیفه‌های پنهان و آشکار، ضربات سهمگینی بر اسلام و تشیع وارد می‌ساخت!
در این زمان، حضرت سلیل، برای خاموش کردن فتنه‌ها فوراً رهسپار عراق شد و مدیریت بحران را بر عهده گرفت و رسماً پس از شهادت امام عسکری علیه السلام وصی ظاهری آن حضرت گردید گرچه باطناً و در حقیقت وصایت با امام مهدی علیه السلام بود.
در آن شرایط سنگین وقتی برخی از شیعیان در مدینه به محضر حکیمه - دختر امام جواد علیه السلام و خواهر امام هادی علیه السلام - رسیدند و پرسیدند: امروزه، شما به امامت چه کسی معتقد هستید؟ فرمود: پسر حسن بن علی علیهما السلام و سپس نامش را بیان نمود (فَسَمَّتْ لِی مَنْ تَأْتَمُّ بِهِ ثُمَّ قَالَتْ فُلَانُ بْنُ الْحَسَنِ (ع) فَسَمَّتْهُ).
پرسیدند: اکنون، آن کودک کجاست؟ فرمود: پنهان می‌باشد (فَأَینَ الْمَوْلُودُ؟ فَقَالَتْ مَسْتُور).
زیرا جانش از سوی حکومت عباسی، در معرض خطر است، پرسیدند: پس اکنون شیعیان به چه شخصی پناه ببرند؟ (فَإِلَى مَنْ تَفْزَعُ الشِّیعَة)، فرمود: به جناب جدّه (فَقَالَتْ إِلَى الْجَدَّةِ ام أَبِی مُحَمَّدٍ (ع)).
با تعجب پرسیدند: یعنی الآن باید به کسی اقتدا کنیم که وصی او، یک خانم است؟! فرمود: آری! شما در این شرایط، به شیوه امام حسین علیه السلام عمل کنید؛ چرا که آن حضرت در ظاهر، خواهرش «زینب» علیهاالسلام را به عنوان «وصی» انتخاب کرده بود، در حالی که زینب علیها السلام هر آن چه امام سجاد علیه السلام از علم الهی بیان می‌فرمود، انجام می‌داد و گفتار و رفتار وی، مستند به دانش حضرت بود و فلسفه این کار، حفاظت از وجود مقدس امام سجاد علیه السلام بود (فَقَالَتْ: اقْتِدَاءً بِالْحُسَینِ بْنِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع) إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی (ع) أَوْصَى إِلَى أُخْتِهِ زَینَبَ بِنْتِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع) فِی الظَّاهِرِ وَ کَانَ مَا یخْرُجُ عَنْ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ مِنْ عِلْمٍ ینْسَبُ إِلَى زَینَبَ بِنْتِ عَلِی تَسَتُّراً عَلَى عَلِی بْنِ الْحُسَینِ (کمال الدین، ج۲، ص ۵۰۱)).
به بیان شهید مطهری: تنها جده‌بودن سبب شهرت ایشان نشد، بلکه مقام و عظمت و جلالت و شخصیتی داشت که بعد از امام عسکری علیه السلام «مَفْزَعُ الشّیعه» یعنی ملجأ شیعه بود. این قدر زن باجلالت و باکمالی بوده است که شیعه هر مشکلی برایش پیش می‌آمد، به این زن بزرگوار عرضه می‌داشت.
بروان پاک و مطهر این بزرگ بانوی اسلام مادر گرانقدر امام حسن عسکری (ع) و روح نورانی و مطهر امام حسن عسکری (ع) صلواتی هدیه بفرمائید.
نکته‌ای عرض کنم و آن اینکه حقیقت این است که امام وظیفه الهی خود را در عصر غیبت انجام می‌دهند و وقتی ماموریت‌شان تمام شد، عصر ظهور فرا می‌رسد و آن گاه ماموریت دوم خود را انجام می‌دهند، ما باید کار خودمان را خوب انجام دهیم.
انسان وقتی منتظر است که با همه وجود اهداف امام را شناخته و دنبال چیز دیگری نیست؛ دنبال خود امام و ظهور امام است و هرجای عالم که هست خودش را وقف امام و اهداف بلند امام می‌کند؛ لذا طبق روایات اگر کسی منتظر امام باشد- هرجای عالم که هست- مثل کسی است که در جنگ بدر کنار وجود مقدس رسول الله صلی الله علیه و آله بوده است، مثل کسی است که در عاشورا کنار سیدالشهداء علیه السلام بوده است، مثل کسی است که در خیمه امام زمان عجل الله فرجه الشریف کنار حضرت است و در کنار حضرت شمشمیر می‌زند.
مهمترین وظیفه ما همین انتظار است، اینکه فرموده‌اند افضل اعمال است یعنی همه زندگی انسان باید تحت پوشش آن قرار بگیرد. انتظار عملی در عرض همه اعمال نیست، یک رویکرد است که همه زندگی انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هم چنان‌که در دعای ندبه می‌خوانیم: «وَ صِلِ اللَّهُمَّ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ وُصْلَهً تُؤَدِّی إِلَی مُرَافَقَهِ سَلَفِهِ... وَ امْنُنْ عَلَیْنَا بِرِضَاهُ» - خدایا بین ما و امام زمان، پیوندی برقرار کن که ما را به رفاقت گذشتگان او برساند... و بر ما با رضایت او از ما منت گذار، همه شهدای کربلا نیز دغدغه‌شان همین بود.
وقتی حضرت سیدالشهداء علیه السلام توانستند به بالین بعضی از یاران تشریف ببرند همه آنها از محضر امام می‌پرسیدند: «أ رضیتَ عنی؟» یا «أ وفیتُ یا اباعبدالله؟» ان شاءالله همه ما سربازان خوبی برای مکتب اهل بیت علیهم السلام باشیم.
دولت برای پیشبرد کار‌ها و برنامه‌های خودش نیازمند آرامش جامعه است، هر چیزی که این آرامش را بر هم زند طبیعتا باید با برنامه آن را حل کند، بخشی مربوط به رسانه‌ها ست با بیان واقعیات حوادث و با بیان تحلیل‌های صحیح و دقیق و متقن و برخی هم مربوط به تریبون دار‌ها است.
چه در مجالس و محافل دینی و مذهبی و چه در محیط‌های علمی و چه محیط‌های سیاسی و اجتماعی که سخنان متقن و سدید بزنند و افکارعمومی را درگیر ذهنیات خودساخته نکنند، واقعیات را براساس مصلحت و با تحلیل درست عرضه کنند، به این و آن براساس گفته‌های این و آن طعنه یا اتهامی نزنند، صف و جبهه مردمی را متفرق نکنند و اینها، یک طرف قضیه هم خود دولت است، اولا در انتصابات، افرادی که رسما در شبکه‌های اجتماعی و در رفتار‌های سیاسی اجتماعی شان در خصوص فتنه‌ها تغییری ایجاد نشده، چرا سمت بگیرند؟!
نوع بیان و موضع خودشان را ادامه دهند؟! یا برخی اظهار نظر‌ها در خصوص بنزین و وام ازدواج و برخی موضوعاتی که مرتبط با زندگی مردم است! چرا بحث‌هایی که هنوز خودتان هم جمع بندی نکردید را به میان مردم می‌کشید؟ چرا آرامشی که نیاز دارید را بر هم می‌زنید؟! خب مردم می‌فهمند که وقتی صحبت از وام غیرنقدی ازدواج می‌کنید و از طرفی وام‌های آنچنانی کارمندان بانک را حمایت می‌کنید و گزارش کمیسیون اصل نود را هم که می‌خوانند ناظر به محل تامین وام کارمندان، خب آرامششان به هم می‌خورد! دیگر تصمیمات شما را نمی‌پذیرند! اولا که باید با همه جانبه گری در تصمیمات، مسیری را حرکت کنید که نفع عمومی داشته باشد و ثانیا آن تصمیم مطابق قانون اساسی و سیاست‌های کلی باشد ثالثا تیم اقتصادی و مسئولین مربوطه یک صدا شوند و هرکسی برای خودش خبری و تحلیل جداگانه‌ای بیان نکند! در انتصاب هم تخصص تنها ملاک نیست، تعهد هم ملاک است، در درون تعهد، تقوا، انقلابی بودن و متشرع بودن و ... هم است، انسان متعهد در جایی که تخصص ندارد، نمی‌نشیند! تعهد و تخصص هر دو لازمه پذیرش مسئولیت‌ها است؛ لذا در همه امور باید مراقبت کرد، برگشت به توصیه‌های حکیمانه رهبر معظم انقلاب لازمه ایجاد آرامش اجتماعی است، که امیدواریم آنچه مورد رضایت خدای متعال است انجام شود.
نکته کوتاه پایانی خطاب به آقای استاندار محترم و معاون محترم عمرانی اش و فرماندار محترم، مدیرعامل محترم آب منطقه ای، پروژه طولانی سیاه جوب که هنوز تمام نشده!
تقاضا داریم، همت بیشتر داشته باشند تا زودتر به پایان برسد و نکته‌ای در این خصوص اضافه کنم، ادامه کانال است که بعد خیابان نصر، با باز بودن کانال و تجمع آب مردم عزیز اون منطقه در اذیت هستند که لازم است جدای از لایروبی، مسیر را تا خروجی از شهر لوله گذاری کنند که مردم از آسیب‌های زیست محیطی در امان و سلامت باشند.
